1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

در ستایش وبلاگ‌های برتر برگزیده

۱۳۸۸ خرداد ۱۵, جمعه

همایش جهانی رسانه‌‌ها بهانه‌ای برای اهدای جوایز مسابقات وبلاگ‌نویسی دویچه‌وله بود تا ثابت شود، فناوری‌های ارتباطاتی تا چه حد مرزهای جغرافیایی را در نوردیده‌اند. غایبان با پیام‌های صوتی و تصویری در این مراسم حضور داشتند.

https://p.dw.com/p/I3jz
فرناز سیفی به نمایندگی از سوی هیئت داوران جوایز را به برندگان اهدا می‌کرد
فرناز سیفی به نمایندگی از سوی هیئت داوران جوایز را به برندگان اهدا می‌کردعکس: DW/M. Müller

اگر در دنیای سینما جایز‌ه‌ی معتبری به نام "اسکار" خستگی را از تن عوامل تهیه‌ی یک فیلم در می‌آورد، در فضای مجازی وبلاگستان "بابز" درست همان کاری را می‌کند که اسکار در طی این سال‌ها بر عهده داشته است، تنها با یک تفاوت و آن اینکه جایزه‌ی "بابز" بسیار جوان‌تر از همتای آمریکایی خود است.

از سال ۲۰۰۴ دویچه‌وله به برترین وبلاگ‌ها در زبان‌های مختلف جایزه‌ای را به نام "بابز" (Best of The Blogs Awards) اهدا می‌کند. در مجموع این جایزه در ۱۶ دسته‌‌ی مختلف از جمله بهترین وبلاگ، بهترین ویدئو بلاگ یا پادکست اهدا می‌شود.

اهدای جوایز "بابز" امسال کمی با تأخیر، همزمان با دومین همایش جهانی رسانه‌ها در شهر بن (از روز ۳ تا ۵ ژوئن) صورت گرفت. فرناز سیفی، یکی از اعضای هیأت داوران به نمایندگی از این گروه اهدای جوایز به برندگان را بر عهده داشت. او در ابتدا به شرایط دشوار وبلاگ نویسی در ایران اشاره کرد و از دستگیری برخی از وبلاگ‌نویسان ایرانی به دلیل انتقاد از دولت در وبلاگ‌هایشان سخن گفت.

گابریل گونزالس، پدرخوانده‌ی "بابز" در دویچه‌وله
گابریل گونزالس، پدرخوانده‌ی "بابز" در دویچه‌ولهعکس: DW/M. Müller

بسیاری از بلاگرهایی که در این دوره از مسابقات برنده شده بودند، در این مراسم حضور داشتند اما جای خالی دو بلاگر در میان جمع به شدت احساس می‌شد، یک بلاگر کوبایی که اجازه‌ی خروج از کشور را ندارد و دیگری بلاگری از چین که هم اینک در حبس خانگی به سر می‌برد. اما با این حال به مدد فناوری‌‌های جدید، غایبان پیام‌های تشکر خود را به صورت صوتی یا تصویری برای این مراسم فرستاده بودند.

یک جایزه برای دو برنده

زبان فارسی، پس از انگلیسی دومین زبان غالب در فضای وبلاگستان است و از همین رو نیز بلاگرهای ایرانی سهم قابل توجهی را در دریافت جایزه به خود اختصاص داده بودند. همایون خیری، نویسنده‌ی وبلاگ "آزادنویس" در استرالیا که برنده‌ی بهترین وبلاگ فارسی زبان شناخته شده بود، در پیامی تصویری از دست‌اندرکاران "بابز" و دویچه‌وله تشکر کرد و اظهار امیدواری نمود تا در همایش بعدی "بابز" شرکت کند.

پگاه آهنگرانی، هنرپیشه‌ی جوان و بااستعداد ایرانی که در زمان برگزاری جشنواره فیلم برلین، موسوم به برلیناله وبلاگی را به زبان فارسی برای دویچه‌وله می‌نوشت، یکی از مهمانان ویژه‌ی این مراسم بود که به نمایندگی از بلاگرهایی که موفق به حضور نشده بودند، از جمله بلاگر کوبایی و چینی، جوایزشان را از دست فرناز سیفی، عضو هیئت داوران دریافت می‌کرد.

باربارا اشتراید(چپ)، برنده‌ی بهترین وبلاگ آلمانی‌زبان
باربارا اشتراید(چپ)، برنده‌ی بهترین وبلاگ آلمانی‌زبانعکس: DW/M. Müller

یکی از تأثیرگذارترین بخش‌های اهدای مراسم، اهدای جایز‌ه‌ی ویژه‌ی گزارشگران بدون مرز به وبلاگ یا سایت منتخب این نهاد بود. امسال برای نخستین بار، دو گزینه به طور مشترک برنده‌ی جایزه‌ی "بابز" در این زمینه شدند، که یکی از آنها وب‌سایت "تغییر برای برابری" از ایران بود.

وب‌سایت "تغییر برای برابری"، وب‌سایت کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز است که دو سال و سه ماه قبل توسط تعدادی از فعالان حقوق زن در ایران راه اندازی شد. این کمپین قصد دارد یک میلیون امضا از زنان و مردان ایرانی برای رفع تبعیض‌های قانونی علیه زنان ایرانی جمع آوری کرده و به مجلس شورای اسلامی تحویل دهد تا بدین وسیله در قوانین بازبینی صورت بگیرد.

این وب سایت تاکنون هجده بار در ایران فیلتر شده است که از این نظر رکورددار فیلتر شدن در جامعه اینترنتی فارسی زبان است. نازلی فرخی‌، یکی از کنشگران این کمپین برای دریافت جایزه‌ی "بابز" به این مراسم آمده بود. او در سخنان خود به هنگام دریافت جایزه خاطر نشان کرد، اهدای این جایزه‌ در موقع خوبی اتفاق افتاد، زیرا در آن زمان اعضای کمپین تحت فشارهای شدید بودند، در حالیکه درگیری‌های داخلی در میان اعضا نیز وجود داشته است.

او سپس به یاد چهار نفر از اعضای این کمپین که در زندان هستند، گوشه‌ای از سرود ویژه‌ی کمپین یک میلیون امضا را برای حاضران پخش کرد.

در کنار بلاگرهایی ایرانی، وبلاگ‌نویسان روسی نیز سهم قابل توجهی رادر تصاحب جوایز "بابز" داشتند. در پایان نیز تمامی حاضران در کنار یکدیگرعکسی دسته جمعی به رسم یادبود انداختند تا به این وسیله جای خالی غایبان را پر کنند؛ هر چند امروزه فناوری‌های جدید بسیاری از مرزهای جغرافیایی را در نوردیده است.

نویسنده: سمیرا نیک‌آیین

تحریریه: شهرام احدی