در شركت سهامى مديريت فرودگاه فرانكفورت (فراپورت)، از بحران اقتصادى خبرى نيست!

سال گذشته ۷۶۰ ميليون نفر در سراسر جهان به مسافرت توريستى پرداختند و مسافران آلمانى تقريبا ۶۰ ميليارد يورو هزينه مسافرت خود نموده اند. تقريبا نقطه تلاقى همه اين مسافران، حال چه توريست باشند و چه براى كار و تجارت عازم به نقطه ديگرى از جهان هستند، فرودگاه است. در فرودگاه فرانكفورت روزانه بطور متوسط بيش از ۱۳۰۰ هواپيما بر زمين مى نشينند و يا پرواز ميكنند و بدين گونه اين فرودگاه يكى از بزرگترين فرودگاههاى جهان است كه در آن بيش از ۱۰۲ شركت هواپيمائى پروازهاى خود را به مقصد ۲۸۶ نقطه و يا۱۰۵ كشورجهان ارائه مينمايند. در سال گذشته مرز مسافرانى كه به اين فرودگاه وارد شده اند و يا از آن عبورنموده اند، از مرز۵۱ ميليون نفر عبور كرد. علاوه بر اين بيش از يك ميليون و هفت صدو پنجاه هزار تن بار از اين فرودگاه ترخيص شده است. در فرودگاه فرانكفورت ۶۵ هزار نفر بصورت شبانه روزى مشغول بكار هستند. همه اينها نياز به مديريت و هماهنگى دارد. مسئوليت اين امر بر عهده فراپورت و يا شركت سهامى مديريت فرودگاه فرانكفورت است كه خود ۱۳ هزار نفر كارمند دارد. اين شركت در سال ۱۹۲۴ تاسيس شد و چهار سال پيش به بازار بورس پيوست كه ارزش سهام آن بيش از ۹۰۰ ميليون يورو است. ايالت هسن ۳۲ درصد از سهام اين فرودگاه را در اختيار دارد و در كنار آن ۱۸ درصد ديگر از سهام آن در اختيار دولت آلمان است. بقيه سهام اين فرودگاه در اختيار افراد و يا شركت هاى ديگر است. بر خلاف اينكه در بسيارى از رشته هاى اقتصادى بحران حاكم است، كنسرن فراپورت در سال گذشته با تقريبا ۱۵۰ ميليون يورو سود خالص بيش از۱۳ درصد رشد اقتصادى داشته است.

جالب اين جاست كه اين شركت سهامى خود نيز سهام فرودگاههاى ليما در پرو و آنتاليا در تركيه را در اختيار دارد. فراپورت با بيش از هشتاد سال سابقه از تجربه بسياربالائى در امر مديريت فرودگاه برخوردار است. براى نمونه فراپورت براى مدت هشت سال مديريت فرودگاه قاهره در مصر را بر عهده گرفته است و به آموزش مديران مصرى در مورد نحوه اداره اقتصادى يك فرودگاه نيز ميپردازد. آندريا پال، يكى از مديران فراپورت در اين باره ميگويد:« با آغاز دوره آموزشى، گروهى از مديران مصرى به فرانكفورت خواهند آمد و با موضوعات استراتژيك اين رشته اقتصادى آشنا خواهند شد. آنها مى آموزند كه چگونه ميتوان اين رشته اقتصادى را گسترش داد و پيچ و مهره هاى اصلى اين سيستم چگونه عمل ميكنند».

فراپورت در مناقصه هاى بين المللى نيز حضور دارد و تمايل به خريد بخشى از فرودگاههاى دهلى و بوداپست كه در آينده نزديك به فروش خواهند رسيد نيز دارد. علاوه بر اين بين شركتهاى مديريت فرودگاه نيز همكارى تنگاتنگى وجود دارد. براى نمونه اكنون مدتهاست كه فردوگاه توكيو و فراپورت با يكديگر همكارى دارند. خانم پال در اين باره ميگويد:« اين يك همكارى متقابل است . در حال حاضر همكاران ما در ناراتيا ميخواهند به بازار سهام بپيوندند و سئوالاتى از ما دارند كه ما در سال ۲۰۰۱ اين معضل را چگونه حل كرديم».

اما فعاليتهاى فراپورت هميشه هم با موفقيت همراه نبوده اند. بزرگترين شكست اقتصادى فراپورت در سال ۲۰۰۳ رخ داد كه با ۳۰۰ ميليون يورو ضرر همراه بود. فراپورت در ساخت ترمينال فرودگاه مانيل در فيليپين سهيم بود و درست قبل از افتتاح، اين پروژه ميلياردى متوقف شد. دليل آن نيز اين بود كه دولت جديد فليپين قراردادهاى ساخت و كنسرسيوم اجرائى آن را برسميت نشناخت و بدين گونه فراپورت ضررسنگينى را متحمل شد. آندريا پال در اين باره ميگويد:« البته وقتى ديگرانى هم كه در يك پروژه كار ميكنند، مقررات را رعايت نكنند و يا به گونه ديگرى رفتار نمايند، اين وضعيت پيش مى آيد. بهر حال ما اكنون در انتخاب شركاى تجاريمان دقت بيشترى داريم و در تدوين قراردادها فرمولنبدى هاى شفاف ترى را بكار ميبريم و اميدواريم كه دوباره چنين وضعيتى پيش نيايد».

اما هواپيماى غول آساى ايرباس ۳۸۰ كه چندى پيش با حضور گرهارد شرودر، صدر اعظم آلمان و ژاك شيراك رئيس جمهور فرانسه به معرض نمايش عموم گذاشته شد، بدون شك بايد در فرانكفورت نيز بر زمين بنشيند. اما چنين هواپيماهائى ساختار ديگرى را طلب دارند. مثلا بايد بر طول باند پرواز افزوده شود و ترمينال هاى مخصوصى براى اين هواپيماهاى دو طبقه ساخته شوند. بهمين منظور بزودى كنفرانس بين المللى در اين رابطه برگزار خواهد شد. اما در جامعه شهروندى چنين طرح هائى براحتى قابل اجرا نيستند، زيرا افزودن باند پرواز بمعنى نابود كردن جنگلهاست و اين امر بدون شك با مقاومت گروههاى طرفدار محيط زيست روبرو خواهد شد و يا اينكه صدها هزار ساكن اين منطقه بر عليه سر و صداى عاصى كننده اين هواپيماها به دادگاهها شكايت خواهند برد. بهر ترتيب اين ها مشكلاتى هستند كه حل آن نيز جزو وظايف مديريت فرودگاه است.