دعوت رييس جمهور ونزوئلا از اپوزيسيون كشور به شركت در گفتگو

راى گيرى منصفانه انجام گرفت، تعداد شركت كنندگان در آن زياد بود و خشونتى هم ديده نشد. و اين براى ونزوئلا به مثابه پيروزى اى است در راه دموكراسى، هر چند پيروزى اى بسيار كوچك. چون جامعه در اين كشور واقع در امريكاى جنوبى بسيار از هم پاشيده است. مسئول آن هم هوگو چاوز است كه بيش از هر چيز بر توده بزرگ فقيران تكيه مى كند، كه از او اين جمله را مى شنوند كه “تو فقيرى، چون ديگرى ثروتمند است.”

سياستمدار توده گراى چپ چاوز در سال ۱۹۹۸ ميلادى با راى اكثريت مردم در ونزوئلا به عنوان رييس جمهور كشور انتخاب و دو سال پس از آن در مقام خود تاييد شد. چاوز را مايه اميد مى دانستند در كشورى كه در آن هنگام، همچون امروز، از هر دو نفر يك نفر كار ثابتى نداشت و براى هفتاد درصد مردم زندگى روزمره به معناى مبارزه عليه فقر و گرسنگى بود. افزون بر آن فساد و بزهكارى در چهل سال اخير در اين كشور ابعادى ترسناك يافته است.

چاوز اعلام كرده بود كه ونزوئلا را از اين وضعيت فاجعه بار نجات خواهد داد. او قول داده بود كه همه مردم بتوانند كار داشته باشند و نان روزانه خود را به دست آورند. اما تا امروز نيز بسيارى از مردم ونزوئلا تنها به سختى توانسته اند به كار و نان دست يابند،، چون رييس جمهور با وجود درآمدهاى سرشار نفتى كشور نتوانسته به هيچ يك از قولهاى خود عمل كند. به جاى آن چاوز، كه دوست فيدل كاسترو رهبر كوباست، كوشيده است مدام قدرت بيشترى را در دست خود متمركز كند. چاوز مجلس نمايندگان و دادگاه عالى كشور را منحل نمود و با انجام تغييراتى در قانون اساسى بر اختيارات ويژه خود افزود. اعتراضهايى كه در پى آن از سوى سنديكاها، رسانه ها، كليسا و انجمنهاى دانشجويى و شركتها بالا گرفتند را چاوز به داد و فرياد خوكهايى تشبيه كرد كه به سلاخ خانه مى برندشان.

چاوز كه سرهنگ چترباز ارتش ونزوئلا بود و كودتايش در سال ۱۹۹۲ نافرجام مانده بود، از كميته دفاع از انقلاب در كوبا الگوبردارى كرده و براى باصطلاح دايره بوليويايى خود عضوگيرى نموده بود تا با اپوزيسيون مقابله كند، اپوزيسيونى كه از نظر وى متشكل بود از كودتاچى ها، فاشيستها و خائنان به وطن. اينك چاوز كه در رفراندوم روز يكشنبه متوجه شد كه سه ميليون و هفتصد هزار ونزوئلايى بر ضد وى راى داده اند، يعنى تقريبا همان تعدادى كه باعث رييس جمهور شدن وى شده بودند، قول مى دهد كه همه اينها تغيير خواهد كرد.

براى همين هم بود كه چاوز در نخستين سخنرانى خود پس از پيروزى از هوادارانش خواست كه احترام مخالفان دولت را حفظ كنند. وى گفت كه هر كس حق دارد به گونه اى ديگر بيانديشد. رييس جمهور هم هنگام به اپوزيسيون پيشنهاد شركت در گفتگو را داد تا به كمك هم بتوانند راهى براى برون رفت از بحران دائمى در ونزوئلا بيابند. مى توان اميد داشت كه مخالفان رييس جمهور اين پيشنهاد را بپذيرند. آنها مى توانند نتيجه رفراندومى را كه ناظران بين المللى منصفانه خواندندش، قبول كنند و خود را به عنوان نيرويى سياسى بنمايانند كه شايد سه سال ديگر كه باز انتخابات رياست جمهورى برگزار مى شود، امكان پيروزى داشته باشد.