دفتر کار: خانه دوم!
۱۳۹۰ تیر ۳۰, پنجشنبه
فضایی که از اداره‌های قدیم به خاطر داریم، یک اتاق تنگ و تار است، با چند میز و صندلی بی رنگ و رو. دیوارهای سرد و لخت با قفسه‌ها و کشوهای پر از دفتر و کاغذ و پوشه و پرونده. از مهتابی‌های آویخته به سقف نوری یکنواخت می‌تراود که چشم را خسته و ذهن و روح را کسل می‌کند. نه رنگی که چشم را نوازش دهد و نه هوایی که به ذهن و حواس نشاط بخشد. آدم در چنین فضایی احساس خفقان می‌کند و در اولین فرصت پا به فرار می‌گذارد.
اما امروزه در جوامع پیشرفته، دفتر کار به این فضای دلمرده و عبوس هیچ شباهتی ندارد. دفتر طبق سلیقۀ کارکنان آرایش می‌شود و باید فضای آن طوری باشد که نه تنها کارکنان، بلکه مراجعان نیز احساس راحتی کنند.
هرکس دفتر خود را با ذوق و سلیقه خود رو به راه می‌کند. کف‌پوش و سقف اتاق، مبلمان و میز و صندلی، پنجره‌ها و پرده‌ها، چراغ‌ها و گلدان‌ها، باید با دقت و سلیقه انتخاب شوند. به ویژه رنگ اتاق اهمیت دارد و باید با روحیه و سلیقه کارکنان هماهنگ باشد. الکساندر کبر، سرپرست شرکتی است که از بیش از ۸۵ سال پیش در برلین در حوزه آرایش داخلی دفاتر کار فعال بوده است.
او می‌گوید: «برای نمونه رنگ آبی حال و هوایی نسبتا سرد دارد. آدم در سرما کز می‌کند و یک کمی توی خودش فرو می‌رود. چنین حالتی تمرکز را تقویت می‌کند. آدم در یک چنین فضایی بهتر می‌تواند ذهن خود را روی کار متمرکز کند. اما از طرف دیگر چنین فضایی برای گفت‌وگو و تبادل افکار خیلی مناسب نیست، زیرا آدم‌ها تا حدی توی خود فرو رفته‌اند و کمتر به پیرامون خود توجه دارند.»
محیطی زنده و انسانی
آرایش دفتر کار رشته‌ای ویژه است که کارشناسان بیشماری در آن تلاش می‌کنند. آرایش دقیق و مناسب با شکل و نوع ساختمان شروع می‌شود و به طراحی دفتر و نحوه آرایش آن ختم می‌شود. معیار اصلی که باید همیشه مورد نظر باشد، رضایت و خشنودی انسان‌هاست: چه کسانی در این دفتر کار می‌کنند، چه نوع کاری انجام می‌دهند و در چه محیطی راحت‌تر کار را به انجام می‌رسانند؟ بر این پایه است که مشاوران و طراحان، شکل و شمایل هر اتاق را مشخص می‌کنند، مبلمان و وسایل و آرایش مناسب آن را سفارش می‌دهند.
آقای کبر معتقد است که امروزه شرکت‌ها و بنگاه‌ها در آرایش محل کار زیاد سخت‌گیر نیستند و کمتر به راحتی و آسایش کارکنان خود فکر می‌کنند. هدف اصلی آنها این است که محل کار هزینه زیادی برای آنها نداشته باشد. او توضیح می‌دهد: «امروز در ادارات دفتر کار یک نفره کمتر از سابق مورد توجه است. شرکت‌ها هم ترجیح می‌دهند به جای اتاق‌های کوچک جداگانه، چند کارمند را در یک اتاق بزرگ، با میزهای کنار هم، جا دهند. بدین ترتیب آسایش و راحتی کارمند زیاد مورد توجه نیست.»
اما شرکت‌ها همیشه قادر نیستند شرایط و فضای کار را به کارمندان خود دیکته کنند. بارها دیده شده است که کارکنان چه بسا شرایط دلخواه و الگوی مناسب محیط کار را به کارفرما یا مدیریت شرکت تحمیل می‌کنند. مدیران نیز به خوبی می‌دانند که کارمندان جدی و شایسته مایلند دفتر کاری مجهز، راحت و با بهترین امکانات رفاهی داشته باشند.
AA/KG