دورنماى حضور آمريكا در عراق

اكنون ايالات متحده ۱۳۸ هزار سرباز در عراق دارد كه بخشى از آنها از گاردملى عراق استخدام شده اند و به طور معمول تنها براى مدت ۱۰ ماه به خدمت گرفته ميشوند. در صورتيكه اين دوره تنها به مدت دو الى سه ماه طولانى تر شود، به معناى حضور نظامى ۱۴۱ هزارسرباز خواهد بود. و اين براى خانواده سربازان بدون زمان محدود ابدا خوشايند نيست.

عمليات فلوجه كه درآن در وهله اول ارتش آمريكا شركت داشت، تا شرايط امنيتى را براى انتخابات ژانويه آينده فراهم كنند، از سوى آمريكا به عنوان يك موفقيت به نمايش گذاشته ميشود. اما براى همه روشن است كه اين نيروها بعد از درگيريهاى فلوجه به سادگى نميتوانند آنجا تخليه كنند. چراكه شورشيان در چنين صورتى بلافاصله به مواضع خود بازميگردند.

ژنرال جان ساتلر ميگويد: “ سربازان ما تا زمانى كه لازم باشد در آنجا ميمانند. در پنتاگون در حال حاضرراههاى مختلفى به بررسى گذاشته ميشوند تا وضعيت امنيتى را به اندازه اى مطمئن سازند كه انجام انتخابات به موقع صورت پذيرد. اعزام دو بريگاد ذخيره ديگر براى رسيدن به اين منظور معنايش افزايش سربازان مستقربه ۱۴۵ هزار نفراست.

مايكل او هانلان از موسسه Brookings به اين مسئله توجه ميدهد كه استقرار نيروى نظامى بيشترلزوما به معنى در پيش داشتن طرحهاى جنگى نيست، بلكه در وهله نخست حفاظت از مواضع بدست آمده، گشت زنى و برقرارى امنيت در شهرهاى مختلف است. امنيت موجود درعراق به هيچ وجه كافى نيست.

همه چيز بر اين محور ميچرخد كه انتخابات آتى عراق كه خواست كاخ سفيد ميباشد و جرج بوش آنرا به منزله به سرانجام رسيدن ”عمليات عراق” به نمايش ميگذارد، انجام شود. بار اين همه را اما پنتاگون و ماليات دهندگان در آمريكا بايد بردوش بكشند.