دولت آلمان و شكنجه در عراق

فيشر در اين عرصه موفق بود. او اگرچه مخالفت خود را بيان داشت، اما راه سامان دادن و برون رفت از اين بحران را به عهده خود آمريكائيان گذارد. اگرچه بسيارى از سياست مداران آمريكايى هيچ حقى براى انتقاد آلمانى ها از سياست آنها در عراق قائل نيستند، اما هر چه مى گذرد، وزنه به سود مخالفان آمريكا سنگين تر مى شود و سياستمداران اين كشور مجبور به اعتراف به بخشى از اعمال خود مى كنند كه مغاير با قوانين جهانى بوده است. همين چند روز پيش بود كه پل ولفوويتس، معاون وزير دفاع آمريكا اعتراف كرد كه رفتار با زندانيان عراقى مطابق قوانين جهانى ژنو نبوده است.

هيچ راه ديگرى براى مقامات آمريكايى وجود ندارد بجز خاتمه دادن به شكنجه در عراق و محاكمه كليه شكنجه گران و كسانى كه دستور شكنجه داده اند. آنها بايد به اعترافى ساده بسنده نكنند .آنها بايد از ريشه با چنين اعمالى به مقابله برخيزند. اين كه گفته مى شود ديگر شكنجه نمى كنيم و از اين به بعد رفتار با زندانيان انسانى تر خواهد بود، دردى را دوا نمى كند. همه مى دانند شكنجه اى كه به زندانيان عراقى روا داشته شده، سه سال است در مورد زندانيان افغانى كه در گوانتانامو زندانى اند، رخ مى دهد و آمريكائيان الگوى همين شكنجه ها را از گوانتانامو به عراق به ارمغان برده اند. بى جهت نبود كه ژنرال جفرى ميلر، كه از ماه اوت سال گذشته ميلادي، رياست زندان الغريب عراق را به عهده دارد، قبل از انتصاب به اين پست، رئيس اردوگاه زندانيان در گوانتانامو ى كوبا بود.

حال ديگر مشخص شده است كه اگر در همان زمان به شيوه حبس افغانى ها در گوانتانامو اعتراض مى شد، شايد كار به اينجا نمى كشيد، اما همه مى دانند كه هيچكس اعتراضى نكرد. نه در برلين و نه در هيچ پايتخت اروپايى اعتراضى عليه اين اقدامات آمريكائيان صورت نگرفت. دولت ها قبول كردند كه زندانيان گوانتانامو، آن گونه كه آمريكائيان گفتند، همگى تروريست هستند، پس قوانين جهانىِ رفتار انسانى با اسراى جنگى، در مورد آنها نبايد صدق كند.

اما شكنجه زندانيان در گوانتانامو اِعمال گرديد و سپس همان شيوه به عراق نيز صادر گشت. بنابر اين مى توان گفت كه شكنجه در گوانتانامو و عراق ريشه ى واحدى دارند.

در چنين شرايطى انتقاد يوشكا فيشر، وزير امور خارجه آلمان، به مسئولان آمريكايى در مورد اوضاع زندانيان عراقى بايد مورد قبول آمريكائيان قرار گيرد. اين انتقادى ست سازنده كه ميان دوستان بايد وجود داشته باشد. اما اگر آمريكائيان هيچ توجهى به انتقادات فيشر نكنند و آلمانى ها هم زبان از انتقاد بربندند، خود به ياران آمريكا در سياست شكنجه گرانه شان در عراق تبديل خواهند شد.