دومين روز جام كنفدراسيون ها: برزيل – يونان و مكزيك – ژاپن

برزيل – يونان

برزيل كه بدون بزرگانى چون رونالدو، بلتى ، روبرتو كارلوس و كوفو به زمين آمده بود، گويى خوب مى دانست كه يونان بخت زيادى براى پيروزى ندارد. كارلوس آلبرتو پريرا، مربى برزيل اميد بسيار دارد تا با همين بازيكنان، جام كنفدراسيون ها را، بعد از سال ۱۹۹۷ ميلادي، براى بار دوم به خانه ببرد. اين در حالى بود كه اوتو رهاگل مربى آلمانى تيم يونان، كه تيمش را در مسابقات جام ملت هاى اروپا به پيروزى رسانده است، از كمبود بازيكنانى چون وريزاس، كاراگونيس و زاگوراكيس رنج مى برد.

بازى با حملات ممتد تيم برزيل آغاز شد و توپ، اغلب در زمين يونان مى چرخيد، اما برزيلى ها از حملات خود نتيجه اى نمى گرفتند و قهرمان اروپا به شدت مقاومت مى كرد تا توپى درون دروازه اش جا خوش نكند. تاكتيك بازى يونان هم چون مسابقات ملت هاى اروپا، بر دفاع استوار بود و ضد حمله. يونان مى خواست با اين تاكتيك پيروز از زمين بيرون آيد. در دقايق ۱۶ و ۱۸ بازى دو شوت روبينيو و واكنش خوب نيكوپوليديس، دروازه بان يونان سبب شد تا قهرمان اروپا خطر را احساس كند و از دفاع مطلق دست برداشته و به حملاتى متقابل بپردازد.

برزيلى ها كه گويى با طبل هاى هوادران شان در خارج از زمين سامبا مى رقصيدند، تب گل داشتند. در دقيقه ى ۴۱ ، پاس كاكا به آدريانو و شوت او از فاصله ۲۵ متري، توپ را به گوشه ى راست دروازه يونان وارد كرد و نتيجه را يك بر صفر به سود برزيل تغيير داد. اين در حالى بود كه حمله ى متقابل يونان نتوانست نتيجه بازى را در نيمه اول تغيير دهد.

در نيمه دوم بازي، يونان با دو بازيكن تازه نفس، وينترا و پاپادوپولوس وارد زمين شد، اما گويى سيه چردگان برزيلي، كه تا كنون پنج بار قهرمان جهان شده اند، تازه گرم شده اند. هنوز يك دقيقه از نيمه دوم بازى نگذشته بود كه پاس ژيلبرتو را روبينيو با زيبايى در درون دروازه يونان جاى داد و نتيجه را دو بر صفر كرد.

با اين گل، تيم يونان در هم ريخت، اما بازيكنان كارلوس آلبرتو پريرا، مربى برزيل، گويى قصد فشار بيشتر را نداشتند و بازى را آرام كرده بودند. بازى ادامه داشت تا اين كه در دقيقه ۸۱ ، يونينيو با ضربه اى آزاد از فاصله ۲۰ مترى دروازه ، خطاى يونانى ها را با گل سوم برزيل جبران كرد. ضربه اى ديدنى و لذت بخش با تكنيكى بسيار زيبا.

مكزيك – ژاپن

مربى هر دو تيم، كه يكى قهرمان آمريكاى شمالى و مركزى ست و ديگرى عنوان قهرمانى آسيا را يدك مى كشد، مجبور بودند در آغاز بازى از چند بازيگر با تجربه خود چشم پوشى كنند. زيكو، سرمربى ۵۲ ساله برزيلى ِ تيم ژاپن، تاكاهارا و اونو ، دو بازيكن پر قدرت خط حمله ى خود را در خدمت نداشت و سر مربى مكزيك لاولپه نيز از كمبود كاپيتان تيم، رافائل ماركز و همچنين بلانكو رنج مى برد.

ده دقيقه ى اول بازى را دو تيم به ارزيابى هم مشغول بودند و حركت قابل توجهى ديده نشد، تا اين كه در دقيقه ۱۲ ياناگيساوا پاس بلند كاجى را كه از جناح راست ارسال شده بود دريافت كرد و درون دروازه مكزيك جاى داد. اما با اين گل، ژاپن يكسره به دفاع پرداخت و خط ميانى را در اختيار بازيكنان مكزيك قرار داد. اين در حالى بود كه دفاع ژاپن امكان به ثمر رسيدن حملات مكزيك را نمى داد. اما اين حملات آن قدر ادامه يافتند تا اين كه در دقيقه ى ۳۸ بازى شوت مهار نشدنى سينها از فاصله ى ۲۵ متري، درون دروازه جاى گرفت و نتيجه را مساوى كرد.

در نيمه دوم، حملات قهرمان آمريكاى شمالى و مركزى باز هم افزايش يافت و اين در حالى بود كه ژاپن يكسره در لاك دفاعى خود فرو رفته بود و قصد بيرون آمدن نداشت. گرچه ضربه ى سر بورگتى به تير دروازه اصابت كرد، اما ديگر زمان گل خوردن ژاپن فرارسيده بود و سرانجام در دقيقه ى ۶۴ بازى ضربه ى سر فونسكا نتيجه ى اين بازى را به سود مكزيك تغيير داد و با همين نتيجه نيز بازى دو تيم به پايان رسيد.