دومین سالگرد پایان جنگ لبنان
۱۳۸۷ مرداد ۲۴, پنجشنبه
هیچکس، دست‌کم در آغاز، انتظار نداشت که جنگ لبنان در تابستان سال ۲۰۰۶ آنگونه فراگیر و طولانی شود. درجنگ ژوئن سال ۶۷، اسراییل موفق شد ظرف تنها شش روز به پیروزی دست یابد و موقعیت خود را به عنوان قدرت بلامنازع منطقه، تثبیت کند. این بار اما، وضع به شکل دیگری بود. نخست آن‌که بهانه جنگ، عملیاتی تلافی‌‌جویانه در قبال حمله به یک کاروان نظامی اسراییل و ربودن دو سرباز اسراییل توسط حزبالله لبنان بود. دیگر این‌که جنگ فرسایشی شد و ۳۳ روز طول کشید. این جنگ، خسارت‌های پرشمار مادی برای لبنان و زیان‌های معنوی بسیار برای اسراییل در بر داشت.
معنای زیان معنوی برای اسراییل این‌است که این کشور هم از نظر نظامی و هم از نظر همبستگی در رهبری سیاسی، دچار خسران شد. در آغاز جنگ، انتقادها به دولت اولمرت بالا گرفت. مخالفان، جنگی با این دامنه را، در قبال حمله حزبالله، یک واکنش درست نمی‌دانستند. اینک می‌توان گفت کناره‌گیری اولمرت در ماه سپتامبر آینده، پیامد مستقیم و دیرهنگام تصمیم او به جنگ با لبنان و مجازات بی‌رحمانه تمام این کشور است. اولمرت بود که با قاطعیت ادعا کرد: لبنان را سال‌ها بمباران خواهیم کرد.
چه کسی قبل از جنگ ژوئن سال ۲۰۰۶ می‌توانست تصور کند که پاسخ به حمله حزبالله با حمله هوایی یاعملیات تانک و توپخانه همراه شود؟ حملاتی که در درجه نخست، غیرنظامیان و بی‌گناهان را هدف گرفت و در نهایت آنها را به آغوش حزبالله راند. چنین حمله‌ای سبب شد که حزبالله پس از جنگ لبنان، از نظر اجتماعی و سیاسی موقعیت بهتری پیدا کند. حزب الله، دیگرامروز، در شمار مهره‌های قدرت در لبنان به شمارمی‌رود.
این اما تنها پی‌آمد تصمیم‌های نادرست دولت اسراییل در خلال این جنگ نیست. نتیجه دیگر این جنگ، به علائق و منافع مشترک ایدئولوژیک و استراتژیک آمریکا و اسراییل بازمی‌گردد. جرج بوش هنگام آغازپیش‌روی اسراییل در لبنان، آن عملیات را بخشی از نبرد جهانی علیه تروریسم نامید. با این‌که این نبرد، نه در عراق و نه در افغانستان موفقیت ویژه‌ای نداشته، اما دولت آمریکا کوشید با این اعلام، دست اسراییل را در جنگ باز بگذارد. به موازات این، مسئولان سازمان ملل درجهت "آتش‌بس" کوشیدند. این تلاش، شکستی برای آمریکا بود که اسراییل را در آستانه پیروزی و غلبه بر حزبالله می‌دید.
سرانجام این کوشش‌ها، پایان جنگ در ۱۴ اوت سال ۲۰۰۶ بود. پیروزی اسراییل بر حزبالله تحقق نیافت، اما پیوسته در اسراییل این بحث جریان داشته که چنین امری، با چنین رییس جمهوری در واشنگتن، امکان پذیر نیست. در اروپا نیز این مسئله، می‌تواند و می‌باید دلیلی بر تامل در موضوع باشد.