دو نظر متفاوت درباره مناقشه كميسيون و پارلمان اروپا

در مناقشه بر سر اعضاى كميسيون اتحاديه اروپا و پارلمان اين اتحاديه، خوزه مانوئل باروسو، عقب نشست و از به راى گذاشتن كابينه خود، صرفنظر نمود و قرار شد، بزودى كميسارهاى جديدى را معرفى نمايد.

روزنامه فرانكفوريته روند شاو در تحليل اين بحران مينويسد: پس از سالها بى اهميتى، بالاخره فصل نوينى در تاريخ اتحاديه اروپا آغاز شد. پارلمان اروپا اكنون در خور نام اش شده است. اين پارلمان از وقتى كه در مقابل يك كميسيونى كه اعضاى آن به تحميل دولتها، چيده شده اند، ايستاد، بر وزن آن افزوده شد. و اين به معنى تقويت دمكراسى در اروپا است.

ديگر آن دوران گذشت كه صدر اعظم، روساى دولت و جمهور بتوانند نمايندگان را همانند خمير شلى هر طور كه دلشان خواست فرم دهند و كميسيون را هم بعنوان يك پر وزن سياسى مورد بى توجهى قرار دهند. اكنون شوراى اروپا و كميسيون بايد رابطه اشان را با پارلمان اين اتحاديه ازنو تعريف نمايند. قدرت سوم در ساختار قدرت سياسى، با اعتماد به نفس وارد كارزار شده است.

اما روزنام ايتاليائى ايل مساجرو در باره بحران بين كميسيون و پارلمان اتحاديه اروپا نظر ديگرى دارد و مينويسد:

براى فهم موضوع احتياج به فكر زيادى نيست كه در نهايت اين اروپا است كه بهاى سنگينى براى اين بحران پرداخت خواهد كرد. بحرانى كه حل بدون درد آن از اين يا آن راه ميسر نخواهد بود. زيرا پارلمان اروپا اكنون مزه قدرت را از طريق ايجاد ممانعت چشيده است، امرى كه قبلا با آن آشنائى نداشت.

بهمين خاطر وسوسه استفاده از اين قدرت از سوى پارلمان همواره وجود خواهد داشت. و آن هم با بارسو كه بعنوان كاپيتان كشتى كه هنوز از بندرگاه خارج نشده كشتى را به صخره زده است.