ديدار بوش از آلمان، هم‌پيمان بزرگ خود در اروپا
۱۳۸۵ تیر ۲۳, جمعه
”آمريكا موافق نزديكى بيشتر با آلمان است. به نفع اين كشور شده است كه برنامه‌هاى خود را با آلمان هماهنگ كند، زيرا آمريكا بسيارى از ياران خود را در اروپا از دست داده است. مردم به خوزه ماريا ازنار، نخست وزير سابق اسپانيا راى ندادند و او از كار بركنار شد، سيلويو برلوسكونی، نخست وزير ايتاليا هم به همين وضع گرفتار آمد. حتا لهستان چندى ست كه تغيير موضع داده و سياست‌هايش را مثل گذشته وابسته به آمريكا نمى‌كند. تنها مى‌ماند تونى بلر، نخست وزير بريتانيا. اما فقط با يك متحد اروپايى مى‌توان نقشه‌ى جهانى كشيد؟ نه، صميميت بوجود آمده ميان آلمان و آمريكا ظاهرسازى مطلق نيست. بايد براى براى برخورد با مسائل جهانى هم پيمانان مطمئنى يافت و بوش در اين رابطه است كه با آلمان برخورد مى‌كند. هر دو طرف واقع‌گرا شده‌اند و مواضع سخت گذشته را به كار نمى‌بندند. غرب بايد برنامه‌اى جامع براى آينده بريزد كه فقط به مبارزه با تروريسم ختم نشود.”