ديدار صدر اعظم آلمان با نخست وزير انگلستان

آلمان معمولآ در مطبوعات انگلستان زياد مطرح نميشود، و ديروز هم اين قاعده كلى تآييد شد و نه روزنامه هاى انگلستان در باره ديدار روَساى دولتين آلمان و انگلستان مطلبى درج كردند و نه تلويزيون معروف آن كشور بى بى سى. شايد در توجيه اين وضع بتوان گفت كه بين دو كشور موضوع حساس و مسئله سازى وجود ندارد و روابط لندن و برلين بدون ماجرا و سر و صدا سير عادى خود را طى ميكند. اين امر را ميتوان مثبت ارزيابى كرد ولى در عين حال نكته قابل ذكرى هم نيست.
بهر حال بيشتر خبرنگارانى كه در مقابل خانه شماره ۱۰ داونينگ استريت منتظر خروج شرودر و بلر بودند آلمانى بودند و صدراعظم آلمان هنگامى كه بالآخره در برابر آنان ظاهر شد چنين گفت:

«گفتگوى ما مانند هميشه بسيار دوستانه و در باره موضوعات بين المللى و اروپائى بود، و من اختلافى بين اين بار و ملاقات هاى قبلى نديدم و اصرارى هم نداشتم كه فرقى پيدا كنم.« ولى فراموش نكنيم كه بى بى سى وقتى دوستى شرودر و بلر را «داغ ترين« دوستى در صحنه سياسى اروپا ناميده بود، كه البته اين موضوع مسبوق به دوره قبل از جنگ عراق است. ولى اين دوره زياد طول نكشيد و پس از مدتى نسبتآ كوتاه مخوصوصآ تونى-بلر سعى به نزديك شدن به آلمان نمود، و بلر آلمان را شريكى قابل اعتماد براى انگلستان
در اروپا ميداند. بلر دوست دارد خود را قوه محركه روند وحدت كشورهاى اروپائى ببيند، هر چند كه مردم كشورش گاه در اين كار او اخلال ميكنند، يعنى در حاليكه بلر قصد دارد انگلستان را به سوى اروپا سوق دهد، انگليسى ها چندان شوقى به اين كار نشان نميدهند.

بلر با اكراه و غضب فروخورده با همه پرسى از مردم كشور در مورد پيش نويس قانون اساسى اروپا موافقت دكرد، ولى باحتمال قوى اكثر مردم كشور با آن مخالفت خواهند كرد.
شرودر در لندن گفت كه برگزارى چنين رفراندومى در آلمان مطرح نيست و عين گفته او اينست:
شما ميدانيد كه قانون اساسى آلمان صريحآ انجام همه پرسى را منع كرده و ما البته به مفاد قانون اساسى احترام ميگذاريم و لذا قانون اساسى اروپا را در پارلمان تنفيذ خواهيم كرد.« از مسائل سياسى گذشته دوستى عميقى بين روَساى دولتين آلمان و انگلستان وجود دارد، زيرا اين دو مرد سياسى اروپائى از خيلى جهات به يكديگر شبيه هستند و رابطه اى معنوى آنها را به هم وصل ميكند و ميتوان گفت كه نسبت به هم احساس محبت دارند. گذشته از اينها هر دو مرد سياسى كه زمانى فرزندان نابغه مكتوب سوسيال دموكراسى اروپا محسوب ميشدند با مشكلات و مسائل مشابهى هم روبرو هستند كه از آنجمله است ضربه شديدى كه هر دو در انتخابات پارلمان اروپا متحمل شدند، يا مقاومت جناح چپ احزاب خودشان در برابر سياست آنها و همچنين سنديكاهاى منازعه جو. ولى شرودر يك مسئله بلر را ندارد و آن جنگ عراق است و اگر ديروز روزنامه هاى انگليسى را خوانده باشد حتمآ از تصميم خود مبنى بر كناره جوئى از قضيه عراق خوشحال خواهد شد، چونكه هر چند لرد باتلر تصديق كرد كه بلر واقعآ به وجود سلاحهاى كشتار جمعى در عراق اعتقاد داشته، معهذا روزنامه ها نخست وزير را سلاخى كردند، منجمله روزنامه «گاردين«توضيحات او در مقوله عراق را «اوراد بى كفايتى« او خوانده و خيلى ها استعفاى او را طلب ميكنند. در چنين احوالى بلر واقعآ احتياج به دوستان مشفق دارد.