1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

دکتر محمد سيف زاده / بوجود آمدن ناآراميهاى خشونت بار در صورت برآورده نشدن انتظارات مردم

۱۳۸۲ اسفند ۱۱, دوشنبه

خانم شيرين عبادى «رييس کانون مدافعان حقوق بشر» و برنده جايزه صلح نوبل، در برابر خبرنگاران اروپايى نظرات خود در رابطه با برگزارى انتخابات مجلس هفتم را به شکلى کلی بيان کرده است. از سوى ديگر اولين «کانون دانشجويى حقوق بشر» هم در ايران اعلام موجوديت کرده و خانم عبادى به مناسبت تشکيل اين کانون، پيامى را براى مراسم افتتاحيه آن ارسال داشته است. در ارتباط با اين موضوعها، دکتر محمد سيف زاده از بنيانگذاران «کانون مدافع

https://p.dw.com/p/A64V
آيا تكرار چنين صحنه هايى در ايران محتمل است؟
آيا تكرار چنين صحنه هايى در ايران محتمل است؟عکس: AP

ان حقوق بشر» به پرسشهاى صداى آلمان پاسخ داده است.

مصاحبه گر: بهنام باوندپور

دويچه وله: دکتر محمد سيف زاده، خانم شيرين عبادى رييس کانون مدافعان حقوق بشر در جمع خبرنگاران اروپايى از جمله حضور مردم در انتخابات را «ضعيف» خوانده اند و آن را حاکى از «شکاف ميان مردم و دولت» قلمداد کرده اند. ايشان در ادامه افزوده اند که اميدوار هستند نامزدهايى که به مجلس هفتم راه پيدا کرده اند، «در مسيرى کار کنند که اين شکاف کاهش يابد»! از آنجا که اکثريت مجلس به دست جناح موسوم به محافظه کار افتاده، شما به عنوان يکى از بنيانگذاران کانون مدافعان حقوق بشر جملات خانم عبادى را چگونه تفسير مى کنيد؟ آيا از محافظه کاران در خواست شده تا نظرات خود را تغيير دهند؟ مسيرى که محافظه کاران بايد بروند از نظر رييس کانون مدافعان حقوق بشر چگونه مسيرى ست؟

محمد سيف زاده: قسمت اول سخنان سرکار خانم عبادى در مورد ايجاد شکاف بين حکومت و مردم است که در اين انتخابات به وضوح خودش را نشان داد و به اثبات رسيد. قسمت دوم نتيجه اى ست که به دست آمده يعنى محافظه کاران به قدرت رسيده اند. محافظه کاران در زمان اصلاح طلبان از طريق ارگانهايى که در اختيار داشته اند، با تمام قوا و با برنامه اى حساب شده درصدد تخريب برنامه ى اصلاح طلبان برآمدند تا آنها را ناکارآمد جلوه بدهند و بتوانند حکومت را در قسمتهايى که از دست داده اند، مثل قوه مقننه و قوه مجريه به دست آورند. اين اتفاق الان افتاده است. خانم عبادى به عنوان برنده ى جايزه صلح جهان انتظارشان از جناح محافظه کار اين است که الان که قدرت را در تمام قوا به دست گرفته اند، ديگر مردم بهانه اى از آنها نخواهند پذيرفت، ديگر کسى وجود ندارد که بخواهند او را تخريب بکنند. خودشان بايد آستين را بالا بزنند و خواسته هاى مردم را اجرا کنند. من اين قسمت فرمايشات خانم عبادى را به اين صورت تحليل مى کنم.

دويچه وله: خانم عبادى در پاسخ به اين پرسش که «آيا ممکن است ناآرامى هاى خشونت آميز در ايران بوجود آيد؟» پاسخ داده اند که اميدوارند چنين اتفاقى نيفتد. اين پاسخ آن پرسش نيست. دکتر سيف زاده، من آن سؤال را تکرار مى کنم. برآورد «کانون مدافعان حقوق بشر» چيست، آيا ممکن است در ايران ناآراميهاى خشونت آميز بوجود بيايد؟

محمد سيف زاده: در هر جامعه ى پويا و سياسى وقتى که انتظارات مردم برآورده نشود، ناآراميهاى سياسى اگر به وقوع نپيوندد، به اين جامعه نمى توانيم بگوييم که جامعه اى زنده و پويا است. بنابراين اگر محافظه کاران به برنامه هاى بازکردن فضاى سياسى، برداشتن فشارهاى اقتصادى، بازکردن فضاى اجتماعى، ايجاد روابط بين الملل و عادى سازى روابط که مورد انتظار مردم است نرسند، قطعا ناآراميهايى به وقوع خواهد پيوست. گرچه خانم عبادى و من و هر صاحب نظر ايرانى آرزو دارد که اين ناآراميها به وقوع نپيوندد.

دويچه وله: موضوعى ديگر! باخبر شده ايم که «کانون دانشجويى حقوق بشر» در ايران تشکيل شده است. لطفا اگر ممكن است در مورد اين کانون و برنامه ها واهداف آن توضيح بدهيد؟

محمد سيف زاده: اين کانون يک کانون دانشجويى است و ارتباطى با کانون مدافعان حقوق بشر ندارد. تا جايى که ما در جريانش هستيم، آنها مى خواهند در زمينه ى رعايت حقوق بشر در دانشگاهها موضع گيرى بکنند و از طريق تدريس حقوق بشر در دانشکده ها با مفاهيم اين موضوع آشنا بشوند.

دويچه وله: همکار شما دکتر محمد شريف، از شکل گيرى اين کانون،‌ به عنوان «به ميدان آمدن سوارانى» ياد کرده که «به مقابله ى با حوادثى مى روند که به شکل خشونت بار اخطار مى دهد». اين عين جملات ايشان است که در سايت اينترنتى «امروز» منتشر شده است. از اين «حوادث» و آن «شکل خشونت بار» منظور چيست؟

محمد سيف زاده: حوداثى که بعد از به قدرت رسيدن اصلاح طلبها در دانشگاه ها به وقوع پيوست. کم نبودند دانشجويانى که به زندان افتادند، هزينه پرداختند، مورد تهاجم قرار گرفتند و عاقبت الامر هم، مهاجمين به جاى اينکه تنبيه بشوند، همه تبرئه شدند، جز کسى که ريش تراشى را برداشته بود. حالا تشکيل شدن چنين نهادى در دانشگاه، راه را باز مى کند تا اين تشکل دانشجويى بتواند از ديد حقوق بشر به جنبش دانشجويى نگاه بکند و بسيار جنبش بجا و درستى بوده است.