1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

ذوب شدن يخچالهاى طبيعى، يكى از عواقب ناگوار گرمتر شدن آب و هواى زمين

۱۳۸۴ مرداد ۲۶, چهارشنبه

تنها يك چهارم منابع ثبت شده آب شيرين در سراسر جهان را منابع آب زيرزمينى، درياچه ها و رودخانه ها يا بخار آب موجود در اتمسفر تشكيل ميدهند. ۳ چهارم بقيه را ذخاير برف و يخ روى زمين شامل ميشوند. يخچالهاى طبيعى در سراسر جهان و همچنين در آلمان، يكى از ذخاير پايدار آب شيرين به حساب ميآيند. اما چه اتفاق ميافتد اگر، آب و هواى زمين تغيير كند؟ چطور ميشود زمانيكه، ميانگين درجه حرارت سالانه، همانطور كه در حال حاضر ثبت شده است،

https://p.dw.com/p/A6WE
قله پوشيده از برف Zugspitze
قله پوشيده از برف Zugspitze

�و به افزايش گذارد؟ بيش از ۵۰۰۰ يخچال طبيعى در منطقه آلپ در اروپا وجود دارند كه، در حال حاضر در حال ذوب شدن ميباشند. اينبار شما را با كارهاى تحقيقى يك گروه پژوهش آلمانى آشنا ميكنيم، كه در نزديكى شهر مونيخ، در اين زمينه به تحقيق مشغول است.

كسى كه در يخچالهاى اين منطقه در پاى Zugspitze يكى از قله هاى رشته كوههاى آلپ در ايالت بايرن يا باوارياى آلمان مى ايستد و در ارتفاع ۲۰۰۰ مترى كفشهاى اسكى خود را به پاهاى خود ميبندد، از منظره پوشيده از برف كوههاى اطراف لذت ميبرد. براى اسكى بازان و طرفداران اسكى اسنوبورد، تا ماه مه بهترين شرايط موجود ميباشند، زيرا اين يخچالها هنوز از يك قشر برفى پوشيده شده اند. اما اين وضعيت چه مدت طول خواهد كشيد؟

كارشناسان پيش بينى ميكنند كه، اين قشر برفى حداكثر براى مدت ۱۰ تا ۱۵ سال ديگر دوام خواهد داشت و سپس ناپديد خواهد شد. بدين ترتيب، يكى از آخرين ۵ يخچال طبيعى موجود در آلمان، بر اثر گرما ذوب خواهد شد. پژوهشگران آكادمى علمى بايرن در مونيخ تغييرات يخچالهاى طبيعى و اقشار يخى كوههاى اين منطقه را تحت نظر دارند.

يخچالها به عنوان ذخاير دراز مدت آب شيرين از اهميت بسيارى برخوردارند. اين منابع آب همچون يك حساب پس انداز ميمانند كه در فصلهاى سرد، طى سالهاى متمادى ذخايرى را براى استفاده بعدى گرد ميآورند. اما چنين امرى تنها زمانى ممكن است كه، قشر پوششى برف، به اندازه كافى ضخيم بوده و تا زمستان آينده از ميان نرود. اين قشر برف خود نيز يك آب ذخيره شده ميباشد، كه تنها براى مدت يك فصل دوام مياورد. اگر اين برف براى مدتى طولانى تر باقى بماند، به آرامى يك يخچال طبيعى بوجود ميآيد. به اين ترتيب كه، اقشار برف به هم فشرده شده، طى تغييرات فصلى آب و هواى چندين سال، مكررا ذوب و منجمد ميگردند و سرانجام به يخى منسجم بدل ميشوند. اين توده هاى يخى سپس با سرعت يك توده عسل به آهستگى از دره ها بسوى كوهپايه سرازير شده و زمانيكه شرايط جوى مناسب باشد، به آب تبديل ميگردند.

و اين حساب پس انداز اينك سالهاست كه، در حال ذوب شدن است. در ماههاى گرم سال، زمانى كه ديگر رودخانه ها حتى خشك ميشوند، رودهائى كه از يخچالهاى طبيعى منشا ميگيرند، در قياس، از آب فراوان برخوردارند. تا ۹۰ درصد آبى كه از طريق رود راين در كشور هلند به دريا ميريزد، از يخها و برفهاى ذوب شده كوههاى آلپ سرچشمه ميگيرد. اما اين عمل تا زمانى ادامه دارد، كه حساب پس انداز خالى شود. سپس بايد در انتظار عواقب آن بود: از جمله، كمبود انرژى الكتريسيته توليد شده توسط آب، اختلال در امر كشتيرانى در رودهاى كم عمق و كمبود موسمى آب آشاميدنى، چرا كه سطح منابع زيرزمينى آب پائين ميرود.

دانشمندان همچنان قادرند از طريق مطالعه وضعيت يخچالها اثبات كنند كه، در آب و هواى زمين واقعآ تغيير و تحولاتى در حال وقوعند و ما حقيقتآ بايستى در آينده خود را براى مقابله با موقعيتى حادتر آماده كنيم. يعنى، تابستانها بيشتر داغ و خشك بوده و زمستانها با طوفانهاى شديد همراه خواهند بود. زيرا كل سيستم چرخش توده هاى هوا در جو زمين دچار تغيير خواهد شد.

طبق محاسبات پژوهشگران اگر در مناطق آسياى مركزى براى مثال قزاقستان، قرقيزستان، و چين يخچالهاى طبيعى نيمى از وسعت كنونى خود را از دست بدهند، آب رودخانه هاى اين منطقه بصورت چشمگيرى كاهش خواهد يافت. بدين ترتيب زمينهاى كشاورزى سرزمينهاى صحرائى و نيمه صحرائى آسياى مركزى قادر به حيات نخواهند بود. اما متخصصان مونيخى پيشبينى ميكنند كه، ساكنان آسياى مركزى از ازبكستان گرفته تا چين، دست كم ۵۰ سال وقت دارند تا خود را در برابر اين وقايع آماده كنند.