رئیس جمهور در نظام حکومتی آلمان

رأس دولت آلمان فدرال، مقام رئیس جمهور است. عنوان Bundespräsident که آن را رئیس جمهوری می‌خوانیم، در لغت رئیس اتحادیه معنا می‌دهد.

در آلمان رئیس جمهور توسط همایش اتحادیه (Bundesversammlung)، که آن را به فارسی اجلاس فدرال نیز گفته‌اند، انتخاب می‌شود. همایش اتحادیه تشکیل شده است از کل نمایندگان بوندس‌تاگ به‌علاوه‌ی تعدادی مساوی با آنان، نمایندگان برگزیدگان مجلس‌های ایالتی . این برگزیدگان لزوماً عضو مجلس ایالتی یا سیاستمدار رسمی نیستند، ممکن است مثلاً از چهره‌های فرهنگی و هنری باشند.

دوره‌ی ریاست جمهوری پنج سال است. یک نفر تنها برای دو دوره می‌تواند بر این جایگاه بنشیند. در وضعیت عادی رئیس جمهوری نقشی نمادین دارد و به ندرت در سیاست روز دخالت می‌کند. اما اگر بحرانی حاد بروز کند، نحوه‌ی چرخش وضعیت تا حد بسیاری تابع تصمیم رئیس جمهور می‌شود (ماده‌های ۶۳، ۶۸ و ۸۱ قانون اساسی).

رئیسان جمهور آلمان فدرال از آغاز تشکیل آن تا کنون اینان اند:

• تئودور هویس (Theodor Heuss) از حزب دموکراتهای آزاد (لیبرال FDP)، از ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۹،
• هاینریش لوبکه (Heinrich Lübke)، از حزب دموکرات مسیحی (CDU)، از ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۹،
• گوستاو هاینه‌من (Gustav Heinemann)، از حزب سوسیال دموکرات (SPD)، از ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۴،
• والتر شِل (Walter Scheel) از حزب دموکرات‌های آزاد (FDP)، از ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۹،
• کارل کارستنس (Karl Carstens)، از حزب دموکرات مسیحی (CDU)، از ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۴،
• ریشارد فُن وایتسِکِر (Richard von Weizsäcker)، از حزب دموکرات مسیحی (CDU)، از ۱۹۸۴ تا ۱۹۹۴،
• رومن هرتسوگ (Roman Herzog)، از حزب دموکرات مسیحی (CDU)، از ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۹،
• یوهانس رائو (Johannes Rau)، از حزب سوسیال دموکرات (SPD)، از ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۴،
• هورست کوهلر (Horst Köhler)، از حزب دموکرات مسیحی (CDU)، از ۲۰۰۴.

به نقل از: "فرهنگ سیاسی"، سایت فارسی دویچه‌وله