راگبی زنان با حجاب اسلامی

از حدود چهار سال پیش، این ورزش با فتوای رهبر مذهبی ایران برای بانوان مجاز اعلام شده است. الهام شهسواری، یکی از زنان راگبی‌باز می‌گوید که این ورزش واقعاً مورد علاقه‌ی اوست و از یک سال پیش تا به حال زندگی او را تحت تأثیر قرار داده است. علاوه بر این حتا یک نهاد رسمی در ایران، کشوری که به شدت با آموزه‌های اسلامی اداره می‌شود، این ورزش را به او توصیه کرده است. در دانشگاه محل تحصیل او نیز ادامه‌ی این ورزش به دلیل قدرت بدنی، به او پیشنهاد شده است.

در جهان اسلام، زنان ایرانی خود را از نظر حقوقی با مردان برابر می‌بینند، اما هنوز خود را موظف به برآوردن خواسته‌های سنتی جامعه‌ی مرد سالار ایران می‌دانند. این زنان در بازی راگبی تفریحی برای جبران بعضی از کمبودها یافته‌‌اند. زهرا نوری‌، کاپیتان تیم راگبی زنان، می‌‌گوید: این ورزش راهی است که به وسیله‌ی آن می‌توانیم ناراحتی خود را از وضع زنان تا حدی تسکین دهیم.

با این حال آن‌ها حتا در ورزش نیز باید از دین پیروی کنند. آن‌ها هنگام بازی باید مقنعه، تی‌شرت و پیراهن و شلوار بلند ورزشی بپوشند و مربی آن‌‌ها، علیرضا ایرج، باید از هر گونه تماس بدنی با زنان راگبی‌باز خودداری کند.

سحر عزیزی، ۱۶ ساله، می‌گوید: برای من فقط بازی راگبی مهم است و لباسی که در حین ورزش می‌پوشم، به هیچ وجه مزاحمتی برایم ایجاد نمی‌کند. مادر او معتقدست که این ورزش باعث آزاد شدن انرژی‌ و فعال‌‌تر شدن او می‌شود. اما کنترل او در خانه تقریباً غیرممکن می‌شود.

محدودیت‌های مذهبی برای مردان راگبی‌باز نیز مشکلاتی به وجود آورده است. به عنوان نمونه آن‌ها نمی‌توانند با تیم‌های غربی بازی کنند؛ زیرا آستین و لباس‌های بلند گرفتن بازیکنان را آسان‌تر می‌کند. گذشته از این، راگبی در ایران هنوز در آغاز راه و رشته‌ی ورزشی بسیار تازه‌ای است که فدراسیون مستقلی ندارد. زنان ایرانی با وجود حقوقی که در ۲۵ سال گذشته به دست آورده‌اند، برای انجام این ورزش به شکل اصلی آن در غرب، هنوز با مشکلات و محدودیت‌های بسیاری روبرو هستند. آن‌ها هنوز اجازه‌ی ورود به استادیوم‌های ورزشی و تماشای مردان ورزشکار را ندارند.

در حال حاضر ورزشگاهی با ظرفیت ۴۰۰۰۰ تماشاگر برای زنان در دست ساخت است و زنان راگبی‌باز ایرانی در رویای بازی در آن هستند.

جاوید بدوی / SID