رسوايى فسادكارى گروهى از سياستمداران امريكايى
۱۳۸۴ دی ۱۹, دوشنبه
�ند. از آن زمان سياستمداران حزب جمهورى‌خواه امريكا به خود مى‌لرزند كه مبادا نامشان در ارتباط با اين بزرگترين رسوايى در تاريخ ۲۵ سال اخير امريكا برده شود. تفسيرى از كارستن اشميستر.
سال ۲۰۰۶ تازه آغاز شده است. در پايان امسال تمامى اعضاى مجلس نمايندگان و يك سوم اعضاى سناى امريكا دوباره انتخاب مى‌شوند. اما آن گونه كه پيداست امسال براى رييس جمهور و حزب جمهورى‌خواه امريكا، كه هنوز هم در دو مجلس اين كشور قدرت را در دست دارند، خوب آغاز نشده است.
در امريكا انتقادها به استراق سمع شهروندان امريكايى كه رييس جمهور بوش، و نه يك قاضى، فرمان آن را داده، مدام شديدتر مى‌شود . چند روزى است كه شهروندان امريكايى دچار شوك ديگرى هم شده‌اند و آن بر اثر برملا شدن فسادى ديگر در ميان نمايندگان مجلس امريكاست.
از زمانى كه جك آبراموف، لابى‌گر بزرگ امريكا، متهم به توطئه‌گرى و كلاهبردارى شده و در پى آن قول داده كه نام كسانى را خواهد برد كه از او رشوه گرفته‌اند، اين وحشت به ويژه در ميان سياستمداران جمهورى‌خواه رشد كرده كه آبراموف نامى از آنها به ميان بياورد.
تام دى‌لى، رهبر پيشين فراكسيون جمهورى‌خواهان در مجلس نمايندگان و دوست بوش، سرانجام به طور قطعى از مقام خود استعفا داد، اگر چه پيش از اين گفته بود كه تنها به طور موقت كناره خواهد گرفت. چون از سويى خود دى‌لى متهم است به اينكه در روند قانونى كردن پولهاى غيرقانونى و حمايت مالى غيرقانونى از مبارزات انتخاباتى دست داشته است و از سوى ديگر به نظر مى‌رسد كه دى‌لى هم در فسادكاريهاى آبراموف دخيل بوده است. گويا او ديگر امكانى نداشته تا بتواند خود را بى‌تقصير نشان دهد.
بسيارى از ديگر سياستمداران نيز در موقعيتى مشابه قرار گرفته‌اند. مى‌گويند كه در ليست كسانى كه از آبراموف رشوه گرفته‌اند حدود ۲۰۰ نام وجود دارد، از سياستمداران و همكاران آنها تا خود رييس جمهور بوش. البته جورج بوش همچون برخى ديگر پول سفر خود را به سنت اندروز در اسكاتلند دريافت نكرده براى آنكه در آنجا گلف بازى كند و خطاى بزرگ ديگرى هم مرتكب نشده است. اما به او هم هديه كوچكى، از آن نوع كه دايره دوستان دريافت مى‌كنند، تحويل داده شده است. جك آبراموف به تقاضاى كسانى كه مى‌خواسته‌اند پروانه‌ی كار براى باز كردن يك قمارخانه بگيرند، مبلغ ۶۰۰۰ دلار براى كمك به مبارزه انتخاباتى بوش پرداخت كرده است. در كاخ سفيد تازه متوجه شده‌اند كه اين پول، پولى كثيف بوده است. به گفته يك سخنگوى رييس جمهور بوش اين پول در اختيار يك سازمان نيكوكارى قرار خواهد گرفت، سازمان كمك به بيماران قلبى در امريكا، كه هدف آن جلوگيرى از آن است كه اين بيماران به سكته قلبى دچار شوند، چيزى كه بسيارى از دوستان آبراموف در هفته گذشته به طور يقين به آن نزديك شده بودند. اين لزوما نه تعجبى برمى‌انگيزد و نه حس همدردى را.
كسى كه جرأت مى‌كند در لجن‌زارى از خوش‌خدمتى‌ها و هديه‌هاى كوچك و بزرگ قدم بگذارد، بايد بداند كه زمانى سرانجام در همان لجن‌زار فرو مى‌رود.
آنچه باعث مى‌شود كه مورد فسادكارى آبراموف بسيار بد به چشم آيد، اين است كه اين مورد در زمان رييس جمهورى اتفاق افتاده است كه پس از سالهاى رياست جمهورى بيل كلينتون و رسوايى خيانت او به همسرش، به امريكاييها قول داده بود كه كارى خواهد كرد تا اسباب گناه و فساد از مركز قدرت در امريكا رخت بربندد.
اما در برابر فساد، قانونى كردن پولهاى غيرقانونى، سفته‌بازى و حتى افشاى اسرار دولتى، دروغگويى رييس جمهور پيشين بيل كلينتون در باره رابطه‌اش با يك كارآموز به نظر يك ضعف انسانى بخشودنى مى‌آيد.
امروز بيل كلينتون را مى‌توان خطاكارى كوچك خواند. اما بوش در برابر، هوچى‌‌گرى است كه ادعا مى‌كرد صداقتى تازه به سياست امريكا خواهد بخشيد. براى همين هم بود كه مردم امريكا او را به عنوان رييس جمهور انتخاب كردند. همه چيز دروغ بود. از اين رو اين احتمال از هميشه بيشتر شده است كه امريكاييها در انتخابات ماه نوامبر امسال حق حزب جمهورى‌خواه را كف دستش بگذارند.
البته سياستمداران دموكرات امريكا نمى‌توانند زياد هم اظهار خوشحالى كنند. چون در صف آنها هم سياستمدارانى هستند كه از آبراموف رشوه گرفته‌اند. هر كس كه در اين قضيه نقشى داشته، بازنده است. همه، حتى كسانى در واشنگتن كه دستهايشان پاك است، از فسادكاريها آسيب ديده‌اند.