رضا معينى/ “ما مقامات قوه قضاييه جمهورى اسلامى را به پاى ميز محاكمه مى كشانيم.”

مصاحبه گر: بهنام باوندپور

دويچه وله: آقاى رضا معينى خبرى كه به تازگى از وضع آقاى سيامك پورزند رسيده است، گوياى اين است كه به دستور دادستانى ايشان با وجود وضع وخيم جسمانى ممنوع الاملاقات شده اند. سازمان گزارشگران بدون مرز اين خبر را تاييد مى كند؟

رضا معينى: اين خبر از طريق خانوداه ى ايشان به ما رسيده است، ولى جاى هيچ تعجبى نيست. يعنى نه از دادستانى و نه از وضعيتى كه براى آقاى پورزند پيش آمده است. واقعيتش اين است كه از همان فرداى دستگيرى ايشان، همانطورى كه ما در اطلاعيه ى ديروزمان گفته ايم، كه ايشان تحت شديدترين فشارهاى روحى و روانى و جسمى قرار گرفته اند و از اين زاويه همواره ممنوع الاملاقات بوده اند. يعنى به نوعى ممنوع الاملاقات كردن هم نوعى شكنجه است، كه دادستانى و سعيد مرتضوى و اطرافيانش اعمال مى كنند.

دويچه وله: خواهر آقاى پورزند طبق گزارش «ايسنا» اعلام كرده اند، كه روز يكشنبه گذشته با برادرشان ملاقات داشته اند و حال آقاى پورزند را وخيم توصيف كرده اند. آخرين اطلاع سازمان شما از ايشان چيست؟

رضا معينى: در اين رابطه از پريروز تا به حال اطلاعات ضد ونقيضى داده شده، كه در اين رابطه چون نه منبع مستقلى در ايران وجود دارد و نه بويژه مسئولين قضايى كه در اين مورد بايد پاسخگو باشند هيچگونه برخورد رسمى و مشخصى نكرده اند، كمى قضايا را مشكل مى كند. اما اين را ما مى دانيم كه نه تنها از پريروز كه حال ايشان رو به وخامت رفته، بلكه حداقل نزديك به دوسال است كه ما هشدار مى دهيم، كه وضعيت آقاى پورزند وضعيتى مناسب نيست. شما مى دانيد كه ايشان يكبار تحت معالجه قرار گرفته اند و چندين پزشك معتبر وضعيت نامناسب ايشان را تاييد كرده اند. درك اين مسئله هم خيلى ساده است. پيرمردى ۷۵ ساله زير دست كسانى مثل مرتضوى، مثل قاضى ظفرقندى و آقاى صابر كه همه ى اينها از شكنجه گران سابق اوين كنونى هستند، بسيار طبيعى ست كه اين مجموعه فشار به پيرمرد وارد آمده باشد. به نظر من وخامت وضع آقاى پورزند جدى ست، جمهورى اسلامى نمى خواهد به اين قضيه توجهى بكند و با بهانه هاى مختلف، و من همين جا تاكيد كنم، با ضداطلاعات دادن سعى مى كند موضوع را مخدوش كند. ولى موضوع واقعى اين است، كه يك پيرمرد ۷۵ ساله در وضعيت جسمانى و روحى بسيار وخيمى بسر مى برد و مسئوليت حفظ جان اين شخص برعهده ى جمهورى اسلامى و بويژه مقامات قضايى ست.

دويچه وله: اطلاعيه «سازمان گزارشگران بدون مرز» كه خود شما به آن اشاره كرده ايد، جمهورى اسلامى ايران را مسئول وخامت وضع جسمانى آقاى سيامك پورزند ارزيابى كرده، و خواستار آزادى بى قيد و شرط ايشان شده است. در اين اطلاعيه همچنين به اين مسئله اشاره شده است، كه آقاى پورزند تحت شكنجه قرار گرفته است. منابع شما بر اين امر چيست؟

رضا معينى: در درجه اول، مجموعه اطلاعاتى كه ما از طريق زندان جمع آورى كرده ايم، منابع بخشى از نيروهاى رژيم جمهورى اسلامى ست كه اشاره هايى در گفته هايشان كرده اند. منبع از روز روشن تر است. در زندانهاى جمهورى اسلامى ايران شكنجه يك امر عادى ست. مورد زهرا كاظمى كه پارسال كشته شده اند را نبايد ما فراموش بكنيم و موارد متعدد ديگرى كه وجود دارد. ولى در مورد آقاى پورزند و نوع برخوردى كه آنها با او كرده اند، و بعضى وقتها خود او توانسته بر اين امر صحه بگذارد. شما ببينيد وقتى آقاى پورزند را براى محاكمه مى برند، همانطورى كه ما بنابر اطلاعاتى داشته ايم و در اطلاعيه مان نوشته ايم، نصف شب اين پيرمرد را مى برند، تحت شديدترين فشارها قرار مى دهند، كتكش مى زنند كه آنجا مجبور بشود وكيل مستقل و منتخب خودش را عوض كند و اين آقايى را كه به اسم وكيل، كه از افراد دادستانى و از افراد وزارت اطلاعات است، به جاى وكيل انتخابى آقاى پورزند بنشانند. اين شكل، يعنى شكنجه. و اساسا حضور آقاى پورزند به مفهوم شكنجه است. در اينجا من مى خواهم موردى را بيان كنم. كوبا امروز بزرگترين زندان روزنامه نگاران جهان است. تنها مورد روزنامه نگار بيمارى كه در كوبا وجود داشته، بعد از فشارها، بعد از تقاضاهاى متعددى كه شده است، بلافاصله آزاد مى گردد. يعنى رژيم فيدل كاسترو بسيار راحت اين زندانى را فقط به اين دليل كه او بيمار بوده، آزاد كرده است. در تمام جهان اين رسم است. اينجاست كه انسان متوجه مى شود كه اين آقايانى كه ادعاى نجات بشريت را دارند، از اسلام راستين و اسلام نجات دهنده و چنين مجموعه هايى صحبت مى كنند، پيرمردى ۷۵ ساله را به اين روز انداخته اند، در زندانهايشان، در زيرزمينهاى اداره ى اماكن و امروز هم بيشرمانه يك كلام درباره اش صحبت نمى كنند و يك كلام موضع هم نمى گيرند و علاوه برآن ممنوع ملاقاتش هم مى كنند.

دويچه وله: آقاى پورزند به جرم «اقدام عليه امنيت ملى و ارتباط با ضدانقلاب در خارج از كشور» به يازده سال زندان محكوم شده اند. از آنجايى كه حتا بخش عظيمى از نيروهاى معترض اصلاح طلب هم چنين اتهاماتى را غيرقانونى و تفسيرپذير و بدون دلايل مشخص قانونى ارزيابى مى كنند، به نظر شما گناه اصلى آقاى پورزند كه بايد به خاطر آن رنج زندان را تحمل بكند واقعا چيست؟

رضا معينى: من فكر مى كنم گناه آقاى پورزند سوابق مطبوعاتى ايشان است، گناه آقاى پورزند روشنفكربودنش است، گناه آقاى پورزند لاييك بودنش است، گناه آقاى پورزند اين است كه در رابطه با مسايل فرهنگى در ايران فعاليتهاى جدى و خوبى داشته، گناه آقاى پورزند اين است كه جزو مخالفين جمهورى اسلامى است، دگرانديش است و از اين زاويه هيچ گناه ديگرى ندارد. من اگر بخواهم اين مطالب را بسط بدهم، از شما بايد بپرسم: گناه دوازده روزنامه نگار ديگرى كه در زندان هستند، چيست؟ گناه عبدى چيست؟ گناه گنجى چيست؟ گناه سه روزنامه نگار آقاى عليجانى، صابر و تقى رحمانى، كه امروز هيچگونه اقدام قانونى حتا در تمديد بازداشت آنها هم نمى شود، گناه آنها چيست؟ چيزى كه تاسف آور است، اين است كه در زندانهاى جمهورى اسلامى ايران و در ميان اين دوازده نفر بويژه، ما چهارمورد روزنامه نگار داريم آقاى جمشيدى، آقاى اشكورى، آقاى جبارى و آقاى پورزند، كه آقاى پورزند وضعشان از بقيه وخيمتر است. ولى اين چهارنفر كه همه ى شان بالاى ۵۶ سال دارند، و هر چهارنفر داراى ناراحتى و بيمارى هايى هستند. اگر اينجا به من اجازه بدهيد يك مسئله را تذكر بدهم. جمهورى اسلامى خودش را به نادانى مى زند وگرنه مى داند، وقتى كه ما مى گوييم مسئول وخامت وضعيت آقاى پورزند جمهورى اسلامى ست، اين را هم مى توانم اضافه كنم كه امروز بايد اين مسئله در مغز قوه قضاييه برود كه اين قابل پيگرد است. يعنى «سازمان گزارشگران بدون مرز» از ماهها پيش بر اين امر تكيه دارد، كه ما تا آنجايى كه بتوانيم از اين موارد استفاده مى كنيم و مقامات قضاييه جمهورى اسلامى را به پاى ميز محاكمه مى كشانيم. مى دانيد كه همين مورد، مورد شكنجه است و مورد شكنجه در تمام دادگاههاى بين المللى بعنوان اقدامى برعليه بشريت قابل پيگيرى ست.