روز خبرنگار و اعتصاب غذاى جمعى از روزنامه نگاران در ايران

هفده مرداد ماه را از زمانى روز خبرنگار ناميدند كه محمود صارمى، خبرنگار خبرگزارى جمهورى اسلامى، ايرنا، به هنگام ماموريت خود به عنوان خبرنگار در شهر مزار شريف در سال ۱۳۷۷ به دست طالبان كشته شد.

اما در ايران روز خبرنگار براى بسيارى از روزنامه نگاران روزى است براى سوگوارى. روزنامه نگار ايرانى بيژن صف سرى در مقاله اى با عنوان “روز جهانى مطبوعات و سوگ ما مى نويسد: ” در اين كهنه ديار چون ساليان بر باد رفته، احرار و قلم بدستان مطبوعات اين آب و خاك به سوگ مى نشينند كه گويى كه در اين جشن بيگانه اند، و اين ماتم از آن زمان آغاز گرديد كه پرتو افكنى قلم را مستبدان بر نتافتند. در اساطير يونان ، هكاتئوس ، نامى است آشنا كه مى گويند اين شخصيت اساطيرى روزى مشعل بدست به غارى رفت كه قرن ها مردم تصور مى كردند ، آن غار دروازه ى دوزخ است ، و سه سگ با دم هاى مار گونه به نگهبانى آن مشغولند ، اما هكاتئوس با مشعل بيدارى وارد آن غار شد تا نشان دهد نه دوزخى و نه دروازبانى در كار است و نقل است از همان ايام جدال مشعل بدستان با آنانى كه بدون دروازه و دوزخ زندگى نمى توانند ، آغاز شد و به باور اين قلم ، قبيله ى بى ياور مطبوعات هم از مشعل بدستانند.”

در ايران توقيف پى در پى روزنامه ها و نشريات منتقد تنها موجب محروميت بسيارى از روزنامه نگاران مشعل بدست از حق كار و امنيت شغلى نبوده، بلكه حق مردم را نيز براى دست يافتن به اطلاعات نقض نموده است. از آخرين موردها در اين رابطه بايد از روزنامه وقايع اتفاقيه و جمهوريت نام برد.

شنبه هفدهم مرداد ماه گروهى از روزنامه نگاران بيكار شده و روزنامه نگارانى كه با آنان احساس همبستگى مى كنند، در اعتراض به نقض حق انتخاب شغل دست به تحصن و اعتصاب غذايى ۲۴ ساعته مى زنند.

اين گروه از روزنامه نگاران در بيانيه اى كه منتشر كرده اند نوشته اند: “در چنين شرايطى برگزارى مراسم بزرگداشت روز خبرنگار، حكايت يك بام و دو هوا را تداعى مى كند. در حالى كه بديهى ترين حقوق روزنامه نگاران در كشور نقض مى شود و متوليان نيز به نقض آشكار حقوق بشر و قانون اساسى بى اعتنا هستند، بزرگداشت روز خبرنگار بى معناست.”