1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

رويكرد امروز مطبوعات به اين موضوعات:

۱۳۸۴ اردیبهشت ۷, چهارشنبه

خروج ارتش سوريه از لبنان/ همه پرسى قانون اساسى اروپا در فرانسه/ اعلام نتيجه كميسيون تحقيق ارتش آمريكا در مورد قتل مامور امنيتى ايتاليائى/ بن بست سياسى در تشكيل دولت عراق

https://p.dw.com/p/A5kl
بشار اسد و اميل لحود، روساى جمهور سوريه و لبنان.
بشار اسد و اميل لحود، روساى جمهور سوريه و لبنان.عکس: AP

روزنامه اسپانيائى «ال پائز»: ادامه نفوذ سوريه در لبنان

روز گذشته طى يك مراسم رسمى آخرين واحدهاى ارتش سوريه پس از تقريبا سى سال استقرار در لبنان از اين كشور خارج شدند. روزنامه اسپانيائى ال پائز چاپ مادريد، در شماره امروز در مطلبى تحت عنوان «سوريه نفوذ خود در لبنان را حفظ خواهد كرد» مينويسد:«خروج نيروهاى سوريه از لبنان به ضعيف شدن مواضع بشار اسد رئيس جمهور سوريه كه در عرصه سياست بين المللى ايزوله شده است، مىانجامد. پس از پنج سال حكومت اكنون اعتبار اسد خدشته دار شده است و برنامه رفرم هم در دستان دستگاهى قرار دارد كه اسد از پدرش به ارث برده است.

اما سوريه كماكان براى حفظ نفوذ خود در لبنان داراى يك شبكه قوى است. رئيس جمهور و نخست وزير موقت لبنان به سوريه بسيار نزديك هستند. از سوى ديگر لبنان تانك و توپخانه و همچنين قطعات يدكى آن را از سوريه دريافت ميدارد و نيروهاى نظامى نيز در سوريه آموزش ميبينند».

روزنامه المانى« نورنبرگر ناخريشتن»: سرچشمه نگرانى شهروندان در جاى ديگرى است

گرهارد شرودر صدر اعظم آلمان و ژاك شيراك رئيس جمهور فرانسه روز گذشته در نشست وزراى دو كشور باز هم بر ضرورت تصويب قانون اساسى اتحاديه اروپا تاكيد كردند. در حالى كه تقريبا يك ماه به انجام همه پرسى در اين زمينه مانده، اكنون اكثريت بزرگى از مردم فرانسه مخالف اين قانون هستند.

روزنامه آلمانى «نورنبرگر ناخريشتن» در شماره امروز خود در مقاله اى در اين باره مينويسد:«رئيس جمهور فرانسه از هر موقعيتى براى متقاعد ساختن فرانسويان استفاده ميكند و با لحنى بسيار جدى به آنان هشدار ميدهد كه چه عواقب و تاثيرى راى منفى آنها به قانون اساسى اتحاديه اروپا خواهد داشت. اما اين اقدامات او بر وخامت اوضاع مى افزايد. هر بار پس از اينكه او بر صفحه تلويزيون ظاهر ميشود، نتايج نظر سنجى ها نشان ميدهد كه جبهه مخالفان نتنها ضعيف تر نشده است، بلكه بر تعداد آنان نيز افزوده ميشود.

با همه دلسردى و نگرانى كه شهروندان نسبت به اروپاى واحد دارند، اما اغلب دلائل مخالفت آنان با اروپا از جاى ديگرى سرچشمه ميگيرد. خيلى از فرانسويان ميخواهند رئيس جمهور و دولت را كه بنا به دلائل مختلفى از آن ناراضى هستند، با اين نه به قانون اساسى اروپا، تنبيه نمايند.

روزنامه ايتاليائى «كوريره دلا سرا» تطابق نگران كننده

در جريان گروگانگيرى و آزادى جوليانا سگرنا خبرنگار ايتاليائى در عراق و به هنگام عزيمت وى بسوى فرودگاه سربازان آمريكائى اتومبيل حامل وى را به گلوله بستند كه يك مامور امنيتى ايتاليائى بنام نيكولا كاليپارى بقتل رسيد. يك كميسيون تحقيقات ارتش آمريكا، سربازانى را كه در اين ماجرا دخيل بودند بى تقصير خواند. روزنامه ايتاليائى كوريره دلا سرا در مقاله اى تحت عنوان «تطابق نگران كننده» در اين باره مينويسد:«تطابق نگران كننده اى بين نتيجه تحقيق كميسيون نظامى و سياست لجوجانه واشنگتن در مورد محاكمه سربازان آمريكائى در يك كشور ديگر و يا در مقابل دادگاه بين المللى وجود دارد. آمريكا حاضر نيست بعنوان ژاندارم جهانى كنترل قضائى نظاميانش را به كشورمورد استقرار و يا سازمانهاى بين المللى بسپارد.

هرچند اين استدلال از زاويه ملى قابل فهم است، اما از زاويه قضائى يك پرنسيب وجود دارد كه ميگويد، هيچكس حق ندارد بر خودش قضاوت نمايد. اگر جامعه جهانى موفق نشود آمريكا را وادار نمايد تا به اين قانون بديهى حرمت گذارى نمايد، آنوقت آنچه كه بر ايتاليا رفت، تا بينهايت ادامه خواهد يافت.

روزنامه آمريكائى «نيويورك تايمز» بن بست سياسى در عراق و نقش واشنگتن

ابراهيم ال جعفرى نخست وزير عراق براى معرفى كابينه جديد اش با مشكل روبرو شده است و آيت الله على سيستانى نيز نارضايتى خود را از اين وضعيت ابراز داشت. روزنامه نيويورك تايمز آن لاين در مورد وضعيت جارى عراق مينويسد:«ميليونها عراقى شجاع كه جان خود را بخطر انداختند و در انتخابات شركت كردند، انتظار اين را نداشتند كه تقريبا سه ماه بعد سياستمداران كشورشان در مورد تشكيل دولت به چانه زنى بپردازند. اين قابل فهم است كه دولت بوش ديگر ياس خود را مخفى نمىنمايد و اكنون نگران روند اوضاع در عراق شده است.

ديك چينى معاون رئيس جمهور و كاندوليزا رايس وزير خارجه با اين اميد كه به بن بست سياسى كنونى خاتمه دهند به رهبران سياسى عراق مراجعه كردند».

نيويورك تايمز در ادامه مينويسد: «واشنگتن از نفوذ زيادى برخوردار است، اما بايد از اين نفوذ عاقلانه و با حكمت استفاده نمايد. دخالت در مورد نحوه تقسيم پست هاى كابينه و يا تعيين يك برنامه زمانبندى شده، اشتباه فاحشى خواهد بود».