سالروز حمله‌هاى تروريستى ۱۱ سپتامبر در امريكا: مبارزه عليه تروريسم تا چه حد پيروز بوده است؟
۱۳۸۳ شهریور ۲۱, شنبه
ه امريكا، كالين پاول، مىگويد كه شبكه تروريستى ضعيف شده است، به ويژه با پيروزى نيروهاى ويژه امريكايى در مبارزه عليه طالبان و نيروهاى القاعده در افغانستان. آيا فرماندگان و سياستمداران منطقه جنگى در باره پيروزيهاى به دست آمده در مبارزه عليه تروريسم چه مى‌انديشند؟
شكارگران امريكايى‌اى كه در افغانستان در پى به دام انداختن تروريستها هستند، با خوش‌بينى حرف مىزنند. يك ماه به انتخابات مهم رياست جمهورى در امريكا مانده و آنها تاكيد مىكنند بر اينكه البته طالبان و ديگر گروههاى تروريستى دست به حمله‌هايى زده‌اند، اما اين مسئله نمىتواند آسيبى به انتخابات وارد آورد. ولى تعداد حمله‌ها، سوقصدها و انفجارها در هفته‌هاى اخير در افغانستان بسيار افزايش يافته است. سه سال از حمله‌هاى تروريستى يازدهم سپتامبر در امريكا گذشته و ائتلاف ضد ترور به رهبرى امريكا هنوز هم در پى يافتن افراط گرايانى، بخصوص طالبان و القاعده است. سخنگوى ارتش امريكا در كابل، جان زيپمان John Siepman معتقد است كه كار اين ائتلاف با پيروزيهاى بزرگ همراه بوده است. وى مىگويد كه همكارى با پاكستان در منطقه مرزى نيز در اين فاصله به خوبى عمل مىكند.
زيپمان مىگويد:”ارتش پاكستان در برابر رزمندگان القاعده كه به چشم خارجى به آنها نگريسته مىشود بسيار خشن است. ما آنها را تشويق مىكنيم كه به همان خشونت عليه طالبان عمل كنند، كه بيشترين حمايت را از قوم پشتونى مىگيرند كه در مناطق مرزى زندگى مىكنند. با اين همه ما آنها را از هر دو طرف به سمت مرز مىرانيم تا امكان فرار نداشته باشند.“
زيپمان مىگويد كه افراط گرايان تنها در گروههاى كوچك فعاليت مىكنند. با وجود اين چندى پيش خبر از جنوب افغانستان رسيد كه در حمله‌هايى واحدهايى بزرگتر با ۴۰، ۸۰ يا ۱۰۰ رزمنده شركت داشته‌اند. دولت افغانستان از اين مشكل آگاه است و مدام از اينكه پاكستان نيز در اين مورد مسئول است سخن مىگويد. افغانها حدس ميزنند كه رزمندگان تروريست در پاكستان است كه پناه مىجويند يا نيروى جديد به دست مىآورند.
وزير امور خارجه افغانستان، عبدالله عبدالله، در اين مورد مىگويد: ”همكارى بيشترى لازم است تا بتوان مشكل را حل كرد، اين مشكل را كه آدمها از مرز مىگذرند و به افغانستان مىآيند و امنيت كشور را به هم مى زنند. پاكستان بايد هم‌هنگام جنگ عليه ترور را در خود پاكستان ادامه دهد.“
از سوى ديگر دولت پاكستان تصريح مىكند كه اين دولت همه تلاش خود را در اين زمينه به كار مىگيرد. در آغاز سال ۲۰۰۴ شمار زيادى از نيروهاى امنيتى پاكستان براى نخستين بار به منطقه خودمختار قبيله‌اى در مرز افغانستان رفتند تا به دنبال تروريستها بگردند.
فيصل صالح حيات كه وزير پاكستانىمسئول اين عمليات بود مىگويد:”اين افراد در شهرهاى پاكستان پناه جسته بودند، پيش از آنكه ما دو سال پيش عمليات خود را آغاز كنيم. هنگامى كه متوجه شدند كه ديگر در شهرها امن نيستند به مناطق مرزى افغانستان رفتند. ما در هشت ماه گذشته در اين مناطق فعال بوده‌ايم. برخى از آنها را دستگير كرديم و برخ به قتل رسيدند و ديگران را تارانديم.“
در عمل دولت پاكستان بيش از ۵۰۰ عضو القاعده را دستگير كرده است. امريكا و نيز خود وزير پاكستانى، حيات، اين همه را بسيار مهم ارزيابى مىكنند. حيات مى گويد: ”تواناييهاى سازمانهاى تروريستى بسيار كم شده است. نيروهاى امنيتى و اطلاعاتى ما به اينها اسيب فراوان وارد آورده اند، به طورى كه مىتوان گفت فلج شده‌اند.“
در آخر ماه ژوييه در پاكسنان احمد خليف غيلانى دستگير شد كه يكى از مهمترين تروريستهاى القاعده است. اما هنوز هم سركردگان اين شبكه آزادانه براى خود مىگردند: رييس القاعده بن لادن، رهبر طاليان ملا عمر. گفته شد كه معاون بن لادنؤ ظواهرى را در ماه مارس گرفته اند. اما پژوهشگر معروف علوم سياسى رشيد خالد در اين مورد با ترديد نگاه مىكند: ”عمليات بر پايه اطلاعاتى انجام گرفت كه امريكاييها داده بودند. اينكه تا چه حد اين گونه اطلاعات قابل اعتماد هستند را مواردي كه در عراق و افغانستان پيش مىآيند نشان مىدهند. من فكر نمىكنم كه بن لادن و ملا عمر اينجا باشند. احتمال دارد آنها در جايى در افغانستان باشند. كسي نمى داند كه رزمندگان القاعده در مرز هستند يا نه.“