سال نوی میلادی و جادوی شماره ۱۲

قرن‌هاست که انسان‌ها با اعداد سر و کار دارند؛ ماه‌ها و سال‌هایشان را می‌شمارند، دقیقه‌ها و ساعت‌های عمرشان را حساب می‌کنند و داشته‌ها و نداشته‌ها را جمع و تفریق می‌زنند. اگرچه اعداد مفاهیمی نیستند که معنایشان به تنهایی آشکار شود اما این دلیلی برای بی‌معنا بودن آنها نیست.

اعداد با احساسات و تصاویر پیوند خورده‌اند. شاید ضرب‌المثل‌ها یا الفاظ عامیانه بهترین شاهد برای به تصویر کشیدن این پیوند باشند وقتی که برای مثال در زبان فارسی از چله‌نشینی، سه کردن، هشت گرو نه بودن یا نحسی عدد ۱۳ حرف می‌زنیم.

این امر در زبان‌های دیگر نیز چندان متفاوت نیست و هر کدام به نحوی فرهنگ عامه مردم را در دل خود جای داده‌اند.

در این میان عدد ۱۲ وزن و جایگاه ویژه‌ای دارد: آنگونه که در اساطیر یونانی آمده ۱۲ تن از خدایان برجسته یونانی از آفرودیت تا زئوس در کوه المپ سکنی گزیده‌اند، برج‌های دوازده‌گانه از حمل تا حوت سقف آسمان را نقش زده‌اند و از آنجایی که عدد ۱۲ در مقایسه با عددهای پیش از خود بیشترین تعداد مقسوم علیه (یک، دو، سه، چهار، شش و دوازده) را دارد، همواره به عنوان یکی از پایه‌های سیستم‌های اندازه‌گیری و شمارش مثلا تقسیم سال به ۱۲ ماه استفاده شده است.

همین‌ها نیز باعث شده تا این تصور به وجود آید که عدد ۱۲ دارای اهمیت ویژه‌‌ی طبیعی و یا فراتر از آن از قدرتی جادویی برخوردار است.

در کتاب مقدس مسیحیان از ۱۲ شاگرد حضرت مسیح سخن به میان آمده که برای تبلیغ آموزه‌های دین مسیحیت به سراسر جهان فرستاده می‌شوند. در یهودیت از ۱۲ گروه قوم بنی اسرائیل نقل می‌شود که از فرزندان و نوادگان ۱۲ پسر حضرت یعقوب بودند و مسلمانان شیعه‌ نیز ۱۲ امام را جانشینان پیامبر این دین می‌دانند.

در کنار دین و اعتقادات دینی عدد ۱۲ در موسیقی و سینما نیز نقش بازی کرده است. آرنولد شونبرگ آهنگساز و نظریه‌پرداز اتریشی آمریکایی با گسترش نظریه خود به نام "روش ۱۲ نتی" نامش را به تاریخ موسیقی پیوند زد.

در عالم سینما نیز فیلم "نیمروز" (اشاره‌ای به ساعت ۱۲ ظهر) با بازی گری کوپر در نقش مارشال ویل کین به عنوان مشهورترین فیلم وسترن تاریخ سینما لقب گرفت.

حال باید منتظر ماند و دید سال ۲۰۱۲ چه جادوی نهفته‌ای با خود به همراه آورده است.

SN/AJ