سخنرانی پاپ در سازمان ملل متحد

هنگامی که پاپ برای ایراد سخنرانی‌ وارد اجلاس عمومی سازمان ملل شد، با تشویق همگانی روبرو گردید. موضوع‌های اصلی سخنرانی او، تقویت حقوق بشر، اهمیت دین و آزادی آن بودند. بندیکت شانزدهم مستقیما به سلف خود یوهانس پل دوم که از همان تریبون سخن گفته بود استناد کرد و گفت: «سازمان ملل متحد می‌بایست کانونی اخلاقی باشد که که همه‌ی ملت‌ها آن را خانه‌ی خود احساس کنند و این آگاهی را در خود رشد دهند که همگی عضو یک خانواده‌ی انسانی هستند».

به عنوان یک خانواده، باید از اعضای ضعیف‌تر مراقبت کرد. از همین رو پاپ خواهان همبستگی جهانی، به‌ویژه با کشورهای آفریقایی و مناطق دیگری شد که در معرض خطرتاثیرات منفی جهانی‌شدن هستند.

به گفته‌ی پاپ، جهان در این زمینه نیازمند قواعد و ساختارهای بین‌المللی است. او سازمان ملل متحد را فراخواند که بیش از پیش از منازعات جلوگیری کند و هنگامی که حقوق بشر در خطر است دست به مداخله بزند. به گفته‌ی وی، مسامحه در این کار، زیان‌هایی واقعی دربرخواهد داشت.

پاپ بر اهمیت حقوق بشر انگشت گذاشت و گفت، حقوق بشر را نباید تکه تکه یا از موردی به مورد دیگر به کار بست، زیرا چنین امری با بخش‌ناپذیری حقوق بشر در تضاد است. بندیکت شانزدهم بر نقش صلح‌آفرین دین در تغییر زندگی تاکید کرد و یادآور شد که دین به انسان‌ها ارزش می‌دهد و آزادی دین نیز یک حق بشری است. وی افزود: «با کمک دین می‌توان با خشونت، تروریسم و جنگ مقابله کرد و عدالت و صلح را دامن زد».

همان‌گونه که بان کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل در سخنرانی آغازین، وجوه مشترک کلیسا و سازمان ملل را مورد تاکید قرار داده بود، پاپ نیز از پیوند میان واتیکان و سازمان ملل ابراز خشنودی کرد و گفت سازمانی که در جهان صلح برقرار می‌کند جایگاه او نیز هست.

Lena Bodewin / رادیو دویچه وله