سعد حریری مسئول تشکیل کابینه لبنان شد
۱۳۹۵ آبان ۱۳, پنجشنبه
در رای‌گیری در پارلمان لبنان که پنجشنبه (۳ نوامبر/ ۱۳ آبان) صورت گرفت، ۱۱۲ نماینده از ۱۲۷ نماینده حاضر به سود نخست‌وزیری سعد حریری، نخست‌وزیر پیشین رای دادند.
انتخاب میشل عون به ریاست جمهوری لبنان با پشتیبانی حزب "المستقبل" سعد حریری در هفته پیش عملا راه را برای نخست‌وزیری حریری گشود.
لبنان به دلیل اختلافات میان جناح‌های سنی و مسیحی نزدیک به عربستان و آمریکا با حزب‌الله که از سوی ایران و سوریه حمایت می‌شود فاقد رئیس جمهور بود. رئیس جمهور طبق قانون اساسی لبنان باید یک مسیحی باشد.
از خرداد سال ۱۳۹۳(مه ۲۰۱۴) به مدت بیش از دو سال کاخ ریاست جمهوری لبنان منتظر ورود جانشین میشل سلیمان رئیس جمهور سابق بود و پارلمان لبنان به سبب اختلافات سیاسی ناشی از وجود فضای دوقطبی و اختلافات نیابتی میان ایران و عربستان در صحنه سیاسی این کشور، نتوانسته بود جانشین وی را انتخاب کند.
بیشتر بخوانید: حمایت سعد حریری از میشل عون برای مقام ریاست جمهوری لبنان
هفته گذشته با تغییر موضع حزب حریری به سود میشل عون، انتخاب وی جنبه عملی گرفت و پارلمان لبنان نهایتاً بعد از ۴۵ جلسه ناموفق، این ژنرال سابق ارتش را به عنوان سیزدهمین رئیس جمهور لبنان انتخاب کرد.
ببینید:میشل عون رئیس جمهور لبنان شد
عون نامزد مورد حمایت حزب‌الله بوده و رئیس جمهور شدن او موفقیتی برای جمهوری اسلامی و سوریه در صحنه سیاسی لبنان به شمار می‌رود. اما بخشی از توافق بر سر ریاست جمهوری میشل عون، نخست‌وزیر شدن دوباره حریری بوده است.
در رای‌گیری پنجشنبه در پارلمان لبنان، علاوه بر نمایندگان فراکسیون "وفاداری به مقاومت" (حزب‌الله)، فراکسیون حزب بعث و نمایندگان حزب "سوری قومی اجتماعی" نیز حاضر به حمایت از حریری نشدند.
نخست‌وزیر برای بار دوم
طبق قانون اساسی نخست‌وزیر لبنان باید از میان سنی‌های این کشور باشد و ریاست مجلس به شیعیان واگذار شده است.
سعد حریری، پسر رفیق حریری، میلیونر معروف لبنان است که نخست‌وزیر لبنان بود و به نزدیکی به عربستان شهره بود. او در جریان یک انفجار تروریستی در ۱۴ مارس ۲۰۰۵ در بیروت کشته شد. این ترور سبب شد که فشار برای خروج نیروهای سوریه از لبنان افزایش یابد و حزب‌الله نیز در مظان اتهام قرار گیرد.
سعد حریری رهبر جریان المستقبل و یکی از رهبران ائتلاف موسوم به ۱۴ مارس است. او در سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ نخست‌وزیر یک دولت وحدت ملی در لبنان شد که حزب‌الله هم در آن حضور داشت. اما چندی بعد وزرای حزب‌الله از این کابینه بیرون آمدند و دولت از هم پاشید.
از آن زمان لبنان کم و بیش در بحران سیاسی به سر می‌برد و اختلافات شدید نیروهای حاضر در مجلس که از رقابت‌های نیابتی قدرت‌های اصلی منطقه، یعنی عربستان و ایران هم متاثر هستند مانع از دستیابی به توافق در مسائل مختلف می‌شد.