1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

سفر بلر به خاور ميانه، يك موفقيت ناچيز

۱۳۸۳ دی ۳, پنجشنبه

پيش از آنكه، مذاكرات صلح خاور ميانه بتوانند بار ديگر از سر گرفته شوند، بايد ترور كاملآ خاتمه پذيرد. پيام نخست وزير بريتانيا تونى بلر، به همان اندازه كوتاه بود كه، واضح و صريح.

https://p.dw.com/p/A4ma
بلر در رام الله
بلر در رام اللهعکس: AP

تونى بلر، در پايان سفر خود به خاور ميانه در بيت المقدس به وضوح از اسرائيل پشتيبانى نمود و علنآ از بخشهائى از طرح صلح در اين منطقه صرف نظر كرد كه او تا همين اواخر قصد داشت، بوسيله آنها روند به بن بست رسيده آنرا، دوباره احيا نمايد. به عبارتى، بلر در ابتدا، برگزارى يك كنفرانس در مورد امور خاور ميانه را پيشنهاد كرده بود، كه بايستى پس از انتخابات رياست جمهورى در مناطق فلسطينى و در ماه ژانويه در لندن برگزار گردد. در اين ميان اما، اين كنفرانس تنها به "گفتگوها" تقليل داده شده و موعد انجامشان تا آخر ماه فوريه و حتى شايد مارس آينده به تعويق افتاده است. و كشور اسرائيل هم، اصلآ در آنها شركت نخواهد داشت. بلر با شجاعت تمام توضيح ميدهد، لزومى هم ندارد، زيرا، در قدم اول، موضوع بر سر اين است كه، به فلسطينيان كمك شود، تا آنها قادر باشند، به خود كمك نمايند، با انجام كمكهاى بين المللى براى پرزيدنت تازه برگزيده فلسطينيان و در زمينه بازسازى اقتصاد پايه اى مناطق فلسطينى. اين امر، طبيعتآ به مزاق نخست وزير اسرائيل آريل شارون خوش آمد، زيرا او هيچوقت نظر خوبى، درباره كنفرانسهاى بين المللى براى حل مسئله خاور ميانه نداشته و اينك با اينهمه تفاهم و پيشقدمى از جانب تونى بلر، ميتواند، اين اجازه را به خود بدهد كه، از ملاقات لندن استقبال نمايد اما، همچنين در عين حال شركت اسرائيل در آنها را رد كند.

حتى در محافل بريتانيائى اين عقيده وجود دارد كه، تونى بلر دست به عقب نشينى زده است تا، وجهه خود را نگاه دارد. او ظاهرآ، ابتدا قصد داشت، تغيير رهبرى در نزد فلسطينيان را، براى اين مورد استفاده قرار دهد كه، بريتانياى كبير را وارد معاملات ديپلماتيك صلح خاور ميانه نمايد و علاوه بر اين، از جمله همچنين، بر وزير امور خارجه ناآرام و ناموفق آلمان در اين زمينه، يعنى يوشكا فيشر برترى يابد.

اين نقشه به جائى نرسيد. بلر، با سرسختى انعطاف ناپذير آريل شارون روبرو شد و با قواعد اساسى اختلافات خاور ميانه. يك پيمان نميتواند از خارج تعيين گردد و بايستى از جانب خود طرفين خواسته شود. به همين دليل، اينكار بلر عاقلانه بود كه، عقب بنشيند. كنفرانس لندن بايستى تنها كمكى باشد در عبور از دره عميقى كه، بين طرفين متخاصم وجود دارد. اما اين كنفرانس همچينين بايد راه بازگشتى باشد به "نقشه راه"، يعنى طرح صلحى كه، تا كنون لااقل قاعدتآ مورد قبول همه بود و اين اواخر، هر چه بيشتر، از آن فاصله گرفته شده است.

فلسطينيان، مطمئنآ اميد بيشترى داشتند اما، آنها نيز نميتوانند اين اجازه را به خود بدهند كه، به ميهمان خود از لندن، كه در ديدار از مقبره ياسر عرفات در رام الله تنها سرى خم كرد، توجهى نداشته باشند. اما فلسطينيان با كمى حسن نيت ميتوانند، اندكى به خود اميدوارى دهند. به اين ترتيب، بلر موكدآ از نقشه عقب نشينى اسرائيل، از نوار غزه استقبال كرد و افزود كه، اينرا به مثابه اولين قدمى ميبيند، كه قدمهاى بعدى را، به دنبال خواهد داشت. اگر، پيشرفتهاى لازم بين طرفين انجام گيرند.

حتى شارون نيز با دندان قروچه با اين سخنان موافقت كرد و همين نيز، مطمئنآ يكى از موفقيتهاى ناچيز سفر بلر به خاور ميانه ميباشد.