سفر كرزاى به پاكستان و انتقاد او از اين كشور
۱۳۸۴ بهمن ۲۶, چهارشنبه
از پاييز سال گذشته تاكنون حملات انتحارى و اغتشاشات در افغانستان بالا گرفته است. دولت افغانستان و نيز كارشناسان نظامى و امنيتى غرب، نيروهاى طالبان را مسئول اين حملات مى‌دانند. گروه طالبان كه پس از سقوطش در نوامبر سال ۲۰۰۱ ميلادى بناگهان نفوذ خود را از دست داد، رفته رفته بر قدرتش افزوده مى‌شود. به اعتقاد كارشناسان، هواداران داخلى اين گروه از طريق عبور اسلحه، تداركات و همفكران خود از مرز پاكستان، نيرومندتر شده‌اند.
حامد كرزاى، رييس جمهورى افغانستان معتقد است، موضوع تروريسم، هر دو كشور افغانستان و پاكستان را با دشوارى روبرو كرده است. به باور وى، عدم برخورد قاطعانه دولت پاكستان با هواداران طالبان و عدم نظارت كافى بر ترددهاى مرزى باعث شده كه دامنه اين مشكل هر روز وسيع‌تر شود. به همين دليل كرزاى قصد دارد تا از سفر دوروزه‌اش به پاكستان و ديدار با پرويز مشرف، رييس جمهورى پاكستان بهره جويد و موجبات تغيير روش دولت پاكستان را در اين خصوص فراهم آورد.
پاكستان تاكنون نقش برجسته‌ى خود در قدرت گرفتن تروريست‌ها در افغانستان را نپذيرفته است. خورشيد محمد قصورى، وزير امور خارجه‌ى پاكستان مى‌گويد: هميشه آسان‌ترين راه اين است كه ديگران را براى مشكلاتمان مقصر بدانيم. اما حقيقت آن است كه در منطقه مشترك مرزى افغانستان و پاكستان ۱۹ هزار سرباز آمريكايى، ۱۷ هزار سرباز نيروهاى بين‌المللى كمك به امنيت افغانستان و ۷۵ هزار سرباز پاكستانى مشغول به خدمتند. با وجود چنين كنترل مرزى، آيا مى‌توان از جهان انتظار بيشترى در اين خصوص داشت؟
اما افغانستان، چنين توجيهى را موجه نمى‌داند. دولت افغانستان معتقد است كه پاكستان در برابر تروريست‌هاى شبكه القاعده با قاطعيت عمل كرده ، اما چنين رويارويى را با نيروهاى طالبان از خود نشان نمى‌دهد.
رييس جمهور، كرزاى مى‌گويد: بايد كار تروريست‌ها را يكسره كنيم. بايد با آنها در هر جا كه عمل مى‌كنند، آموزش مى‌بينند و يا تداركات دريافت مى‌كنند، برخورد جدى كرد، چه در افغانستان و چه در كشورهاى ديگر. اين مبارزه وظيفه‌ى تمامى ماست.
مردم افغانستان از ياد نمى‌برند كه گروه طالبان از كجا پيدا شد و نيرو گرفت. افراد طالبان در مدارس دينی پاكستان تعليم ديدند، با حمايت مأموران امنيتى پاكستان جان گرفتند و كمبودهاى مالى‌شان نيز بيش از همه توسط خود آمريكا تأمين شد. اينگونه بود كه گروه فوق توانست در سال‌هاى ميانى دهه‌ى ۹۰ ظفرمندانه از قندهار تا كابل پيشروى كند و زمام امور را در دست بگيرد. اكنون باز هم زنگ خطر بصدا در آمده است. گروه طالبان شايد اين بار نتواند افغانستان را به تصرف درآورد، اما دست كم مى‌تواند از ثبات كشور جلوگيرى كند.