شرحى كوتاه از زندگى هورست كوهلر نامزد رياست جمهورى در آلمان

بهترين چشم اندازها براى رسيدن به مقام رياست جمهورى را، نامزد احزاب اپوزيسيون يعنى دموكرات مسيحيها و ليبرالها، هورست كوهلر در پيش رو دارد. كوهلر ۶۱ ساله ، يك كارشناس زبده امور اقتصادى و دارائى است. او دبير كل كشورى دولت هلموت كوهل و تا زمان گزينش خود براى نامزدى، رئيس و سرپرست صندوق بين المللى پول در واشنگتن بوده است.

كوهلر در پاسخ به پرسشها اعتراف ميكند كه، جايگزينى او در سطوح سياسى جمهورى فدرال آلمان، كمبودهائى دارد. امروزه از يك شبكه سخن ميرود، آنچه كه در گذشته دسته بندى ناميده ميشد. كسى كه راه خود را از سازمان جوانان حزب آغاز كرده و از طريق كارهاى سياسى منطقه اى و ايالتى به مجلس نمايندگان آلمان بوندس تاگ راه يافته است، مراسم عادى معاملات روزانه دنياى سياست را ميشناسد. او ميداند كه چه دكمه هائى را بايد فشار دهد. اما آنچه كوهلر در شبكه ها و يا دسته بنديهاى سياسى فاقد آن است، در زمينه تجارب بين المللى جبران ميكند.

هورست كوهلر در زندگى خود پيشرفتهاى چشمگيرى داشته است. خانواده او كه از منطقه بسارابى واقع در مولداوى كنونى منشا ميگيرد، طى پروژه هيتلر استالين، به لهستان اشغالى نقل مكان داده شد. هورست كوهلر در روستاى كوچكى به نام Skierbieszow در لهستان به دنيا آمد. پيش از پيشروى واحدهاى ارتش روس، خانواده او به منطقه اى در نزديك لايپزيگ گريخت و از آنجا در سال ۱۹۵۳ به Ludwigsburg در نزديكى اشتوتگارت رفت.

در اين محل بود كه كوهلر ديپلم گرفت و پس از دوره خدمت نظام، در شهر توبينگن به تحصيل در رشته علم اقتصاد پرداخت. او در اين رشته تا مدرك دكترا پيش رفت و در انستيتوى پژوهشهاى اقتصاد كاربردى، به كار مشغول شد. در سال ۱۹۷۶ كوهلر در وزارت اقتصاد آغاز بكار كرد. سپس در سال ۱۹۸۲ وزير اقتصاد كشور آلمان، گرهارد اشتولنبرگ او را به همكارى با خود فراخواند. او طى سالهاى ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۳ براى وزير اقتصاد آنزمان تئو وايگل و صدر اعظم اسبق آلمان هلموت كوهل كار ميكرد.

كوهلر در سال ۱۹۹۳ سرپرست بانك Sparkasse در آلمان شد و سپس در سال ۱۹۸۸ مديريت بانك اروپاى شرقى و د وسال بعد، رياست بانك جهانى را بر عهده گرفت.
پاسخ به اين پرسش كه كوهلر، چرا دعوت به نامزدى براى مقام رياست جمهورى در آلمان را پذيرفته است، بسيار كوتاه است. او به آلمان عشق ميورزد. او خود ميگويد، تا حد زيادى به اين كشور مديون است. به همين دليل اينك زمان آن فرارسيده است كه كمى از آن را جبران كند.

او در ادامه ميگويد:”من معتقدم كه، هر يك از پرزيدنتهاى جمهورى فدرال آلمان، احتمالا دوره و زمان مخصوص به خود را دارند. و زمانى كه ما در آن بسر ميبريم، يعنى آغاز قرن بيست ويكم، با موقعيتى كه آلمانيها در حال حاضر دارند و وضعيت اقتصادى كنونى، من اين احساس را دارم كه، ميتوانم بخوبى در اين بخش از تاريخ آلمان جاى بگيرم.”