شصتمين سالگرد پيروزى بر فاشيسم در آينه‌ى مطبوعات

روزنامه نورد بايريشر كورير(Nordbayerischer Kurier) چاپ شهر بايرويت در اينباره چنين اظهار نظر كرده است: آزادى اروپا با توسل به قواى نظامى امرى لازم و اجتناب ناپذير بود، و پايان وحشتناك كار بهتر بود تا وحشت بى پايان. تا اواخر دهه شصت آلمانى ها سعى ميكردند گناه خود را نفى يا فراموش كنند و بسيارى از مجرمين سابق نيز خود راقربانى رژيم نازى ها قلمداد ميكردند. حتى در سال ۱۹۸۵ كه رئيس جمهور وقت آلمان ريشارد فون وايتس زكر روز هشتم ماه مه، يعنى روز تسليم بلاشرط آلمان را روز آزادى اعلام كرد اين كار هنوز قدرى مخاطره آميز جلوه ميكرد، حتى در صفوف حزب خود وى. ولى اين پيام واقعآ آزاد كننده بود و پنجره ها را گشود تا هواى آزادى به داخل كشور بوزد. نتيجه اين شد كه آلمان آزاد وبرخوردار از مردم سالارى توانست ميراث تاريخى سنگين خود را بپذيرد، آنهم با شرافت و خضوع.
بديهى است كه طبقاتى از نخبگان آلمان و نيز مردم عادى در زمان حكومت نازيها وظيفه انسانى خود را نديدند و به آن عمل نكردند، ولى قهرمانان در هر جامعه اى اندك هستند.

روزنامه (در نويه تاگ) (Der Neue Tag) چاپ شهر وايدن در همين باره چنين نوشته است:
سخنان رئيس جمهور آمريكا جورج دبليو بوش در مورد حركت ظفرمندانه آزادى كه بقول او بايد به منطقه خاورميانه هم بسط پيدا كند سوء ظن نسبت به دولت آمريكا را كه از چندى پيش در اروپاى غربى وجود دارد تشديد ميكند. به اين ترتيب معلوم ميشود كه قاره اروپا دچار چه تفرقه عميق در خاطرات خود در باره جنگ جهانى دوم است. بدينمعنى كه در حاليكه شرق اروپا تازه از پانزده سال قبل از قيد اختناق رها شده و قدر آزادى و دمكراسى را شناخته، در اروپاى غربى اين ارزشها از مدتها قبل امرى بديهى بشمار ميروند.

روزنامه (زود كورير) (Südkurier) چاپ كنستانس در باره سخنرانى رئيس جمهور آلمان چنين آورده است: هورست كوهلر سخنرانى معقولى ايراد كرد مخصوصآ از آنجهت كه لازم نبود تاريخ معاصر را از نو تعبير كند، چه سلف او ريشارد فون وايتس زكر در بيست سال قبل اين كار را بعهده گرفت و شناختى عذاب دهنده از آن بدست داد و گفت: روز هشتم ماه مه روز آزادى است، نه روز اشغال يا شكست آلمان. وى با اين سخن خوشبختى ملت آلمان در عين بدبختى را بروشنى بيان كرد و در نقطه حضيض تاريخ كشور راه حركت بسوى آينده اى بهتر را كشف وترسيم نمود. اكنون هورست كوهلر در همان راه قدم گذاشت و سخنرانى خود را كه با دقت نوشته شده بود بر همان پايه استوار كرد. در عين حال در پايان سخنان خود لحنى محبت آميز بكار برد و گفت: ما آلمانيها دلائل كافى داريم كه به خود مباهات كنيم.

در روزنامه (فرانكورتر نويه پرسه) (Frankfurter Neue Presse) در همين مقوله چنين ميخوانيم: رئيس جمهور آلمان درست ميگويد كه ما حق و اجازه داريم كه براى قربانيان آلمانى جنگ هم عزادارى كنيم، ولى هيچگاه نبايد فراموش كنيم كه مسبب همه اين بدبختيها و بمبارانها و آوارگى ها غولى وحشتناك و ديوانه بنام ناسيونال سوسياليسم بود. خوشبختانه اين شناخت و اين واقعيت در اعماق ذهن مردم آلمان جاى گرفته است. تصادفى نيست كه بناى يادبود كشتار و سوزاندن دسته جمعى يهوديان در دوره حكومت نازيها فردا در برلين افتتاح ميشود. هر چند ابعاد جنايات دولتى كه در آلمان صورت گرفت خيلى عظيم تر از جنايات دول ژاپن يا تركيه يا روسيه بود، معهذا سعى دولتهاى نامبرده براى سرپوش نهادن بر واقعيات تاريخى نشان ميدهد كه راه آلمان در اين رابطه راهى درست است.

روزنامه ايتاليائى (كوريره دلا سرا) (Corriere della Sera) در مورد روابط رهبران آمريكا و روسيه چنين نوشته است:
در ظاهر جو بين دو كشور كاملآ دوستانه است و رهبران آنها يكديگر را ولاديمير عزيز و جورج عزيز خطاب ميكنند، ولى در باطن روابط دو كشور در سالهاى اخير هيچگاه چنين متشنج نبوده است. معهذا در گفتگوى خصوصى روز يكشنبه جورج بوش و ولاديمير پوتين سعى كردند مسائل مورد اختلاف را مطرح نكنند و مدتى طولانى در مقابل خبرنگاران قرار گرفتند تا از آنها عكسهاى دوستانه بگيرند، زيرا هر دو ميدانند كه احترام و دوستى هر چند ظاهرى براى هر دو اهميت زياد دارد.