شكست طرح شارون براى عقب نشينى نيروهاى اشغالى اسراييل

مفسر روزنامه “فايننشال تايمز دويچلند Financial Times Deutschland” چاپ هامبورگ در باره شكست طرح شارون مى نويسد: “نخست وزير اسراييل آريل شارون همواره از غريزه قدرتى قوى برخوردار بوده است. عادت وى است كه با اطمينان و نرم نرمك در جنگل سياست داخلى راه برود. با اين همه در رفراندوم درون حزبى اى كه در رابطه با عقب نشينى از نوار غزه انجام گرفت، غريزه وى بسيار خطا كرد. شارون خود را بس دست بالا و حزب ليكودش را دست كم گرفته بود. پيوند حزب ليكود با جنبش شهركهاى يهودى نشين ناگسستنى است. اميد كشورهاى ديگر، از جمله آلمان، براى آنكه عقب نشينى اعلام گشته دست كم به پيشرفت روند صلح كمكى كند، بدين ترتيب نقش بر آب شده است. به ويژه براى آمريكاييان، كه از ابتكار شارون پشتيبانى كرده اند، نتيجه رفراندوم به مثابه شكست است. اين به خاطر آن بيشتر عصبانى كننده است كه نخست وزير اسراييل بى آنكه لازم باشد خود را در اين موقعيت آزاردهنده قرار داده است. چون لازم نبوده است كه وى نظر حزب خود را جويا شود. پس از آنكه امريكا طرح شارون را تاييد مى كرد، مهمترين مخالفان درون حزبى شارون هم به هر حال مجبور مى شدند در كنار وى بايستند. افزون بر اين به لحاظ دموكراتيك هم قابل ترديد است كه آيا درست است موردى را به راى گيرى در ميان ۲۰۰ هزار نفر عضو حزب ليكود گذاشت، در حاليكه موردى است كه سرنوشت شش ميليون اسراييلى و سه ميليون فلسطينى با آن تعيين مى گردد. اينكه شارون مى گويد نتيجه رفراندوم چندان مهم نيست، تنها موجب ضعيف تر شدن وى مى شود.”

مفسر روزنامه “هندلزبلات Handelsblatt“ راه حلى براى شارون پيشنهاد مى كند و چنين مى نويسد: “اگر شيمون پرز و آريل شارون در مورد ائتلافى توافق كنند، طرح عقب نشينى ارتش اسراييل مى تواند بار ديگر نيرويى بگيرد. اما اگر رييس دولت اسراييل با دسته اطرافيان كنونى اش تنها بماند، يعنى با كسانى كه اكثريتشان را نه گويان تشكيل مى دهند، بايد قيد طرح خود را مطلقا بزند. از آن هم فراتر: ديگر نمى توان اميدى به ابتكارهاى سياسى جديد داشت. و بدين ترتيب چنان اعتبار آريل شارون آسيب خواهد ديد كه ديگر نخواهد توانست براى مدت زيادى حكومت كند.”