1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

شكست همايش عالى بروكسل

۱۳۸۲ آذر ۲۳, یکشنبه

ترديدى نيست كه سيلويو برلوسكونى خواستار پايان بس نيكتر همايش عالى سران و رهبران كشورهاى عضو اتحاديه اروپا در بروكسل بود. اما، او غروب ديروز چاره اى بجز اعلام شكست اين همايش نداشت و به وجود اختلافى فراگير بر سر قانون اساسى مشترك اروپا اعتراف كرد.

https://p.dw.com/p/A5YO
سيليو برلوسكونى نخست وزير ايتاليا به همراهى گرهارد شرودر صدراعظم آلمان
سيليو برلوسكونى نخست وزير ايتاليا به همراهى گرهارد شرودر صدراعظم آلمانعکس: AP

وى گفت دستيابى به يك توافق در شرايط كنونى ناممكن بوده است. اينك وظيفه رئيس جديد و ايرلندى شوراى اروپاست كه اين امر را در دوره زمامدارى خود متحقق سازد.

آثار خستگى، ياس و درماندگى در چهره سياستمدارانى كه در همايش عالى بروكسل گرد هم آمده بودند، هويدا بود. پيش از ساعت ۲ بعدازظهر بود كه نخستين خبر مربوط به ناكامى اين همايش منتشر شد. بس مختصر گفته شد كه رهبران و سران كشورهاى عضو اتحاديه اروپا قادر به دستيابى به يك توافق مشترك نشدند. اين چنين است كه آرزوى تصويب يك قانون اساسى مشترك براى اروپا براى مدتى ميبايست در همان شكل و شمايل يك آرزو باقى ماند.

صدر اعظم آلمان، گرهارد شرودر در اين باره چنين گفته است:
“من يكبار ديگر نيز ميگويم: بر اساس ارزيابى من و وزير امور خارجه آلمان، يوشكا فيشر، اين همايش نتوانست اميدى را كه ما هر دو به آن بسته بوديم، برآورده سازد. ما بارها در اين باره هشدار داده ايم كه توافق بر سر اين موضوع را نميتوان از طريق جمع جبرى نقاط مشترك بدست آورد و هر كس كه اقدام به چنين كارى كند، چيزى بهترى را پديد نخواهد آورد.”

ريشه و علت ناكامى همايش عالى بروكسل را ميبايست در عدم وحدت نظر اعضا پيرامون راى هر كشور در شوراى وزيران جست. طرح اين قانون اساسى بر اكثريت مضاعف استوار است. اين چنين است كه تصويب يك تصميم نه تنها در گروى كسب اكثريت آرا است، بلكه اين اكثريت آرا ميبايست ۶۰ درصد جمعيت كشورهاى عضو اتحاديه اروپا را نيز شامل شود. چنين است كه آراى كشورهاى كوچكتر عضو اتحاديه اروپا از ارزش كمترى در قياس با آراى كشورهاى پرجمعيت اتحاديه اروپا برخوردار خواهد بود و همين باعث اختلاف نظر بين آنها شده است.

صدراعظم آلمان در ارتباط با همايش عالى رهبران وسران كشورهاى عضو اتحاديه اروپا در بروكسل گفت:
“روند تصويب قانون اساسى مشترك اروپا به شكست نيانجاميده است. كسى نميتواند چنين ادعايى بكند. اما هرگاه اين روند زمانى واقعا به شكست بيانجامد، آنگاه ما اروپايى خواهيم داشت با دو شتاب رشد متفاوت.”