شكنجه اسيران عراقى نيروهاى اشغالى در عراق
۱۳۸۳ اردیبهشت ۱۶, چهارشنبهامروز از جمله مفسر روزنامه “مانهايمر مورگن Mannheimer Morgen” در اين مورد چنين مى نويسد: “اينكه دولت امريكا از شش ماه پيش از انجام شكنجه در عراق مطلع بوده و در باره تحقيقات صورت گرفته سكوت كرده است، رسوايى اى است پشت رسوايى اى ديگر. اين قايم كردنها موجب تقويت اين سو ظن مى گردد كه آنچه در باره شكنجه در عراق آشكار گشته نه موردى خاص، بلكه روش بازجويى اى متداول بوده است. تصاوير منتشر شده بس شوم اند. اين تصاوير روحيه قدرتى فاتح را نشان مى دهند كه همان گونه كه نامزد رياست جمهورى آلمان، هورست كوهلر گفت، رفتارى از خودراضى در پيش گرفته است. اين تصاوير به اعتبار دولت امريكا كه در برابر توده ويران شده اخلاقيات خود ايستاده است، لطمه مى زند.”
در روزنامه “اشتوتگارتر تسايتونگ Stuttgarter Zeitung” چنين مى خوانيم: “ارتش امريكا در حالى كه به نام دموكراسى و حكومتى مبتنى بر حق به ميدان آمده بود، از روشهاى بيرحمانه اى استفاده كرد كه به خاطر آن به حق از رژيم صدام حسين انتقاد مى شد. امريكا چگونه مى خواهد بارى ديگر به عنوان پيشاهنگ حق، آزادى و حقوق بشر كسب اعتبار كند؟ و اين تنها خود تصاوير نيز نيستند كه ما را شوكه مى كنند، بلكه اينكه چگونه با اين تصاوير رفتار مى شود. ارتش امريكا ماهها از اين موضوع مطلع بوده است. اما گفته مى شود كه وزير دفاع امريكا رامسفلد در اين مورد آگاهى نداشته است. به خطاكاران اخطار داده شده، اما آنها را از ارتش اخراج نكرده اند. و رامسفلد هم در مقام خود باقى مى ماند. هيچ كس گمان نمى كرد كه رهبران سياسى امريكا بتوانند اعتبار و حيثيت كشور خود را در چنين مدت زمان كوتاهى به گونه اى چنين سيستماتيك از ميان ببرند، اين گونه كه بوش، چين، رامسفلد، رايس، پرل و ديگران از ميان بردند.”