شكنجه زندانيان عراقى توسط ماموران امنيتى

روزنامه انگليسى آبزرور نوشته است كه زندانيان عراقى به طور سيستماتيك و تا سر حد مرگ از طرف ماموران امنيتى عراق شكنجه شده اند و سخنگوى دولت عراق در تاييد اين نكته مى گويد: ”ما خود مى دانيم كه چنين اتفاق هايى در زندان ها مى افتند.”

واكنش مقامات دولتى در عراق آن قدر خونسردانه است كه گويى هيچ اتفاقى نيفتاده. نبايد چندان متعجب شد، قوانين كنونى در عراق چنين اند. اما آنچه تعجب برانگيز است اين است كه دولت بريتانيا از ماه آوريل تا كنون بر اين جنايات واقف بوده و اعتراضى نكرده است. اگرچه اين بار اتهام شكنجه، نه به گردن نظاميان آمريكايى و انگليسي، بلكه ماموران امنيتى در خود عراق است، اما همين آمريكائيان و انگليسى ها بوده اند كه اين ماموران امنيتى را استخدام كرده اند، آموزش داده اند، راهكارهاى شكنجه را به آنها آموخته اند و دستورات لازم را به آنها ابلاغ كرده اند.

ماموران امنيتى عراق تحت حمايت نظاميان آمريكايى و انگليسى به اين كار مبادرت مى ورزند و همين است كه خارجيان را متهم به همكارى در شكنجه ى اسراى عراقى مى كند. و درست به همين جهت است كه خبرنگار روزنامه انگليسى آبزرور از دولت هاى آمريكا و انگليس مى پرسد: چرا ساكت مانديد و در مورد اين شكنجه ها خبرى منتشر نساختيد و اقدامى عليه آن نكرديد؟

شايد آمريكائيان و انگليسى ها ديگر نسبت به قبول اشتباهات گوناگون در عراق خسته شده اند. آنها از همان ابتداى حمله به عراق، متهم شدند كه خلاف كليه قوانين بين المللى عمل كرده و به عراق لشكركشى كرده اند. همچنين دلايلى كه براى اين كار آوردند، يعنى وجود سلاح هاى كشتار جمعى در عراق، همگى دروغين بودند. آنها بعد از سرنگونى صدام، كنترل بر اين كشور را از دست دادند و قانون جنگل حكمفرما شد. اكنون در اين كشور قانون و سياستى در كار نيست.

انتقام شيوه زندگى گشته و بسيارى از شهروندان عراقى به اين وضع عادت كرده اند و مى گويند، آن كه خود و مردم بيگناه را با اعمال تروريستى تهديد مى كند، بايد به سزاى اعمال ود برسد. در اين چارچوب تفكر، شكنجه شيوه اى قابل قبول براى مبارزه با تروريسم مى گردد و ماموران امنيتى حق دارند به شكنجه ى خود ادامه دهند.