شورش و ناآرامى در ازبكستان

روزنامه محافظه كار »تايمز« (TheTimes) چاپ لندن در سر مقاله اى تحت عنوان »آسياى ميانه در لبه پرتگاه« در باره ناآراميهاى ازبكستان چنين اظهار نظر كرده است:
مسكو و واشنگتن از تشنجى كه در از بكستان متراكم شده بخوبى اطلاع دارند، ولى هر دو تا كنون رئيس جمهور آن كشور اسلام كريمف را مورد حمايت خود قرار ميدادند، روسها بخاطر رفتار سخت و قاطعانه وى در برابر هرگونه مخالفت اسلام گرايانه با رژيم تحت رهبرى او، كه به ادعاى خود وى ارتباط با عمليات خشونت آميز در جمهورى خودمختار چچن دارد، و آمريكائيها به اين خاطر كه قبل از لشكركشى به افغانستان در ازبكستان يك پايگاه نظامى دائر كرده اند كه نقش مهمى در ادامه مبارزه با شبكه القاعده و طرفداران طالبان دارد.
اكنون كريمف بايد تحت فشار قرار داده شود و گرنه كشور وى و تمام منطقه بى ثبات ولى از نظر سوق الجيشى مهم آسياى ميانه به پرتگاه سقوط خواهد كرد.

روزنامه روسى »كومرسانت« (Kommersant) چاپ مسكو معتقد است كه حمايت مسكو از كريمف خودكشى سياسى است. در تفسير مربوطه چنين ميخوانيم:
آيا در مسكو كسى هست كه رئيس جمهور ازبكستان اسلام كريمف را دوست داشته باشد؟
آيا ميتوان گفت كه رئيس جمهور روسيه ولاديمير پوتين به اين مرد علاقه دارد، صرفآ از نظر انسانى؟ جواب به احتمال قوى و حتى با اطمينان ميتوان گفت كه منفى است.
معهذا دولت روسيه پشتيبانى خود از كريمف را اعلام كرده مخصوصآ به اين خاطر كه ويروس انقلاب هاى رنگارنگ در جامعه مريض كشورهاى مشترك المنافع بيش از اين شيوع پيدا نكند.
ولى بايد نگاه كرد و ديد كه از چه كسى پشتيبانى ميشود؟ از روز جمعه رژيم حاكم از بكستان تبديل به حكومتى جابرانه بمعناى واقعى كلمه شده است. در خود ازبكستان هر كس كه چهره نمايان اين استبداد شود دست به خودكشى زده است، و هر كس هم كه در مسكو از آن حمايت كند به همين نحو قصد خودكشى دارد. افرادى كه در كاخ كرميلن اين واقعيت را نمى بينند مايه تآسف هستند. اين وضع مايه شرمسارى نيز هست.