صربها در باشگاه بزرگان تنیس جهان

روز ۲۸ ژانویه، روز مهمی در تاریخ ورزش صربستان است. در این روز نوواک دیوکوویچ نام صربستان را در جدول بزرگان تنیس جهان جاودانه کرد. البته پیش از دیوکوویچ، تنیس‌بازان چیره‌دستی چون آنا ایوانوویچ (در حل حاضر نفر دوم در رده‌بندی‌های جهانی) و یلنا یانکوویچ (نفر سوم درجهان) نگاه‌ها را متوجه این کشور کوچک کرده بودند.

آخر هفته‌ی پیش دیوکوویچ و ایوانوویچ در مسابقات قهرمانی "ایندیان ولس" نیز خوش درخشیدند.

علت موفقیت صربها در صحنه‌ی تنیس جهانی چیست؟

کارشناسان یکی از دلایل مهم موفقیت سه قهرمان صربی را خروج آنها از مملکتشان می‌دانند. به عنوان مثال نوواک دیوکوویچ در سن دوازده‌سالگی به آلمان رفت و در شهر مونیخ زیر دست نیکی پیلیچ، مربی نامدار کرواسی، آموزش دید. پیلیچ که پیشتر با تنیس‌بازان آلمانی‌، از جمله بوریس بکر، اشتفی گراف و میشائیل اشتیش در سطح جهان مطرح شده بود، در مورد دیوکوویچ می‌گوید: «معمولا از سنین شانزده، هفده‌سالگی می‌توان تشخیص داد که یک تنیس‌باز می‌تواند موفق شود یا نه، اما نوواک یک استثنا بود. زمانی که او چهارده سال داشت، به همسرم گفتم: این پسر روزی تنیس‌باز بزرگی خواهد شد».

دو تنیس‌باز نامدار دیگر صرب هم در سنین پائین، کشورشان را ترک کردند. یلنا یانکوویچ در سن دوازده‌سالگی به آمریکا رفت و آنا ایوانوویچ به سوئیس. ستاره‌های دنیای تنیس، خود می‌گویند که شرایط در صربستان برای موفقیت در سطح جهانی بسیار نامساعد بود. یانکوویچ برای مثال از مرکز ورزشی بلگراد یاد می‌کند: «باد به شدت از سوراخ‌های سقف وارد سالن می‌شد و با خود سرما می‌آورد. ما با انگشت‌های یخ‌زده تمرین می‌کردیم».

عوامل دیگر برای موفقیت

نیکی پیلیچ می‌گوید که زندگی در کشورهایی که امکانات بیشتری برای تمرین دارند، دلیلی ناچیز برای موفقیت این ورزشکاران است. پیلیچ بر روی شخصیت آنها تاکید می‌کند و معتقد است که در دنیای تنیس علاوه بر قدرت بدنی‌ و هوش و پشتکار، "جذبه و کاریسما" نقش بزرگی بازی می‌کنند؛ که به گفته‌ی او، سه تنیس‌باز صربی از این دو ویژگی نیز برخوردارند. پیلیچ برای اثبات ادعای خود به بوریس بکر، اشتفی گراف و میشائیل اشتیش اشاره می‌کند که "دارای جذبه و کاریسمای فوق‌العاده‌ای هستند."

فریار / sport.ard.de