1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

عدم توافق در شوراى امنيت در مورد برخورد با ايران

۱۳۸۵ اردیبهشت ۹, شنبه

با پايان مهلت شوراى امنيت به ايران براى توقف در غنى‌سازى اورانيوم و در پى گزارش منفى محمد البرادعى، دبيركل آژانس بين‌المللى انرژى اتمى در مورد برنامه‌ى اتمى ايران، در ميان اعضاى ثابت شوراى امنيت در مورد برخوردهاى بعدى با ايران توافق نظر وجود ندارد. در حاليكه آمريكا خواستار فشار بيشتر بر ايران است، بويژه چين تحريم عليه ايران را رد مى‌كند.

https://p.dw.com/p/A41R
شوراى امنيت سازمان ملل
شوراى امنيت سازمان مللعکس: AP

وولفگانگ تراوتواين، سفير آلمان در سازمان ملل در مورد اختلاف نظر در شوراى امنيت مى‌گويد:

”آنچه واضح است اين است كه مذاكرات گذشته در مورد ايران چندان ساده نبودند و مذاكرات آينده نيز ساده نخواهند بود.”

بايد گفت كه سخنى است درست. اين تنها سفير آلمان در سازمان ملل نيست كه مى‌داند پس از گزارش منفى البرادعى در مورد ايران، اختلاف‌ها در شوراى امنيت در مورد برخورد بعدى با ايران از نو آغاز خواهد شد.

از نظر جان بالتون، سفير آمريكا در سازمان ملل سند هشت صفحه‌اى در مورد امتناع ايران بايد وظيفه‌ى هيأت ۱۵ نفره‌ى شوراى امنيت سازمان ملل در مورد گام بعدى روشن كرده باشد. وى گفت:

”قطعنامه‌اى منطبق با فصل هفتم كه بر اجراى تعهدات ايران تكيه دارد، نشان روشنىاست براى انزواى هر چه بيشتر ايران.”

بايد گفت كه فصل هفتم منشور سازمان ملل تمامى خواست‌ها، از جمله خواست‌هاى آژانس بين‌المللى را زير پوشش و حفاظت حقوق بين‌الملل قرار داده است. فصل هفتم در عين‌ حال دروازه را به روى اقدامات تنبيهى، از تحريم‌هاى اقتصادى گرفته تا بكار بستن ابزار نظامى، مى‌گشايد. ولى «وانگ گوانگيا»، سفير چين در سازمان ملل حتا پس از اينكه متن گزارش را خواند، مبنى بر اينكه ايران دست به غنى‌سازى اورانيوم زده و به وضوح در برابر چشمان بازرسان آژانس بين‌المللى به غنى‌سازى ادامه مى‌دهد و اينكه تهران همچنان از دادن پاسخ به اين پرسش امتناع مى‌كند كه چرا مدت‌هاى مديد در برنامه‌ى اتمى پنهانكارى مى‌شده است، همچنان با صدور يك چنين قطعنامه‌اى شديدا مخالف است. وى در علت مخالفت خود چنين استدلال مى‌كند:

”مهم نيست چه كسى قطعنامه‌اى مبتنى بر فصل هفتم صادر مى‌كند، مسئله اينجاست كه اين آخرين قطعنامه نخواهد بود، بلكه بطور معمول آغاز صدور يك رشته قطعنامه‌ها خواهد بود. در حاليكه ما بايد تأكيدمان را بر روى راه حل ديپلماتيك بگذاريم.”

بايد گفت كه چين نگران از گسترش بحران ديپلماتيك است كه مى‌تواند تمام منطقه‌ى خاور ميانه را به خطر افكند. سفير چين معتقد است:

”خاورميانه با مسائل عديده‌اى دست به گريبان است و ما نبايد كارى كنيم كه وضعيت را بغرنج‌تر سازيم.”

از نظر چين و روسيه اولتيماتوم و تهديد به معناى گسترش بحران خواهد بود و در مورد مشخص ايران اين هنوز جزو ديپلماسى نيست و به نظر مى‌آيد فايده‌اى هم ندارد كه جان بالتون بگويد، ايران مى‌توان هر لحظه به غنى‌سازى اورانيوم خاتمه دهد. جان بالتون گفت:

”براى ايران زمان هنوز هست كه سياست خود مبنى بر تلاش براى دستيابى به سلاح اتمى را تغيير دهد. ما در شوراى امنيت همچنان به مشورت‌هاى خود ادامه خواهيم داد، ولى اين مشورت‌ها نامحدود نخواهند بود.”

جان بالتون در ادامه‌ى سخنانش در ارتباط با گزارش البرادعى مى‌گويد:

”مقياس فعاليت‌هاى اتمى‌ ايران را تنها مى‌توان اين گونه توضيح داد كه اين كشور بدنبال داشتن سلاح اتمى است.”

بايد اشاره داشت كه برغم اختلاف نظرهاى شديدى كه ميان اعضاى دائم شوراى امنيت سازمان ملل وجود دارد، قرار است وزيران خارجه‌ى پنج كشور داراى حق وتوى شوراى امنيت به انضمام وزير خارجه‌ى آلمان در روز نهم ماه مه طى نشستى در نيويورك تلاش ورزند به مواضع مشتركى در معضل اتمى ايران دست يابند. براى تدارك اين نشست وزيران خارجه ديپلمات‌هاى شش كشور مذكور روز سه‌شنبه دوم مه در پاريس با يكديگر ملاقات خواهند داشت.