فاجعه زلزله و بالا آمدن آب اقيانوس در جنوب آسيا

منجمله روزنامه »مونشنر مركور«(Münchener Merkur) منتشره در شهر مونيخ آلمان در اينباره چنين اظهار نظر كرده است: هر وقت طبيعت در نقاط دوردست دنيا از مسير عادى خود خارج ميشود و انهدام و نيستى ببار ميآورد، در اين سر دنيا مانند يك فيلم مهيج سينمائى تلقى و بزودى از خاطره ها فراموش ميشود، و حد اكثر شماره حساب بانكى كمك به مصيبت ديدگان يادداشت و احيانآ مبلغى باين حساب واريز ميشود. ولى اينبار تآثير فاجعه جنوب آسيا عميق تر از گذشته بود و خيلى از انسانها در كشورهاى مرفه فهميدند كه مرگ و نيستى در جاهائى هم كه تا كنون مراكز تفريح و خوشگذرانى محسوب ميشد در انتظار بشر است و از سرنوشت گريزى و از بازيهاى آن خبرى در دست نيست.

روزنامه بلژيكى »ده مورخن«(De Morgen) (بزبان فلامانى) چاپ بروكسل در باره همين موضوع چنين نگاشته است: اولين درسى كه از اين فاجعه ميتوان گرفت فروتنى و اقرار به محدوديت امكانات ما در برابر طبيعت است. ما ميتوانيم در سراسر دنيا ايستگاههاى زلزله نگارى ايجاد كنيم و كره زمين را با دهها ماهواره از فضا مورد مطالعه و بررسى قرار دهيم، ولى دانش ما هيچگاه و به هيچ صورت قادر به مهار كردن طبيعت نخواهد بود. خطيب معروف رومى سنكا پس از فاجعه آتش فشان كوه وزوو كه باعث نابودى شهر پومپئى با هزاران جمعيت و فرهنگى غنى گرديد نوشت: هيچ چيز تضمينى ندارد، حتى زمينى كه روى آن ايستاده ايم. هر واقعه اى ممكن الوقوع است، حتى مصيبت بارترين حادثه اى كه فكر آنرا هم نميشود كرد.
اين حقيقت بايد براى ما معلوم باشد.