فاجعه زیست‌محیطی: جمهوری کیریباتی ناپدید می‌شود
۱۳۹۶ آبان ۱۶, سه‌شنبه
سده ماریکا به خبرنگار دویچه‌وله می‌گوید: «این همه چیزی است که برای‌مان مانده است» او دو دستش را باز می‌کند و ۱۸۰ درجه می‌چرخد. یک سمت او اقیانوس آرام است و سمت دیگرش جنگلی انبوه قرار دارد که فاصله چندانی با ساحل آن‌سوی جزیره ندارد. این جزیره، یکی از ۳۳ جزیره کوچک مرجانی جمهوری کیریباتی در حال حاضر دو هزار هکتار مساحت دارد. بلندترین منطقه این جزیره تنها چند متر از سطح دریا مرتفع‌تر است.
جزایر جمهوری کیریباتی ۱۱۵ هزار نفر جمعیت دارند که عرصه زندگی برای آنها هر روز تنگ‌تر می‌شود. با بالا آمدن سطح آب دریا مساحت این جزایر مرجانی کوچک و کوچک‌تر و منابع آب شیرین آنها هم شورتر می‌شود . دولت کیربیاتی می‌داند که با فاجعه‌ای قابل پیش‌‌بینی روبروست. به همین دلیل سال ۲۰۱۴ میلادی زمینی با مساحت بیش از دو هزار هکتار در یکی از دو جزیره اصلی جمهوری جزایر فیجی آنهم در منطقه‌ای با ارتفاع بسیار بالا از سطح دریا خرید .
مناطق ساحلی دو جزیره اصلی فیجی هم با خطر بالا آمدن سطح آب دریا روبه رو هستند اما آنها وسعت بسیار بیشتری دارند و ارتفاع بخش‌های داخلی این دو جزیره هم به دلیل وجود کوه‌های آتشفشان تا ۱۳۰۰ متر بالاتر از سطح آب‌دریاست. حال ساکنان روستایی که ۲۷۰ نفر جمعیت دارد از یک جزیره کوچک کیریباتی به سرزمین تازهشان منتقل شده‌اند. سده ماریکا یکی از آنهاست.
ساکنان جزایر جمهوری کیریباتی نوادگان بردگانی هستند که استعمارگران بریتانیایی قرن ۱۹ میلادی از جزایر سلیمان در همسایگی پاپوآ گینه نو به اینجا آوردند تا روی مزارع پنبه کار کنند. آنها حال نگران آینده خود در سرزمینی هستند که در جمهوری فیجی متعلق به دولت کیریباتی است. سده ماریکا به خبرنگار دویچه‌وله می‌گوید :«به ما گفتند که اینجا کشاورزی می‌کنیم.»
رته‌کا ریمون سفیر کیریباتی در فیجی اما به دویچه‌وله می‌گوید که کشاورزی بخشی از برنامه دولت است. او اضافه می‌کند: «واقعیت این است که ما هنوز در حال برنامه‌ریزی هستیم. هدف اصلی ما کمک به پیشرفت اقتصادی منطقه است، از کشت و پرورش سبزی‌ها گرفته تا رونق صنعت ماهیگیری.»
۳۳ جزیره مرجانی کیریباتی به وسعت ۲/ ۵ میلیون کیلومتر مربع در اقیانوس آرام گسترده شده‌اند و در فاصله میان آنها منابع سرشار ماهی‌های تن قرار دارند. اما این جزایر تا کنون سود چندانی از این منبع سرشار نبرده‌اند. سرمایه‌‌گذاری در صنعت ماهیگیری به زمینی با مساحت بسیار و آب‌شیرین نیاز دارد که در کیریباتی کمیاب هستند. منابع چوب و سنگ این جزایر هم محدود است. اما در سرزمین تازه همه اینها به وفور پیدا می‌شود. این سرزمین می‌تواند تمامی ساکنان جزایر کیریباتی را در خود جای دهد. با این‌حال رته‌کا ریمون می‌گوید: «کیریباتی وطن ماست ما نمی‌خو‌اهیم سرزمین‌مان را ترک کنیم.»
ساکنانی کیریباتی که به سرزمین جدید منتقل شدند سعی می‌کنند با خوش‌بینی به آینده فکر کنند. آنها می‌دانند که با تغییرات اقلیمی و گرم‌شدن کره زمین، یخ‌های بیشتری در مناطق قطبی کره‌زمین آب خواهند شد و سطح آب اقیانوس‌ها بازهم بالاتر خواهد آمد. در نتیجه مردمان کیریباتی چه بخواهند چه نخواهند رفته‌رفته مجبور خواهند بود از جزایر خود کوچ کنند و در سرزمین تازه کنار هم زندگی کنند. آنها می‌دانند که ساکنان قدیمی این سرزمین که ناویاویا نام دارد، دل چندان خوشی از همسایه‌های تازهشان ندارند.
زمینی که فیجی به جمهوری کیریباتی فروخته است متعلق به کلیسا بود و ساکنان قدیمی این سرزمین تنها حق داشتند روی آن کاشت و برداشت کنند. آنها حال تنها ۱۲۰ هکتار زمین برای کشاورزی دارند. سده ماریکا امیدوار است که که دولت کیریباتی برنامه‌هایی برای مقابله با بیکاری ساکنان قدیمی این سرزمین داشته باشد. او می‌داند که آنها چاره‌ای جز زندگی مسالمت‌آمیز کنار یکدیگر ندارند.