فراخوان به بحث منطقى در باره روسرى در آلمان

حال بحث در اين باره همه آلمان را فراگرفته است. هفت ايالت آلمان اعلام كرد اند كه مى خواهند روسرى سر كردن در كلاسهاى درس را ممنوع كنند. اما به نظر مارى لوييزه بك، كارشناس امور مهاجرت در آلمان، و نيز به عقيده باربارا يان Barbara John، مسئول امور خارجيان در برلين، ممنوع كردن روسرى باعث رشد فقدان مدارا در رابطه با مسلمانان خواهد شد. اين دو نفر در مصاحبه مطبوعاتى اى كه در برلين داشتند خواهان آن شدند كه به جاى ممنوع كردن روسرى بحثى منطقى در باره اين موضوع سازمان داده شود.

به عقيده مارى لوييزه بك حكم دادگاه كارلزروهه آشكارا مى گويد كه نمى توان روسرى را ممنوع كرد، چون رفتار ما با همه مذهبها بايد يكسان باشد: “كاملا روشن است كه قانونى كه موجب محدود شدن يكى از اصول قانون اساسى بشود، و در اينجا اصل آزادى مذهب، پذيرفتنى نيست. و موضوع مهم اين است كه با مومنان به مذهبهاى مختلف يكسان رفتار شود.”

ممنوع كردن روسرى باعث خواهد شد كه مدارس آلمان كاملا سكولار شوند. اما اين را به زحمت بتوان تحقق بخشيد، چون مدارس در آلمان متاثر از آيين مسيحيت هستند.

كارشناس پارلمانى امور مهاجرت در آلمان انتقاد كرد به اينكه روسرى را برخى نماد اسلام گرايى، تروريسم و سركوب زنان مى دانند. وى اظهار داشت: “ما ديگر مى دانيم كه روسرى معنى هاى گوناگونى مى تواند داشته باشد. روسرى مى تواند معنى سياسى داشته باشد، موضعى سياسى را نشان دهد. اما پژوهشهاى علمى اى كه در باره دختران جوان انجام گرفته اند، نشان مى دهند كه روسرى در كشورهاى غيراسلامى و غيرخودى اغلب به اين معناست كه دختران جوان نسلهاى دوم و سوم مهاجر با آن اين احساس خود را بيان مى كنند كه لازم نيست ديگر پنهان كنيم كه مسلمان هستيم، كه جور ديگرى هستيم، مى توانيم خودآگاهانه و با روسرى اين را به همه اعلام كنيم.”

مارى لوييزه بك بر لزوم بحثى منطقى در باره اين موضوع تاكيد كرد. در قانون مدارس حقى منظور شده است مبنى بر اين كه مى توان قرارداد كارى اى را به سرعت فسخ كرد، اگر معلوم شود كه معلمى تبليغ خاصى مى كند. اما به نظر بك به انزوا كشاندن انسانهايى كه حامل فرهنگى ديگرند و اين ديگربودگى را به نمايش هم مى گذارند، در جامعه اى دموكراتيك نشان دهنده ضعف و ناروادارى است. بك مى ترسد از اينكه ممنوع كردن روسرى در مدارس باعث شود كه اين ممنوعيت به جاهاى ديگرى چون مغازه ها و مطبهاى پزشكان نيز كشيده شود.

به نظر باربارا يان، مسئول پيشين امور خارجيان در برلين، ممنوع كردن روسرى مى تواند مشكلى را حل كند. خانم يان مى گويد كه مشكل اصلى دختران مسلمان براى جذب در جامعه آلمان اين است كه به آنها شانسى برابر با دختران آلمانى براى اشتغال داده نمى شود: “ممنوع كردن روسرى كاملا روشن است كه تبعيضى است كه به زنان روا داشته مى شود. و بدين لحاظ تبعيضى است جنسى. اين تبعيض زنانى را كه گفته مى شود قربانى مردانى اند، كه مى گويند زنان بايد روسرى به سر كنند، تبديل مى كند به قربانى كسانى كه غيرمسلمان اند و مى گويند كسى حق روسرى سر كردن ندارد. يكى مى گويد بايد روسرى سر كنى. يكى مى گويد نبايد روسرى سر كنى. بنابراين هر دو طرف ديكته مى كنند و نمى گذارند كه فرد خود تصميم بگيرد كه چه مى خواهد.”

مسئول جديد امور خارجيان در برلين، گونتر پينينگ Günter Piening، به اشاره ها و گفته هايى كه از زمان دادگاه كارلزروهه ديده و شنيده مى شود انتقاد كرد و گفت طورى راجع به اسلام حرف مى زنند كه گويا اين دين ضد قانون اساسى است. به نظر پينينگ ممنوع كردن روسرى به جاى آنكه به گفتگو با مسلمانان كمك كند، اين گفتگو را برعكس تضعيف مى سازد.