فراز و فرودهاى بحران خاور ميانه در شرايط حساس كنونى
۱۳۸۴ مرداد ۱۳, پنجشنبه
امروز نيز همانند ديروز، سوم اوت، تظاهرات مخالفان طرح خروج اسراييل از نوار غزه ادامه يافت. تظاهركنندگان اسراييلى كه ديروز قصد ورود به منطقه نوار غزه را داشتند با دخالت ماموران پليس مجبور به عقب‌نشينى شدند. دولت اسراييل تعداد زيادى از ماموران ارتش را به منطقه گسيل داشته و با دستگيرى حدود ۲۰۰ نفر مانع از ورود آنان به اين منطقه شد.
آريل شارون، نخست وزير اسراييل، مصمم است كه طرح خود را از اواسط ماه اوت به اجرا درآورد. تمامى ۲۱ شهرك يهودىنشين واقع در نوار غزه و چهار شهرك بزرگ واقع در كرانه غربى رود اردن بايد برچيده شوند و اين براى بسيارى از شهرك‌نشينان يهودى واقعيتى بسيار تلخ است.
نگاهى به شهرك گوش‌كاتيو واقع در جنوب نوار غزه و گفتگو با يكى از شهرك‌نشينان، ما را در دريافت بهينه وضعيت شهرك‌نشينان يارى مى‌دهد. Assaf Assisاسف اسيس، از ساكنان اين شهرك كه سال‌ها از راه پرورش گل شمعدانى و صدور آن به اروپا امرار معاش مى‌كرد، اينك خاموش، تخريب گلخانه خود را نظاره مى‌كند. وى كه بيش از ۵۰ سال دارد و هر چهار پسرش نيز شهرك‌نشين‌اند، مخالف اين طرح است و آن را تسليم در برابر تروريست‌ها مى‌انگارد. وى به شبه نظاميان فلسطينى اشاره كرده و مىگويد: ”آنان تنها زبان خشونت را مى‌فهمند. وقتى مى‌بينند كه اعمالشان برايشان توفيق آورده آن را ادامه مى‌دهند و اين به معناى انفجار بمبى ديگر است “... و درست در همين لحظه خمپاره‌اى منفجر مى‌شود. گروه‌هاى تندروى فلسطينى با حملات موشكى به شهركهاى يهودىنشين سعى دارند با اعمال فشار، آنان را مجبور به خروج از شهركها كنند.
اين در حاليست كه در چند كيلومترى شمال نوار غزه در اسراييل، كارگران مشغول پى‌ريزى گلخانه‌ى جديد اسيس بر زمينى پوشيده شده از ماسه‌اند. پيداست كه ديگر نمى‌توان با طرح برچيدن شهركها در افتاد. حدود نيمى از شهرك‌نشينان سرانجام از دولت، تقاضاى پرداخت خسارت كرده و قبول كرده‌اند كه داوطلبانه نوار غزه را ترك كنند. اسيس مى‌افزايد :”قبول اين مسئله آسان نيست. ولى هر چيزى در دنيا دو روى دارد. يك روى مثبت و يك روى منفى. خروج از شهركها اگر چه در نگاه اول منفى است ولى جنبه مثبت ديگرى نيز وجود دارد.“ وى با اشاره به امكان برپايى دوباره شهركها در اسراييل مىگويد:” در كجاى دنياست كه به تو شانس دومى هم مى‌دهند. دولت اسراييل در اينجا به ما اين شانس را داده. در اينجا يا بايد خنديد و يا بايد گريه كرد. حالا كه گريه كردن كمكى نمى‌كند پس ما مى‌خنديم“.