1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

فعاليت ”شوراى بين‌المللى توانبخشى به قربانيان شكنجه“

۱۳۸۵ تیر ۷, چهارشنبه

قربانيان شكنجه تنها كسانى نيستند كه شكنجه شده‌اند. بررسی‌هاى اجتماعى و روانشناختى نشان مى‌دهند كه خانواده شكنجه‌ديدگان و جامعه‌اى كه در آن مخالفان را شكنجه مى‌كنند، نيز قربانيان غيرمستقيم شكنجه هستند. توانبخشى و اعاده حيثيت اين آسيب‌ديدگان پيش‌شرط وجود جامعه‌اى سالم است، و اين امرى است كه ”شوراى بين‌المللى توانبخشى به قربانيان شكنجه“ آن را وظيفه و هدف خود قرار داده است.

https://p.dw.com/p/A5yS
مركز توانبخشى به قربانيان شكنجه در پاكستان
مركز توانبخشى به قربانيان شكنجه در پاكستانعکس: IRCT

بريتا سيدهوف (Brita Sydhoff) دبيركل ”شوراى بين‌المللى توانبخشى به قربانيان شكنجه“ است. خانم سيدهوف در باره فعاليتهاى نهادى كه در آن كار مى‌كند مى‌گويد: ”كمك كردن به قربانيان مهم است براى اينكه نه تنها آنها، بلكه خانواده‌هايشان و جامعه بتوانند به زندگى‌اى تا حد امكان عادى برگردند. و مهم اين است كه نشان بدهيم كه اين شكنجه‌گران نيستند كه پيروز مى‌شوند، بلكه هم قربانى و هم جامعه مى‌توانند معالجه بشوند. به نظر ما ارتباطى كاملا روشن وجود دارد بين توانبخشى و اعاده حيثيت تك تك قربانيان شكنجه و توانبخشى و اعاده حيثيت جامعه و محكوم كردن عمل شكنجه.“

”شوراى بين‌المللى توانبخشى به قربانيان شكنجه“ كه مركز آن در كپنهاگ، پايتخت دانمارك است، ۲۹ كارمند دارد. ۲۷ كارمند آن در كپنهاگ و دو كارمند آن در بروكسل مشغول به كار هستند. شوراى بين‌المللى توانبخشى به قربانيان شكنجه با پيشنهادهاى خود و نيز در عمل با ايجاد مراكز كمك به قربانيان شكنجه يارى مى‌رساند و در جايى كه بتواند، بوسيله كمك‌هاى مالى‌اى كه دريافت مى‌كند، به لحاظ مالى نيز از ايجاد چنين مراكزى پشتيبانى مى‌كند. دولت‌هاى اكثر كشورهاى صنعتى از مراكز كمك به قربانيان شكنجه به طور مستقيم حمايت مى‌كنند، اما در كشورهايى كه از همه جا لازم‌تر است، پولى براى اين كار وجود ندارد. نظام‌هاى بهدارى اين كشورها نمى‌توانند مراكز مخصوص براى قربانيان شكنجه ايجاد كنند و چه بسا در بسيارى از اين كشورها خود دولت‌ها هستند كه به عاملان شكنجه پول مى‌پردازند. در اين كشورها بسيار ديده مى‌شود كه پزشكان بيمارستان‌ها به طور مجانى و افتخارى در كنار كار عادی و روزانه خود به قربانيان شكنجه رسيدگى مى‌كنند. اما آنها براى اينكه بتوانند چنين كارى را بكنند نياز به پشتيبانى دارند و اين هم خود محتاج پول است.

بريتا سيدهوف مى‌گويد: ”بزرگترين حاميان مالى در سراسر جهان اتحاديه اروپا و صندوق كمك‌هاى داوطلبانه به قربانيان شكنجه، وابسته به سازمان ملل متحد است. اين دو سازمان بسيار مهم هستند، چون ما در بسيارى از كشورهايى كه امروز هم در آن هنوز شكنجه اعمال مى‌شود ، امكانى براى كمك به همكارانمان در جهت توانبخشى به قربانيان شكنجه نداريم. خيلى ساده برايتان بگويم، ما پول چنين كارى را نداريم.“

شوراى بين‌المللى توانبخشى به قربانيان شكنجه مى‌تواند بيش از هر چيز در برنامه‌ريزى و عمل از كار مراكز توانبخشى در كشورهاى گوناگون حمايت كند. در مركز اين شورا در كپنهاگ تجربه‌ها و اطلاعات از سراسر جهان گردآورى مى‌شود. روش‌هاى درمان و تجربه‌ها ثبت و بررسى مى‌گردند. آخرين دستاوردهاى علمى در باره تجربه‌هاى سال‌هايى طولانى براى معالجه موفقيت‌آميز قربانيان شكنجه در اختيار تمامى مراكز توانبخشى در سراسر جهان قرار داده مى‌شود. همچنين كار مستندسازى شكنجه در كپنهاگ هماهنگ مى‌شود، و اين بخش مهمى از كار است، آن هم وقتى كه موضوع بر سر مسؤول دانستن آمران و عاملان شكنجه باشد.

بريتا سيدهوف، دبيركل شوراى بين‌المللى توانبخشى به قربانيان شكنجه، در پاسخ به اين پرسش كه آيا اين مركز در رابطه با محاكمه ديكتاتور سرنگون شده عراق صدام حسين هم كمك كرده تا اسناد موجود در اختيار دادستان قرار داده شود گفت: ”مايل نيستم به اين سئوال به طور مستقيم جواب بدهم، اما اين درست است كه ما سعى مى‌كنيم طبيعتا در عراق و همچنين در ديگر كشورهاى دنيا اسناد مربوط به شكنجه را جمع‌آورى كنيم. در اغلب موارد بخاطر اين كه مدرك كافى در دست نيست نمى‌توان شكنجه‌گران را دستگير و محاكمه كرد. و من مى‌دانم كه همكاران پزشك من در مراكز توانبخشى در سراسر دنيا تا جايى كه برايشان امكان دارد سعى مى‌كنند تا اعمال شنيع و بيرحمانه شكنجه‌گران را مستند كنند تا جلوى بى‌مجازات ماندن آنها را بگيرند.“