فعاليت گروه جوانان سازمان عفو بين‌الملل در آلمان
۱۳۸۵ آبان ۱۳, شنبه
اين گروه تازه تشكيل شده، تنها سه ماه است كه به طور رسمى نام آن ثبت شده است. با وجود اين در همين مدت زمان كوتاه توجه بسيارى نسبت به اين گروه جلب شده است. و اين البته درست همان چيزى است كه اين گروه جوان خواهان آن است: همه بايد از نقض حقوق بشرى كه در سراسر جهان صورت مى‌گيرد، باخبر شوند و فعالانه عليه آن مبارزه كنند!
ميريام كه دخترى ۱۹ ساله است هيچگاه در خود علاقه‌اى براى كار با احزاب سياسى حس نكرده است. اما ميريام اهداف سازمان عفو بين‌الملل را مى‌پسندد و آنها را اهدافى مى‌داند كه با خواست و شخصيت او هماهنگى دارد. سه ماه پيش ميريام به اين فكر افتاد كه گروهى از جوانان هم سن و سال خود تشكيل دهد كه علاقه‌مند به فعاليتهاى حقوق بشرى هستند. او مى‌گويد: ”يك سال پيش با يك گروه دانشجويى كار مى‌كردم. در آن موقع كار سازمان عفو بين الملل برايم خيلى جذاب بود. هر وقت كه براى دوستانم از كار اين سازمان تعريف مى‌كردم، متوجه مى‌شدم كه در اصل خيلى از جوانان هستند كه به چنين فعاليتهايى علاقه دارند و خيلى‌ها هم هستند كه حاضرند وقتشان را براى اين بگذارند كه عليه نقض حقوق بشر مبارزه كنند.“
به هر حال، ميريام توانسته است ۲۰ نوجوان و جوان را كه سنشان بين ۱۴ تا ۲۵ سال است جذب اين گروه بكند. اعضاى گروه هر دو هفته يكبار گرد هم مى‌آيند تا در باره موارد حاد روز صحبت كنند و اكسيون يا فعاليتى را در رابطه با آن سازمان دهند.
براى نمونه اين گروه به مناسبت روز جهانى مبارزه با اعدام، دهم اكتبر، در پياده روى خيابانى در مركز شهر بن ميزى گذاشتند و پلاكاردهايى برافراشتند در اعتراض به ”اعدام نوجوانان در ايران“. ميريام از تلاش و برنامه گروه مى‌گويد: ”براى آنكه توجه مردم را جلب كنيم چوبه دارى درست كرديم به ارتفاع سه متر و هشتاد سانتى متر. يك عروسك پشت ويترين هم از جايى گير آورديم كه ارتفاعش فقط يك و نيم متر بود. عروسك را به دار آويزان كرديم كه چون زياد بلند نبود در اصل سمبل نوجوانانى بود كه در ايران اعدام مى‌شوند. در ضمن خود ما روى زمين دراز كشيديم و ملحفه دور خودمان بستيم به جاى كفن و روى آن هم اسم نوجوانانى را نوشتيم كه در ايران اعدام شده‌اند.“
يكى از فعاليتهاى اصلى سازمان عفو بين الملل و نيز گروه جوانان آن فعاليت باصطلاح فورى است. هر گاه كه سازمان عفو بين‌الملل از دستگيريهاى خودسرانه، تهديدهاى به مرگ، شكنجه و اعدام در كشورى از جهان آگاه مى‌شود، اعضا و طرفداران آن به دولت آن كشور بوسيله فاكس و نامه و اى ميل اعتراض مى‌كنند. بدين ترتيب در مدت زمانى كوتاه هزاران نامه اعتراضى بدست مقامات آن دولت مى‌رسد.
طبيعى است كه عالى‌ترين موقع هنگامى است كه فعاليتى با موفقيت روبرو شود. لنا يكى از اعضاى گروه جوانان سازمان عفو بين‌الملل ۱۸ سال دارد. مى‌گويد: ”در ۴۰ درصد موارد اين فعاليتها موفقيت‌آميز هستند. براى مثال زندانى‌اى آزاد مى‌شود يا حكم اعدام كسى را متوقف مى‌كنند.“