كاهش سن شركت در انتخابات، مثبت يا منفى؟
۱۳۸۵ آذر ۱۶, پنجشنبه
در آلمان سن گرفتن تصديق رانندگى به ۱۶ سال و شركت در كلاسهاى دانشگاه به ۱۷ سال كاهش پيدا كرده. به نظر ميرسد كه در اين كشور محدوديت هاى سنى از سوى قانونگذاران دائما رو به پايين تصحيح ميشوند. از زمانيكه در ايالت نيدرزاكسن سن راى دادن هم به ۱۶سال كاهش پيداكرده و چند ايالت ديگر هم از آن تقليد كرده اند، پايين آوردن سن شركت در انتخابات هم به موضوع مورد بحث در پارلمان آلمان تبديل شده. خبرنگار دويچه وله نظر مردم را در اين مورد پرسيده.
”فكر ميكنم وقتى به مردم اين شانس داده شود كه در كارها و تصميمات سهيم شوند و در شكل دادن به آينده شان نقش بازى كنند، آنوقت علاقمندى آنها به اين كار هم بيشتر ميشود و من به جوانها در اين راه اعتماد كامل دارم.”
اين نظر سيمون ۱۸ ساله است كه خود نيز دو سال پيش براى اولين بار در انتخابات محلى شركت كرده.
اما تيلمن ماير كارشناس علوم سياسى معتقد است كه تجربه دادن حق راى به جوانان ۱۶ ساله در پنج ايالت آلمان جاي ترديد در درستى اين سياست باقى ميگذارد. ماير:
”زيرا درجه سياسى شدن در اين سن تازه شروع ميشود و رفته، رفته تكامل پيدا ميكند. علاوه براين، آنگاه بايد به آمار مراجعه كنيم كه نشان ميدهد ميزان شركت در انتخابات در اين سن بسيار كم است. به همين دليل هم انتظارات ما از پايين آوردن سن راى دادن شايد كمى زياده روى باشد.”
اما ايالتهايى كه در آلمان سن راى دادن را پايين آورده اند تجربه تاكنونى خود را مثبت ميدانند. حتى اگر اين كار در ميزان شركت افراد زير ۲۵ سال در انتخابات تاثير آنچنانى نداشته باشد.
تيلمن ماير كارشناس علوم سياسى ميگويد تفاوت زيادى ميان ۱۸ ساله ها و ۱۶ ساله ها در نحوه برخوردشان به سياست نيست. هردو گروه سنى هنوز درك عميقى از مبارزه انتخاباتى ندارند. ماير:
” جوانها در ۱۸سالگى هم اطلاعات چندان بيشترى ندارند. آنها تنها با شمه اى از مسايل سياسى آشنايى پيدا كرده اند و دمكراسى بايد راى اين افراد را تحمل كند.”
بهرنگ نوزمانى كه چند سالى است در سطح ايالتى در رابطه جوانان سوسياليست فعاليت ميكند معتقد است مهمتر از اينكه جوانان انتخاب كنند، اين است كه آنها را بتوان به شركت در انتخابات ترغيب كرد. او به تجربه ديده است كه تنها جوانانى در انتخابات شركت ميكنند كه از طرف خانواده شان به اينكار تشويق شوند. بهرنگ ميگويد:
”جوانهايى ۱۶ ساله اى كه به حوزه هاى انتخاباتى ميايند، بيشترشان در وابستگى به خانواده آمده اند و بطور مستقل در انتخابات شركت نميكنند. يا خانواده آنها را همراه آورده اند، يا آنها خانواده شان را. من فكر ميكنم كه پايين آوردن سن راى دادن در ميزان شركت مردم در انتخابات تاثير دارد. زيرا جوانان علاقمند بسيارى داريم كه حتى آنها ميتوانند خانواده ها را به شركت در انتخابات تشويق كنند.”
اين ادعا كه جوانان اطلاعات لازم براى انتخاب كردن ندارند را بهرنگ قبول ندارد. به نظر او امروزه در مدارس به مراتب نسبت دوره هاى قبل بيشتر راجع به سياست صحبت ميشود و به دانش آموزان آگاهى داده ميشود، حتى اگر فضاى حول و حوش ۱۶ ساله ها هنوز با سياست سروكار زيادى نداشته باشد.
بهرنگ ميگويد:
”۸۰ تا ۹۰ درصد جوانها نهايتا همان كسانى را انتخاب ميكنند كه خانواده شان در نظر دارد. واگر هم جوانهايى پيدا شوند كه نظر مستقلى داشته باشند، تعدادشان بسيار كم است. با اين حال من فكر ميكنم كه شانزده ساله ها اگر به سياست علاقه داشته باشند، ذهن بازى براى انتخاب كردن دارند و انتخاب هوشمندانه اى ميكنند.”
البته اينكه جوانهاى شانزده ساله از سياست سررشته زيادي ندارند، به نظر تيلمن ماير كارشناس علوم سياسى چندان تعيين كننده نيست. زيرا جوانها به عقيده او بهرحال با معيارهاى ديگرى انتخاب ميكنند تا بزرگسالان. او ميگويد درحاليكه بزرگسالان بيشتر روى حساب و كتابهاي حزبى و سياسى در انتخابات شركت ميكنند، جوانها راى شان را به كسى ميدهند كه شخصيت اش برايشان جالب و سمپاتيك باشد. او ميگويد كاراكتر آدمها براى اين گروه سنى نقش تعيين كننده ترى بازى ميكند تا براى گروه سنى ۲۰ تا ۲۵ سال.
البته اين كارشناس علوم سياسى هم معقتد است كه زودتر كشيدن جوانان به مسايل سياسى مثبت است، ولى به شرط آنكه آنها را براى انتخاب مستقل آماده كرد، به شرط آنكه بتوانند شخصا براى جهت سياسى خود تصميم بگيرند. به همين خاطر هم او عقيده دارد كاهش سن راى دادن موضوعى است كه بايد آنرا بررسى كرد.
”كشيدن جوانان به پاى صندوق هاى راى ميتواند آنها را با احساس مسئوليت بيشترى نسبت به آينده سياسى كشورشان تربيت كند. بخصوص در شرايط امروز كه عامه مردم از شركت در مسايل سياسى و اجتماعى و مسئوليت پذيرى در اين زمينه تا حدودى خود را كنار كشيده اند. به همين خاطر هم شايد اين اهرمى باشد براى به تحرك درآوردن عمومى و در خلاف جهت بى تفاوتى كه امروزه همه گير شده است.”
فكر ميكنيد اين بى تفاوتى در ايران هم وجود دارد؟
اگر آرى علتش چيست؟
شما علاقه اى به شركت در انتخابات بعدى داريد؟
و يا اصلا ميدانيد انتخابات بعدى كى هست و موضوع اش چيست؟