1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

كاهش سهميه غذائى گرسنگان سودان

جواد طالعى۱۳۸۵ اردیبهشت ۱۳, چهارشنبه

به علت كاهش كمك كشورهاى صنعتى، سازمان تغذيه جهانى ناچار شد سهميه مواد غذائى گرسنگان سودان را پنجاه درصد كاهش دهد. در نتيجه اين تصميم، اكنون سهميه مواد غذايى روزانه قحطى زدگان سودان به جاى ۲۱۰۰ كالرى تنها از ۱۰۵۰ كالرى برخوردار خواهد بود.

https://p.dw.com/p/A6Z2
آوارگان سودانى در انتظار سهميه غذائى كه اكنون نصف مى شود
آوارگان سودانى در انتظار سهميه غذائى كه اكنون نصف مى شودعکس: AP

كاهش سهميه غذائى ۶ ميليون و ۱۰۰ هزار انسان در جنوب سودان، از هفته آينده به مرحله اجرا گذاشته خواهد شد. يك سخنگوى تغذيه جهانى سازمان ملل متحد، ضمن اعلام اين خبر گفت: ”اتخاذ اين تصميم ساده نبود، اما ما هيچ راه ديگرى نداشتيم”.

حدود سه ميليون نفر از ساكنان منطقه ناآرام دارفور در جنوب غربى سودان، از جمله انسان هائى هستند كه سهميه مواد غذائى آنان كاهش مى يابد. جيمس موريس سرپرست سازمان تغذيه جهانى در اين مورد گفت: ”اين سخت‌ترين تصميمى بود كه ما مجبور به اتخاذ آن شديم. آيا مردم دارفور به اندازه كافى رنج نبرده‌اند كه ما اكنون توهين را نيز به آن مى‌افزائيم؟”

سازمان تغذيه جهانى، براى كمك به گرسنگان سودان خواستار ۷۴۶ ميليون دلار كمك شده بود، اما كشورهائى كه قول كمك داده بودند، تاكنون تنها ۲۳۸ ميليون دلار در اختيار اين سازمان قرار داده‌اند. به گفته جيمس موريس، با توجه به گشاده دستى كشورهاى صنعتى در تامين كمك‌هاى عمرانى براى كشورهاى فقير، پرهيز آن‌ها از كمك اضطرارى به گرسنگان سودان قابل فهم نيست.

سودان، با بيش از ۲ ميليون و ۵۰۰ هزار كيلومتر مربع مساحت، بزرگترين كشور آفريقا و دهمين كشور بزرگ جهان است. در نواحى شمالى اين كشور مسلمانان و در نواحى جنوبى آن مسيحيان و آنامى ها يا معتقدان به حاكميت ارواح زندگى مى كنند. اختلاف ميان اين مذاهب همواره مشكل آفرين بوده است. جنوب سودان داراى منابع طبيعى سرشارى است كه بهره بردارى از آن‌ها مى‌تواند به توسعه كشور كمك كند، اما وجود جنگ هاى محلى اين امر را غيرممكن ساخته است.

در حالى كه جنوب سودان پس از بيست سال تنش به تدريج رو به آرامى مى‌نهد، جنگ هاى محلى در دارفور همچنان ادامه دارد. بر اساس برآوردهاى رسمى، ظرف سه سال گذشته در اين منطقه ۳۰۰ هزار نفر كشته و ۲ ميليون و ۴۰۰ هزار نفر آواره شده‌اند. جمهورى سودان، چند سال پيش در زمينه مدرنيزه كردن سيستم اقتصادى خود با صندوق بين‌المللى پول به توافق رسيد. پس از اين توافق، برخى از شركت‌ها و موسسات دولتى خصوصى شدند. همچنين اعلام شد كه سيستم خدمات عمومى اصلاح مى شود و بانك هائى كه بازدهى كافى ندارند، تعطيل خواهند شد.

بزرگترين كشور آفريقا، با حدود ۲۹ ميليون نفر جمعيت، در عرصه خدمات آموزشى و درمانى نيز با مشكلات بزرگى روبرو است. به ويژه سيستم آموزشى اين كشور همواره با كسرى بودجه مواجه مى شود و قادر به تامين كادرهاى آموزشى ماهر نيست. تعداد دانشگاه‌ها و مدارس عالى، در سال هاى اخير اندكى افزايش يافته است، اما سطح آموزش همچنان پائين است و فارغ التحصيلان دبيرستان ها به سختى مى‌توانند به دانشگاه ها و مدارس عالى راه يابند.

به رغم همه اين مشكلات، دولت سودان، تا پايان هزاره دوم ميلادى چهل درصد بودجه عمومى خود را صرف تجهيزات نظامى مى‌كرد. به همين دليل، صندوق بين‌المللى پول از حكومت سودان خواست كه از طريق كاهش بودجه نظامى، خدمات آموزشى و درمانى را كاهش دهد. اما تنش هاى خونين دارفور در سه سال گذشته، مانع از تحقق اين برنامه شده است. دولت سودان، اغلب حتى از پرداخت به موقع حقوق كارمندان خود نيز عاجز مى‌ماند. ناظران بين‌المللى حكومت سودان را اغلب به نقض حقوق بشر، اعمال فشار بر مطبوعات و سركوب اقليت هاى مذهبى متهم ساخته اند. ۷۲ درصد از ساكنان سودان را مسلمانان، ۱۱ درصد از آنان را مسيحيان و بقيه را معتقدان به مذاهب بومى تشكيل مى دهند.

تامين مواد غذائى مردم سودان، همواره بستگى به وضعيت هوا دارد. از اين رو، اين كشور اغلب با خشكسالى و قحطى روبرو است كه در بيست سال گذشته با جنگ‌هاى خانگى و تنش‌هاى قومى و مذهبى نيز همراه شده است.