1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

كريم اف: ازبكستان در آسياى ميانه قرار دارد و نه در اروپا!

۱۳۸۳ دی ۲۱, دوشنبه

به رئيس جمهور ازبكستان كه فساد مالى دستگاه دولتى را همچون موريانه اى خورده است و ادعا ميكند نتايجى كه اروپائيان از اين انتخابات ميگيرند، برايش اهميتى ندارد، زيرا ازبكستان در آسياى ميانه قرار دارد و نه در اروپا بايد گفت كه همانا زير پا گذاشتن پرنيسپ هاى دمكراتيك اروپائى بود كه در گرجستان و اوكرائين به تغييرات اجتماعى منجر گرديد.

https://p.dw.com/p/A4TJ
اسلام كريم اف رئيس جمهور ازبكستان
اسلام كريم اف رئيس جمهور ازبكستانعکس: AP

تنها نوآورى اين انتخابات كه آنقدر هم براى ازبكها قابل اهميت و توجه نبود، همان مجلس سناست. در ساختمان نوساز و مجلل اين مجلس كه درست در وسط محله ادارات دولتى در تاشكند قرار دارد، يكصد سناتور ميخواهند نمايندگى امور۱۴ منطقه را برعهده گيرند. اما اين سناتورها همانند ۱۲۰ نماينده مجلس قانونگذارى ازبكستان، نمايندگان واقعى مردمشان نيستند، زيرا اين انتخابات با پلوراليسم و يا كثرت گرائى سياسى اصلا ربطى نداشت. تنها پنج حزب سياسى نزديك به دولت اجازه يافتند در اين انتخابات شركت نمايند و از نام نويسى احزاب اپوزيسيون خوددارى گرديد.

اسلام كريم اف رئيس جمهور شصت و شش ساله ازبكستان، اعتراضات سازمان امنيت و همكارى در اروپا نسبت به اين انتخابات را رد كرد و در اين باره گفت كه حق انحصارى ارزيابى انتخابات تنها در اختيار اروپا نيست.

از سوى ديگر ناظران كشورهاى مشترك المنافع اين انتخابات را قانونى، آزاد و شفاف ارزيابى كردند. اما معيارهاى جمهوريهاى اتحاد شوروى سابق به رهبرى روسيه، با ضوابط اروپائى همخوانى ندارد.

اين ها براى كريم اف كه پانزده سال است به ميل خود بر اين كشور ۲۵ ميليونى حكومت ميراند، اصلا اهميتى ندارد. حرفهائى كه مثلا در كنفرانس تابستان سال گذشته كشورهاى آسياى مركزى مبنى بر الگو قرار دادن اتحاديه اروپا هم زد، جز شعار چيز ديگرى نبودند. او كه مانند يك پدر خوانده حكومت ميكند، به دمكراتيزه كردن كشورش اصلا علاقه اى ندارد و نخستين تلاشى هم كه در اين زمنيه در سال ۱۹۹۱ صورت گرفت را بسرعت در نطفه خفه كرد. رقبايش مجبور گرديدند يا از كشور خارج شوند و يا زندانى شدند. از آزادى هاى مدنى هم در ازبكستان خبرى نيست.

اما آنچه كه به حكومت پليسى كريم اف كمك بسيار رساند، اعلام جنگ آمريكا عليه تروريستهاى اسلامى بود. او از يك سو با دادن پايگاه به آمريكائيان با زيركى از انتقادات خارجيان نسبت به نقض حقوق بشر گريخت و از سوى ديگر تحت لواى مبارزه با مذهبيون افراطى، هزاران نفر را روانه زندان كرد.

هم اكنون از حجم كمك هاى اقتصادى آمريكا به ازبكستان كاسته شده است، اما كريم اف با ولاديمير پوتين رئيس جمهور روسيه دوست قديمى را بازيافته است كه در مورد وضعيت حقوق بشر و دمكراسى پرس و جو نيست و فقط به علائق اقتصادى ميپردازد.

مردم ازبكستان در اين اوضاع وخيم اقتصادى، آرام آرام درميابند كه چشم انداز دست يابى به يك زندگى بهتر هر چه بيشتر دست نيافتنى تر ميگردد. به رئيس جمهور ازبكستان كه فساد مالى دستگاه دولتى را همچون موريانه اى خورده است و ادعا ميكند نتايجى كه اروپائيان از اين انتخابات ميگيرند، برايش اهميتى ندارد، زيرا ازبكستان در آسياى ميانه قرار دارد و نه در اروپا بايد گفت كه همانا زير پا گذاشتن پرنيسپ هاى دمكراتيك اروپائى بود كه در گرجستان و اوكرائين به تغييرات اجتماعى منجر گرديد. بايد منتظر ماند و ديد كه آيا امواج چنين تغييراتى به مناطق دوردست آسياى مركزى نيز خواهد رسيد يا خير؟