كنفرانس اتحاديه اروپا و آمريكاى جنوبى

در همين رابطه در روزهاى جمعه و شنبه اين هفته، يعنى ۲۹ و ۳۰ ماه مه كنفرانسى بين المللى با شركت ۲۵ گروه نمايندگى در مكزيك برگزار خواهد شد. در اين كنفرانس نمايندگان ۳۳ كشور آمريكايى جنوبى و حوزه درياى كارائيب نيز حضور دارند. ۴۰ كشور از ۵۸ كشور شركت كننده در اين كنفرانس بين المللى در بالاترين سطح سياسى حضور دارند. از آلمان نيز، صدراعظم اين كشور، گرهارد شرودر در اين كنفرانس شركت خواهد داشت.

اين سومين همايش عالى آمريكاى جنوبى است كه اتحاديه اروپا برگزار ميكند. در سال ۱۹۹۹ در ريودوژانيرو براى نخستين بار نمايندگان اتحاديه اروپا در كنفرانس مشابهى شركت نمودند. ۳ سال بعد ما در مادريد شاهد برگزارى كنفرانس دوم آمريكاى جنوبى اين اتحاديه بوديم و اكنون در مكزيك براى بار سوم نمايندگان اتحاديه اروپا و كشورهاى آمريكاى جنوبى گردهم ميآيند. و ترديدى نيست كه مبارزه با فقر يكى از اصلى ترين عرصه هاى تقريبا هر كنفرانسى است كه در ارتباط با آمريكاى جنوبى برگزار ميشود. و اين بار نيز پديده فقر در آمريكاى جنوبى و راهكار بين المللى مقابله با آن در دستور كار همايش عالى ياد شده قرار دارد.

آيا براستى ميتوان به نتايج احتمالى اين همايش عالى اميد چندانى بست؟ يكى از رهگذران شهر Guadalajara واقع در غرب مكزيك، يعنى محل برگزارى اين همايش ميگويد:

“خوب البته، حداقل چهره شهر ما كه بگونه مثبتى تغيير كرده است. خيلى جاها را تميز كرده اند، بسيارى از اماكن مرمت شده اند و به بسيارى از نقاط شهر رسيده اند. البته مركز شهر بيش از ديگر نقاط مورد توجه قرار گرفته است، ولى حتى مناطق پيرامونى هم از قلم نيافتاده اند...”

به مسائل امنيتى نيز توجه بسيارى شده است. شمار نيروهاى انتظامى را دو برابر كرده اند. پليسهاى آبى پوش بگونه اى مداوم در مركز شهر در آمد و شد هستند و همه چيز را زير نظر دارند. براى روزهاى برگزارى اين همايش حتى واحدهايى از ارتش نيز ماموريت دارند تا امنيت شركت كنندگان را تامين نمايند. و همچنين تيمهاى پزشكى ويژه نيز تشكيل شده اند تا در صورت لزوم بكار گرفته شوند. گرچه احتمال برپايى تظاهرات گسترده وجود ندارد.

مقابله با فقر تنها از طريق گام برداشتن در راستاى ايجاد پايه ها و بنيانهاى رشد اقتصادى ممكن است. چرا كه تنها اختصاص دادن كمكهاى مالى و مواد غذايى نميتواند پاسخى به مسئله فقر و گرسنگى باشد. اين كمكها تنها تاثيرى كوتاهمدت داشته و قادرند از پيامدهاى لحظه اى آن بكاهند بى آنكه گامى براى حل بنيادين مشكل فقر باشند. اما پروژه مشترك اتحاديه اروپا و كشورهاى آمريكاى جنوبى، پروژه اى نيست كه تازه آغاز شده باشد. يكى از دست اندركاران اين كنفرانس در اين باره ميگويد:

“شايد تنها پنج كيلومتر به پايان راه باقى باشد. اين به اين معناست كه ما بخش زيادى از راه را پشت سر نهاده ايم. و شايد ما تنها بايد پنج كيلومتر ديگر را بپيمايم و به مقصد برسيم. اما شايد كوهى در پس اين پنج كيلومتر در انتظار ماست و ما اكنون از آن بى خبريم.”

كشورهاى عضو اتحاديه اروپا از پنج سال پيش تا كنون همواره از اين ايده جانبدارى كرده اند كه با تعيين تسهيلات گمركى و حذف برخى از عوارض مربوط به واردات و صادرات، در راه قوام يافتن پايه هاى اقتصادى كشورهاى آمريكاى جنوبى گام بردارند. از آن جمله است ايجاد يك منطقه تجارت آزاد. بديهى است كه ايجاد چنين فضايى براى كشور آلمان بسيار جذاب است. اما ده كشورى كه جديدا به عضويت اتحاديه اروپا درآمده اند بسى آهسته تر به امكانات اقتصادى موجود در آمريكاى جنوبى روى ميآورند و كار خود را بيشتر بر اقتصاد كشاورزى اين منطقه متمركز ميكنند.