مجلس آلمان در پی برابری جنسیتی
۱۳۸۷ اسفند ۱۸, یکشنبه
در آستانه‌ی فرا رسیدن ۸ مارس، روز جهانی زن، پرونده‌ی "نابرابری جنسیتی" در این کشور در دستور کار نمایندگان مجلس آلمان قرار گرفت. در مقایسه با سایر کشورهای اروپایی، زنان در آلمان ۲۳ درصد کمتر از مردان درآمد دارند؛ این نکته باعث شده است که این کشور در ردیف‌های آخر فهرست مقایسه‌ای درآمد زنان جای گیرد.
از نظر برخی از نمایندگان مجلس آلمان، این امر که این خلأ نه تنها کوچکتر نشده، که رو به افزایش نیز دارد، یک رسوایی به شمار می‌آید. کریستل هومه، یکی از نمایندگان سوسیال دموکرات می‌گوید: «حقیقت این است: در رده‌های بالای مدیریتی باید با ذره‌بین به دنبال زنان گشت و در عوض در رده‌های پایینی به وفور می‌توان شمار زیادی از زنان را دید. وقتی که حرف از حقوق است، با وجود کار برابر، درآمد زنان کمتر است. ما می‌خواهیم و باید این روند را سریعا تغییر دهیم.»
پایه‌ی اعتراض‌های نمایندگان ریشه در آمارهایی دارد که خبر از تعداد کم زنان در پست‌های مدیریتی می‌دهند. برای نمونه، در تمام ۳۰ شرکت رده‌بالای آلمانی، تنها اسم یک زن را می‌توان جزو هیئت مدیره مشاهده کرد.
به باور یکی از نمایندگان حزب سبزها، با توافق‌های داوطلبانه نمی‌توان به برابری جنسیتی در بازارهای کاری رسید، بلکه تنها مواد قانونی هستند که این امر را ممکن می‌سازند. او در همین مورد می‌افزاید: «الگوی ما کشور نروژ است. از سال ۲۰۰۶ به این طرف، از لحاظ قانونی می‌بایست زنان ۴۰ درصد از اعضای شوراهای نظارتی را تشکیل دهند. مهم این است که پایه‌گذار این قانون نه وزیر امور زنان، بلکه وزیر اقتصاد محافظه‌کار نروژ بوده است.»
مجلس مردانه به دنبال حقوق زنان
هرچند که شمار زنان شاغل در آلمان به ۶۴ درصد رسیده است، اما بسیاری از آنها مجبورند شغل‌های نیمه‌وقت انتخاب کنند تا بتوانند در کنار کار بیرون، به خانواده و همچنین امور مربوط به خانه نیز برسند. در اصل کار نیمه وقت به اضافه‌ی درآمد اندک برای شمار بالایی از زنان به معنای تنگدستی در زمان پیری است.
اورزولا فن در لِیِن، وزیر خانواده‌ی آلمان، یکی از منتقدان سرسخت حقوق اندک زنان است، هرچند که او در مرحله‌ی نخست کارفرمایان و اتحادیه‌ها را مقصر می‌داند. به اعتقاد خانم وزیر، سیاست آنجایی مفید و کمک‌رسان است که زنان به خاطر مسئولیت تربیت بچه‌ها از مزایای شغلی برخوردار شوند. نمایندگان اپوزیسیون از دولت می‌خواهند که در مجموع سیاستی دوستانه‌تر نسبت به زنان در پیش بگیرد و بر موضوعاتی همچون خشونت علیه آنها، بیشتر متمرکز شود.
البته نکته‌ی جالب توجه در این میان، این است که مجلس آلمان هم همچنان با برابری جنسیتی فاصله دارد. از میان ۶۱۲ نماینده، تنها در حدود یک سوم از آنها، زن هستند. از همین رو می‌توان اینگونه برداشت کرد که سیاست برابری جنسیتی آنچنان موضوع جذابی برای مردان نماینده نیست، به ویژه وقتی که در این بحث و گفتگوها، تنها یک نماینده‌ی مرد به عنوان سخنران در پشت میکروفن قرار گرفت، که البته سخنان محافظه‌کارانه‌اش چندان تشویق و ابراز احساساتی را هم برنیانگیخت.