محكوميت كره شمالى در شوراى امنيت
۱۳۸۵ تیر ۲۶, دوشنبهزمايشاتش ادامه خواهد داد.
آزمايشهاى موشكى اخير كره شمالى، واكنشهاى منفى بسيارى را در سراسر جهان برانگيخت. آزمايشهاى مشاجرهبرانگيز اين كشور سرانجام در شوراى امنيت به صدور قطعنامهاى محكومكننده منجر شد. رهبران كره شمالى بسرعت اين قطعنامه را رد كرده و تهديد كردند كه به آزمايشات خود ادامه خواهد داد. وزارت امور خارجهى كره شمالى اعلام كرد كه اين كشور با توجه به اوضاع متشنج كنونى از ”تمامى ابزارها و راهكارها“ استفاده خواهد كرد تا بر توان دفاعى خود بيافزايد.
در قطعنامه از تمامى كشورهاى عضو خواسته شده تا از ارائهى پول و يا مواد مرتبط با جنگافزارهاى موشكى و هستهاى به كره شمالى خوددارى كنند. اين كشور بايد طبق قطعنامهى شورا به ساخت موشك پايان داده و به قرار مربوط به آزمايشهاى موشكى پايبند بماند.
كره شمالى در پاسخى بىدرنگ اعلام كرد كه حتى اندكى نيز خود را موظف به اجراى مفاد قطعنامه نمىبيند و صدور چنين قطعنامهاى حاصل سياست خصمانهى آمريكاست. سفير كره شمالى در سازمان ملل در نيويورك گفت: كره شمالى قاطعانه تلاش برخى كشورها را محكوم مىكند كه تلاش دارند، از شوراى امنيت سوء استفادهى سياسى كنند تا كشور ما منزوى شده و تحت فشار قرار بگيرد.
سفير كره شمالى پس از ايراد اين سخنان به نشانهى اعتراض جلسه را ترك كرد. پس از او جان بولتون سفير آمريكا در سازمان ملل نظراتش را بيان كرد. او گفت، هرگز سابقه نداشته كه كشورى قطعنامهاى از سازمان ملل را با اين سرعت يعنى تنها پس از ۴۵ دقيقه رد كند.
شايد واكنش سريع كره شمالى نوعى فرار از شكست دوگانهى اين كشور باشد. كره شمالى شكست خورد، نخست بدان جهت كه از زمان شروع بحران موشكى و هستهاى اين كشور يعنى از چهار سال پيش تاكنون اين نخستين بار است كه شوراى امنيت كره شمالى را محكوم مىكند. شكست دوم بدين دليل است كه چين متحد مهم كره شمالى نه تنها به قطعنامه رأى ممتنع نداد، بلكه با آن موافقت كرد و اين همان چيزى بود كه كره شمالى انتظارش را نداشت.
هو جينتائو رييسجمهورى چين پس از ديدار با جرج دبليو بوش رييسجمهورى آمريكا در نشست اخير سران ”گروه هشت“ تأكيد كرد، اكنون نوبت آن است كه كره شمالى بر سر ميز مذاكرات بازگردد.
اينك بايد ديد، با توجه به واكنش شديد چين رهبران كره شمالى، ديگر چه دليلى براى عدم حضورشان بر سر ميز مذاكرات خواهند آورد.
آنها پيش از اين تهديد كرده بودند، در صورتيكه در شوراى امنيت قطعنامهى محكوميتشان صادر شود، آن را به مثابه اعلام جنگ تلقى كرده و اقدامات شديدى بر ضدش به عمل خواهند آورد. در حاليكه واكنشى كه اين كشور در برابر قطعنامهى صادر شده نشان داد، بسيار ضعيفتر از آن بود كه قولش داده شده بود.