1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

محمود صالحی، فعال کارگری در بیمارستان

۱۳۸۶ آذر ۲۳, جمعه

صالحی که از ۹ ماه پیش در زندان سنندج به سر می‌برد، به خاطر شدت یافتن بیماری کلیوی‌اش به بیمارستانی در سنندج انتقال یافت. پیشتر خانواده و وکیل وی و نیز سازمان‌های حقوق بشر جهانی نسبت به بیماری وی هشدار داده بودند.

https://p.dw.com/p/Cbtg
محمود صالحیعکس: DW

۹ ماه پیش محمود صالحی را که رییس سابق اتحادیه کارگران نانوای سقز و عضو بنیانگذار کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری در ایران بود، بازداشت کردند. سه سال پیش از آن هم او را همراه با ۶ فعال کارگری دیگر به خاطر برگزاری تظاهرات مسالمت‌آمیز روز جهانی کارگر (اول ماه مه ۲۰۰۴) دستگیر کرده بودند. جرم محمود صالحی آن بوده که همراه با دیگر فعالان کارگری در فکر تشکیل یک اتحادیه کارگری مستقل است و این خواست را از جمله در مراسم روز جهانی کارگر بیان داشته است.

دکتر محمد شریف، وکیل محمود صالحی، در مورد وضعیت فعلی پرونده وی می‌گوید:

«موکل من در حال حاضر در حال سپری کردن دوره محکومیت تعزیری‌شان هستند. در جریان رسیدگی به پرونده ایشان فارغ از نارسایی‌های محرز حقوقی‌ای که داشت، من‌جمله این که یک بار در مورد ایشان تبرئه صادر شد، و مجددا تحت محاکمه قرار گرفتند، فارغ از این ایرادات که بحث مفصلی است، ایشان به چهار سال حبس محکوم شدند؛ سه سال حبس تعلیقی و یک سال حبس تعزیری. در حال حاضر بیش از نیمی از دوره محکومیت تعزیری‌شان را گذرانده‌اند و بنابراین در زندان دروره محکومیتشان را سپری می‌کنند. این وضعیت فعلی پرونده است.»

هشدارهایی که جدی گرفته نشد

هنگامی که ۹ ماه پیش محمود صالحی را به زندان می‌بردند، خانواده و دوستانش می‌دانستند که بیمار است، تنها یک کلیه دارد و از بیماری سنگ کلیه رنج می‌برد. صالحی پیش از آنکه به زندان برود، راه‌هایی را برای مدارا با بیماری خود یافته بود، آب‌درمانی می‌کرد و می‌دانست چه تغذیه‌ای داشته باشد تا بیماری او را از پای نیاندازد.

بیماری کلیوی نیاز به رسیدگی ویژه دارد، اما به گفته سام‌رند صالحی، فرزند ۱۷ ساله محمود صالحی، در زندان به او رسیدگی لازم نشده است. سام‌رند صالحی می‌گوید:

«قبل از اینکه به زندان برود، همین مشکل‌ها را داشت. ولی چون نه اجازه می‌دهند که میوه بخورند، نه چیزهایی که در بیرون استفاده می‌کرد را، اصلا نمی‌تواند استفاده کند. الان در زندان صبح تا شب برنامه غذایی‌شان شده تخم مرغ و عدس پلو، همه روز اینها را به آنها می‌دهند. و این مثل سم است برای کلیه‌اش. در هفته یک میوه به آنها می‌دهند که آن هم اگر به‌درد بخورد.»

در قوانین ایران الزام وجود دارد که زندانی در مدت سپری کردن دوره محکومیت‌اش از رسیدگی بهداشتی و درمانی برخوردار باشد. در این باره دکتر محمد شریف، وکیل محمود صالحی می‌گوید:

«مسئله تکلیفی است که مقامات زندان دارند در مورد اشخاص و محکومینی که بیمار هستند. در قوانین ما راه حل برای این مسئله وجود دارد. اینها موظفند که موکل من را تحت مراقبت‌های پزشکی ویژه قرار بدهند. این را از ابتدای امر من مطرح کردم. پزشک متخصص کلیه بیماری ایشان را مطرح کرده است. ایشان یک کلیه اصلا نداشته، یک کلیه‌اش نارسایی داشته. یک چنین محکومی باید تحت مراقبت‌های ویژه پزشکی قرار بگیرد. مسئله را من با مقامات متعدد قضایی مطرح کردم و همواره خوف این را داشتم که بیماری ایشان خطرات جدی برایشان بدنبال بیاورد. متاسفانه این قوانین گویی که فقط در روی کاغذ حیات حقوقی دارند. این بی‌توجهی باعث شده که در حال حاضر اقای صالحی در وضعیت بحرانی به سر ببرند. آقای صالحی قبلا حبس‌های طویل‌المدتی را سپری کرده‌اند، ولی حبس این دوره همراه شده با این بیماری و مشکل این است که ایشان هم باید حبس را تحمل کنند، هم دردهای ناشی از بیماری کلیه‌شان را.»

اعتراض‌های جهانی برای آزادی صالحی

از زمان بازداشت و حبس محمود صالحی، فعالیت‌های اعتراضی بسیاری نه تنها در ایران بلکه در سراسر جهان، از جمله از سوی سازمان عفو بین‌الملل و اتحادیه‌های بین‌المللی کار صورت گرفته است.

سام‌رند صالحی که برادری ۱۴ ساله نیز دارد در باره تاثیر نبود پدرش بر خانواده و دوستان می‌گوید:

«از نظر معنوی برای ما خیلی سخت است. چون او نه به عنوان یک پدر، به عنوان یک دوست برای ما بود. ما مثل پدر به او نگاه نمی‌کردیم، مثل یک دوست به او نگاه می‌کردیم. نه تنها خانواده ما، همه کسانی که ایشان را می‌شناختند، از نظر روحی خیلی ضربه خوردند.»

فرزند محمود صالحی انتظار دارد، مردم پدرش را فراموش نکنند: «مردم مثل قبل که دست به کارهایی زدند، حمایت کردند، الان هم حمایت‌هایشان را بیشتر کنند، چون الان در شرایطی است که هر لحظه ممکن است هر مشکلی برایش پیش بیاید. ما از همه می‌خواهیم که ایشان را حمایت کنندو اعتراض کنند تا به ایشان بیشتر رسیدگی شود.»

کیواندخت قهاری