مخالفت آمريكا با مذاكرات دوجانبه با ايران
۱۳۸۵ خرداد ۴, پنجشنبه�� ايران دانسته است.
اروپايىها همچنان سياست تركيبى تشويق و تهديد را پى گرفتهاند: تشويق از طريق دادن فنآورى پيشرفته براى تأسيسات هستهاى ايران و تهديد به تحريم، اگر ايران از برنامهى غنىسازى اورانيوم دست نكشد. دو كشور روسيه و چين تاكنون با سياست تهديد مخالفت كردهاند، ولى گفته مىشود كه در گفتگوهاى لندن پيشرفتهايى حاصل شده است.
از ايران نيز علائم متناقضى به بيرون ارسال مىشود. از يكسو تهران پيشنهاد دادن فنآورى هستهاى اتحاديهى اروپا را ”بچگانه” مىداند، ولى از سوى ديگر از طريق البرادعى پيام مىفرستد كه حاضر به مذاكره است، آنهم مذاكرهى دوجانبه با آمريكا.
از سوی ديگر، آمريكا يكبار ديگر مخالفت خود را با گفتگوهاى مستقيم با تهران در مورد برنامهى اتمى اين كشور به صراحت ابراز داشت. شان مككورمك، سخنگوى وزارت امورخارجهى آمريكا در اين زمينه گفت:
”برخى مىخواهند مناقشهى اتمى را به مسئلهى ميان ايران و آمريكا بدل كنند، ولى اين مسئلهاى است ميان ايران و جامعهى بينالملل.”
پيش از اين روزنامهى «واشنيگتن پست» نوشته بود كه ايران عاجزانه در تلاش است كانال ديپلماتيك دو جانبه با آمريكا باز كند. به گزارش اين روزنامه، نمايندگان ايران نه تنها از طريق كويت و اندونزى، بلكه از البرادعى، رئيس آژانس بينالمللى و استفان هادلى، مشاور امور امنيتى آمريكا و حتا كوفى عنان، دبيركل سازمان ملل خواهش كردهاند زمينههاى گفتگوى دوجانبه با آمريكا را هموار سازند. مقامات واشينگتن نخست در اين مورد سكوت كرده، ولى پس از آنكه البرادعى و كوندوليزا رايس در پشت درهاى بسته به گفتگو نشستند، آنگاه سخنگوى وزارت خارجهى آمريكا گفت:
”بله، اخيرا پيشنهادهاى گفتگو از طرف ايران رسيده است.”
مككورمك گفت كه ايران فشار و تصميم قاطع جامعهى بينالملل را حس كرده و فهميده كه جامعهى بينالملل مصمم است از تهران بخواهد دست به عملى مسئولانه بزند، در غيراينصورت اين كشور با پيامدهاى آن روبرو خواهد شد.”
سخنگوى وزارت خارجهى آمريكا در مورد نامهاى كه احمدىنژاد به رئيس جمهور آمريكا نوشته گفت:
”ايران ۲۶ سال زمان نياز داشت تا چنين نامهاى بنويسد. دستكم انتظار اين بود از اين نامه چيزى بيش از اين بيرون بيايد.”