مرتضى اصلاح‌چى: رفتار دولت جدید با دانشجویان، گوشه‌اى از رفتاری‌ست که با مردم دارد
۱۳۸۵ اردیبهشت ۲۵, دوشنبه
در بخشى از اين بيانيه آمده است: «اين سركوب‌گرى خبر از بحرانهاى جدى حاكميت دارد كه آنان را وامى‌دارد تا همه مخالفان خود را قلع و قمع كنند». در رابطه با بيانيه مزبور و رفتار دولت جديد با دانشجويان، مرتضى اصلاح‌چى عضو هيات رييسه شوراى تهران «دفتر تحكيم وحدت» به پرسشهاى صداى آلمان پاسخ داده است.
مصاحبه‌گر: بهنام باوندپور
دویچه‌وله: آقای اصلاح‌چی، شورای تهران «دفتر تحکیم وحدت» در بیانیه اخیر خود نحوه‌ی رفتار حکومت ایران با دانشگاه را «نمونه‌ی کوچکتر رفتار حکومت با مردم» ارزیابی کرده است. ممکن است این مقایسه را کمی باز کنید و توضیح بدهید؟
مرتضی اصلاح‌چی: زمانیکه دولت جدید سر کار آمد، شعار عمده‌ای که می‌داد «مهرورزی» با مردم بود، اما در طول این مدت دیدیم که با اقشار مختلف مردم، اعم از دانشجویان، کارگرها، اقلیت‌های قومی و مذهبی، یک رفتار بشدت خشنی داشت و هر جا که این اقشار اجتماعی اعتراضی داشتند، بشدت آنها را سرکوب کرد. نمونه‌ی بارزش هم در دانشگاهها بوده که علی‌رغم ادعاهایی که قوه قضاییه در اوایل سال تحصیلی کرد، مبنی بر اینکه دانشجویان زندانی آزاد خواهند شد، اما دیدیم که هیچ تغییری صورت نگرفت و نه تنها دانشجویان زندانی آزاد نشدند، بلکه احکام جدید و سنگین‌تری هم نسبت به گذشته در مورد دانشجویان صادر شده است. بر همین مبنا ما اعلام کردیم، رفتاری که در حال حاضر دولت جدید با دانشجویان دارد، گوشه‌اى از رفتاری‌ست که با مردم دارد.
دویچه‌وله: در بیانیه، هم به سرکوب جنبش دانشجویی اشاره شده و هم به صدور «احکام، احضارها، تعلیق‌ها و برخوردهای خصمانه‌ی کمیته‌های انضباطی با دانشجوها». ممکن است نمونه‌های از این رفتارها را بربشمرید؟
مرتضی اصلاح‌چی: حکمی که برای آقای افشاری صادر شده، احکامی که برای آقایان مدرسی، مومنی و اکبر عطری و دوستان دیگر صادر شده است. و برخوردهایی هم که در دانشگاه صورت می‌گیرد، بعنوان مثال برخوردی که با دانشجویان شریف شد، بعد از آن وقایعی که در اسفندماه رخ داد و نزدیک به ۲۰ نفر به کمیته‌ی انضباطی احضار شدند که برای دو نفرشان حکم صادر شد، برخوردی که بعد از تحصن دانشجویان دانشگاه رجایی صورت گرفت که حراست وزارت علوم نامه‌ای برای خانواده‌های آنها فرستاد و دانشجویان را تهدید به اخراج از دانشگاه کرد و دانشجویان مختلفی هستند که در تمامی دانشگاه کشور درگیرند با مسایل کمیته انضباطی. بسیاری از دانشجویان سیاسی که درس‌شان تمام شده است، دانشگاه برای فارغ‌التحصیل شدنشان ایجاد مشکل کرده و اجازه‌ی فارغ‌التحصیل‌شدن نمی‌دهد. و از طرف دیگر برای خود انجمن‌ها هم مشکلات بسیاری ایجاد کرده‌اند، از جمله مجوز برنامه نمی‌دهند، بودجه‌هایشان را نمی‌دهند و اکثر این بودجه‌ها را دانشجویان از جیب خودشان خرج کرده‌اند و حالا برای برگزاری انتخاباتشان هم ایجاد مشکل می‌کنند.
دویچه‌وله: علاوه بر صدور احکام حبس، احضارها و تعلیق‌ها، بیانیه به خودکشی یکی از دانشجویان تعلیق شده دانشگاه شریف هم اشاره می‌کند. آیا شما اطلاعی از هویت و وضعیت این دانشجو دارید؟
مرتضی اصلاح‌چی: بله! این دانشجوى دانشگاه شریف یکی از کسانی بود که بخاطر مسایل سال ۸۴ به کمیته‌ی انضباطی احضار شد و به اتهام ضرب و شتم رییس دانشگاه دو ترم تعلیق برایش بریدند که ایشان هم زمانیکه این حکم صادر شد، شب رفت خوابگاه و تصمیم گرفت با خوردن قرص خودکشی بکند که دوستانش نجات‌اش دادند و سریعا او را به بیمارستان رساندند که خوشبختانه حالا حالش خوب است. و از همین مسئله، بعد از خودکشی ایشان، مسئولین دانشگاه شریف بشدت ترسیده‌اند و همین هم باعث شده از صادر کردن حکم برای دیگر دانشجویانی که پرونده‌شان در کمیته انضباطی باز شده است خودداری بکنند.
دویچه‌وله: آقای اصلاح‌چی، بیانیه به «اراده‌ای آگاهانه برای خشکاندن جنبش دانشجویی» اشاره می‌کند و از متن بیانیه هم چنین برمی‌آید که از نظر «شورای تهران دفتر تحکیم وحدت» برخی از اصلاح‌طلبان با سکوت خود عملا این سرکوب را تایید می‌کنند. اگر این تعبیر درست باشد، دلایل‌تان برای این تحلیل چيست؟
مرتضی اصلاح‌چی: در طول چندسال گذشته بطور جدی جریان دانشجویی جریانی بوده که درگیر مسایل سیاسی کشور بوده و مطالبات دمکراتیک مردم را مطرح می‌کرده است و این امر درغیاب احزاب مردمی و نهادهای مدنی فعال قابل توجیه است که تنها نهادی که وجود دارد برای مبارزه در جهت تحقق دمکراسی در کشور دانشگاه است. اما از زمانیکه جریان دانشجویی از اصلاح طلبان حکومتی با انتقادات بسیاری که به آنها داشت فاصله گرفت و زمانیکه اعلام کرد که این اصلاح‌طلبان حکومتی فرصت‌سوزی می‌کنند و صرفا به دنبال منافع خودشان هستند و وقتی منافع‌شان به خطر افتاده نشان داده‌اند که حاضرند مطالبات مردم را کنار بگذارند، جریان دانشجویی بتدریج از اینها فاصله گرفت و طبیعی‌ست زمانی که این احزاب اصلاح‌طلب دیدند که جریان دانشجویی که دیگر حاضر نیست پیاده نظام آنها باشد، ترجیح دادند که این جریان که حالا تیر نقدش خود آنها را نشانه گرفته است مورد حمله قرار بدهند. و راجع به اظهارنظرهایی که برخی از مسئولین جبهه مشارکت در مورد دفتر تحکیم وحدت کرده‌اند که اسمش را نقد نمی‌شود گفت، بلکه کوبیدند و مسایل غیرواقعی را مطرح کردند و در مقالات و تحلیل‌هایی که پیرامون جنبش دانشجویی می‌کنند، بشدت دارند بنوعی چراغ سبز نشان می‌دهند به جریان حاکم كه اصلاحطلبها جریان دانشجویی را به این طریق نمی‌پذیرند و همین مسئله باعث می‌شود، یعنی وقتی نوع نگاه مشترک میان احزاب محافظه‌کار و اصلاحطلبها پیرامون جریان دانشجویی وجود داشته باشد، فشارهایی که بر جریان دانشجویی و جنبش دانشجویی وارد می‌شود، سنگین‌تر باشد.
دویچه‌وله: آقای اصلاح‌چی، در بیانیه بعنوان مثال صحبت از یکی از نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس ششم می‌شود که با بی‌تفاوتی نسبت به ضرب و شتم دانشجوها، عملا زمینه را برای سرکوب دانشجوها فراهم می‌کند. آیا به عمد نمی‌خواستید از این نماینده‌ی پیشین مجلس نام ببرید؟
مرتضی اصلاح‌چی: کسانی که پیگیر مسایل سیاسی باشند و اخبار و اطلاعات را دنبال بکنند، کاملا می‌فهمند که منظور چه کسی بوده که ایشان هم بطور رسمی اعلام کرده است. هر چند بعد از اظهارنظر ایشان، مسئولین حزبی که ایشان در آن عضو هستند و این فرد بنوعی هم از اعضای ارشد آن حزب هم هست، اعلام کردند که ایشان نظر شخصی‌اش را بیان کرده است. اما وقتی اظهارنظرهای این احزاب مختلف را کنار هم می‌گذاریم، علی‌رغم آن موضع رسمی‌شان، می‌بینیم که اینها یک سیاست دوگانه‌ای را در پیش گرفته‌اند. از یک طرف دست اعضای‌شان را برای اظهارنظر در مورد جنبش دانشجویی باز گذاشته‌اند، از طرف دیگر زمانیکه با اعتراض جنبش دانشجویی مواجه می‌شوند، اعلام می‌کنند که موضع رسمی حزب چیز دیگری‌ست. و این کاملا نوعی از ریاکاری را در روش و منش این احزاب در مورد جنبش دانشجویی نشان می‌دهد.
دویچه‌وله: شما در بیانیه‌ی خودتان جبهه‌ی دمکراسی و حقوق بشر را هم بشدت مورد انتقاد قرار داده و عنوان کرده‌اید که عمل افرادی که بدنبال تشکیل این جبهه هستند، «نشاندهنده‌ی خواست آنها برای از بین بردن استقلال جنبش دانشجویی»ست. ممکن است بفرمایید، چه نشانه‌هایی برای این موضع‌گیری شما وجود دارد و این موضع‌گیری را تایید می‌کند؟
مرتضی اصلاح‌چی: زمانیکه این جبهه دمکراسی تشکیل شد، انتقاد عمده‌ای که جنبش دانشجویی به آن داشت این بود که این یک ائتلاف انتخاباتی‌ست، چون دقیقا قبل از انتخابات ریاست جمهوری این جبهه شکل گرفت و ما تحلیل‌مان از این مسئله این بود که اینها می‌خواهند تحت این لوا به نوعی آرای خودشان را بیشتر بکنند و روندی هم که بعد از این مسئله صورت گرفت، به‌نوعی مهر تایید بر تحلیل ما زد و ما دیدیم که عملا در طول چندماهی که از تشکیل جبهه دمکراسی و حقوق بشر گذشته است، اینها هیچ فعالیتی در راستای تعمیق دمکراسی و یا پیگیری مطالبات حقوق بشری مردم نکردند و یا حتا در رابطه با برخوردهایی که با جریان دانشجویی شده، اینها هیچ اعلام نظری نکردند که فرضا برخوردی که حکومت جمهوری اسلامی دارد با جریان دانشجویی می‌کند خلاف حقوق بشر است. و یا در موارد مختلفی هم دیدیم بعنوان مثال، پیرامون بسیاری از فعالین سیاسی که غیر از جنبش دانشجویی هستند، اینها هیچ اعلام موضع نکردند، چون احساس می‌کردند موضع‌گیری در قبال این مسئله به ضررشان تمام شده است. اما، ما هنوز هم با توجه به عملکرد گذشته‌ی اینها اعلام می‌کنیم که این جبهه دمکراسی و حقوق بشر صرفا یک پُز دمکراسی‌خواهی و حقوق بشری‌ست و هیچ محتوای واقعی ندارد و اینها به هیچ عنوان بدنبال این مسئله نیستند و صرفا می‌خواهند که با شکلهای مختلف به دنبال کسب وجهه برای خودشان باشند و در انتخابات آتی از این مسئله استفاده بکنند که به‌نوعی بر میزان آرای خودشان اضافه بکنند.