مردی که ۲ میلیون کودک ونزوئلایی را خواننده و نوازنده کرد
۱۳۹۰ مهر ۱۲, سه‌شنبه
این دومین بار است که دکتر خوزه آنتونیو آبروی، به خاطر تاثیر عمیقی که از طریق آموزش موسیقی بر زندگی کودکان و نوجوانان ونزوئلا گذاشته است، یکی از مهمترین جایزه‌های عالم موسیقی آلمان را به خود اختصاص می‌دهد.
پیش از اعطای جایزه ویژه اشو، در سال ۲۰۰۹ نیز، "جایزه موزیک فرانکفورت"، به مبلغ ۱۵ هزار یورو به آبروی تعلق گرفت. این جایزه‌ی نقدی از طرف "اتحادیه فدرال سازندگان ابزار موسیقی" آلمان تامین و از سوی شهردار فرانکفورت بزرگ به استاد تقدیم شد.
موسیقی و کودکان زاغه‌نشین
جمعیت ونزوئلا امروز نزدیک به ۲۹ میلیون نفر است. تا دهه هفتاد قرن بیستم، بخش بزرگی از مردم این کشور زاغه‌نشین بودند. در چنین جامعه‌ای، خوزه آنتونیو آبروی، رهبر ارکستر و استاد رشته‌های اقتصاد ملل و علوم قضایی دانشگاه کاراکاس، ظرف ۳۵ سال گذشته حدود دو میلیون کودک فقیر یا خیابانی را از طریق آموزش فردی و گروهی موسیقی، صاحب آینده کرده است.
استاد هنرمند ونزوئلایی، در سال ۱۹۷۵ تصمیم گرفت از طریق جذب کودکان خیابانی به موسیقی، آن‌ها را از فساد و تباهی نجات دهد. او ارکستر سمفونیک معروف به "سمفونیکای جوانان سیمون بولیوار" را تاسیس کرد. همه اعضای این ارکستر را کودکان و نوجوانانی تشکیل می‌دادند که از خیابان‌ها به صحنه موسیقی جذب شده و به وسیله خود آبروی آموزش دیده بودند.
لا سیستما، آینده‌ساز کودکان خیابانی
با برگزاری چند کنسرت، خوزه آنتونیو آبروی، که در دانشگاه کاراکاس اقتصاد ملل و علوم قضایی نیز تدریس می‌کرد، توانست پشتیبانی دولت وقت را برای اندیشه‌های خود جلب کند. با این پشتیبانی‌ها، و پشتیبانی‌های دیگری که آقای آبروی جلب کرد، برنامه‌ای در ونزوئلا سامان گرفت که امروزه به " لا سیستما" معروف است. اسم کامل این برنامه "سیستم ملی ارکسترهای کودکان و جوانان ونزوئلا" است که هدایت و سرپرستی آن را شخص خوزه آنتونیو آبروی به عهده دارد.
جایزه موسیقی کلاسیک اشوی آلمان، روز یک‌شنبه دوم اکتبر به خوزه آنتونیو آبروی اعطا شد. شبکه دوم تلویزیون آلمان، مراسم اعطای جایزه را پخش کرد.
در این مراسم اعلام شد: «امروز ۲۵۰ هزار کودک ونزوئلایی از امکاناتی که سیستم ملی ارکسترهای کودکان و جوانان ونزوئلا به همت دکتر آبروی در اختیارشان گذاشته، استفاده می‌کنند. در سراسر ونزوئلا، صدها مدرسه موسیقی ۱۲۰ ارکستر جوانان و ۶۰ ارکستر کودکان و صدها گروه کر تشکیل شده است.»
تامین خواب و خوراک بچه‌ها
اما اهمیت بیشتر کار آنتونیو آبروی در آن است که موفق شده با جلب همکاری موسسات خیره و مددکاران اجتماعی بی‌شمار، حتی هزینه‌های زندگی کودکان فقیر و خیابانی را نیز، در دوران آموزش موسیقی تامین کند. لباس، مسکن و غذای این کودکان در دوران آموزش مجانی است. بخشی از هزینه‌ها نیز، از طریق درآمد کنسرت‌هایی تامین می‌شود که خود کودکان و نوجوانان برگزار می‌شوند.
سیستم آموزشی مدارس موسیقی "سیستما" بدین‌گونه است که شاگردان آنچه را در این مدارس می‌آموزند به شاگردان بعدی یاد می‌دهند. به این ترتیب، آن‌ها ضمن آموختن، آموزش موسیقی را نیز یاد می‌گیرند. در نتیجه پس از چند سال، ضمن تسلط بر ساز و آواز، می‌توانند معلم موسیقی نیز باشند و آینده‌ای مطمئن داشته باشند.
تا قبل از راه اندازی مدارس موسیقی، وجود کودکان خیابانی مثل بسیاری دیگر از کشورهای آمریکای لاتین آن زمان، یکی از مهمترین مشکلات شهرهای بزرگ ونزوئلا بود. امروز، به برکت وجود مدارس موسیقی اکثریت بچه‌های حاشیه شهرها، دیگر با خطر رانده شدن از جامعه درست به گریبان نیستند.
JT/DK